Toen ik zestien was (dat is, voor de oplettende lezertjes, bijna vier jaar geleden) heb ik een aantal columns voor Girlscene geschreven. De column in deze post gaat over mijn lengte, want hoewel ik in het land van de langste mensen woon, bevestig ik die regel niet.
Het grappige van deze column is dat ik erin gelogen heb (oh no, you didn’t!). Ik had namelijk een goede eindzin nodig. Als je wil weten wat de laatste zin is, dan moet je de column maar lezen. Ik kan je in ieder geval al vertellen dat het niet waar is. Oftewel: ik geef het toe, ik heb de lezers van Girlscene voorgelogen. Het spijt me. Hier het artikel:
Klein maar ‘fijn’?
Ik ben klein. Nou zijn er veel mensen (voornamelijk meisjes) die dit roepen (en die zijn dan nog niet eens écht klein, met hun één meter vijfenzestig), maar ik ben het echt. Eén meter vijfenvijftig, niets meer en niets minder. Nou is dit op zichzelf niet zo’n schokkend probleem, toch? Ja, al mijn broeken moeten korter gemaakt worden en ik kan niet bij de bovenste plank in de supermarkt, maar voor de rest kan ik gewoon normaal functioneren.
So what’s the big deal? Niet het feit dat ik geen lange jurkjes aan kan (lijk ik nog kleiner) of dat ik nooit scoor bij basketbal, maar juist de reacties van de mensen in mijn omgeving. Op de één of andere manier maken ze áltijd dezelfde grapjes, die ze ook áltijd even leuk vinden. Al tientallen (honderdtallen?) keren heb ik ‘kaboutertje’, ‘ik kan lekker op je steunen, zeg’, ‘ik vond mezelf altijd zo klein, maar vergeleken met jou ben ik eigenlijk best groot!’ en ‘Wat? Ben jij zestien? No way!’ moeten verduren.
Vooral dat laatste is vervelend. Als tiener wil je er juist ouder uitzien, zodat je naar discotheken kan waar je eigenlijk nog niet in mag en zodat je alcohol kan drinken als je daar eigenlijk de leeftijd nog niet voor hebt. Dat gaat niet als iedereen denkt dat je minstens twee jaar jonger bent dan je echte leeftijd. Wat helemaal erg is als mensen tegen me zeggen: ‘Wat ben je schattig!’ Ik wil al sinds mijn tiende niet meer schattig gevonden worden, ik ben geen kleuter meer! En als ik heel veel aankom, lijk ik net een Michelin-mannetje, terwijl iemand met een lengte van één meter zeventig wel héél veel moet eten, wil dat het geval zijn.
Meestal gingen we vroeger met basisschool op schoolreisje naar één of ander pretpark. Hartstikke leuk natuurlijk, maar wat minder was, was dat ik som te klein was om in een attractie te mogen, waar de meeste van mijn klasgenoten wel in konden.
Vooral op verjaardagen wordt er vaak de nadruk op mijn ‘handicap’ gelegd. Tegen mijn broertje wordt volmondig: ‘Wat ben je gegroeid!’ gezegd, terwijl ik me de laatste keer dat iemand dat tegen mij zei niet meer kan herinneren. En natuurlijk de onvermijdelijke:
‘Jij gaat na de vakantie toch naar de vierde?’
’Eh nee, de vijfde.’
En ook al lach ik om de vergissingen, treiterijen en bijnamen (ik heb geen zin om dan met mijn chagrijnige kop meteen de sfeer te verpesten), het blijft vervelend. Als je dik bent, kun je afvallen, maar ik zal zelfs met hakken aan nog klein zijn.
Alleen maar treurigheid, dat klein zijn? Nee, dat niet. Op mijn veertigste zal iedereen denken dat ik vijfendertig ben. Ik kan in een grote menigte overal tussendoor glippen (handig bij een concert!) en omdat mensen verwachten dat ik vanwege mijn lengte niet sterk ben, zorgt dat voor een verrassingseffect in een gevecht, als blijkt dat ik wel degelijk een zekere kracht bezit.
Bovendien schijnt Orlando Bloom op kleine vrouwen te vallen!
©Laura Bosua
16 juni 2011 at 06:47
haha, super leuk geschreven!
16 juni 2011 at 07:35
Zoals altijd weer leuk!
16 juni 2011 at 08:01
Haha die laatste zin :P
Leuke column!
Weetje; klein zijn is vervelend voor je leeftijd, maar zelf ben ik 1.73, maar oog ik qua uiterlijk gewoon 3 jaar jonger ofzo. Ook niet altijd leuk.
Ach, zo is er altijd wel wat.
en wat je zegt; Als je 50 bent, schatten ze je 40. Beter dan andersom :D
16 juni 2011 at 09:04
Ach ik ben 1.70 dus daardoor denken mensen al niet dat ik jonger ben. Verder wordt ik vaak 5 jaar (!!) oudere geschat dan ik ben. Arme ik. *kruipt terug in hoekje*
16 juni 2011 at 09:31
leuk geschreven!
Ennuh…je mag wel beetje van mijn lengte hebben, ben extreem lang: 1,90m!
16 juni 2011 at 09:56
Deal!
16 juni 2011 at 10:02
Leuk! Alleen niet echt herkenbaar want ik ben ook ongeveer 1.85 haha. Laatst had ik 12 cm hakken aan en toen werd ik zelfs ‘gebouw’ genoemd :’)
16 juni 2011 at 10:08
Leuk geschreven! :)
Ik ben zelf ook aan de kleine kant
16 juni 2011 at 10:40
Haha! Leuke column! (: En ik vind het bijzonder dat ik een kleinere medemens heb gevonden! Ik raak welgeteld net de 1.58m aan.
16 juni 2011 at 10:51
Ja, ik ben nu wel langer, misschien net zo groot als jij, dus helaas gaat dat nu niet meer op :P
16 juni 2011 at 10:58
Bummer ;)
21 juni 2011 at 22:30
Ach, hier heb je je kleinere medemens: 1.54 om precies te zijn en groeien doe ik al jaren alleen nog maar in de breedte :( ;)
16 juni 2011 at 11:37
‘ik vond mezelf altijd zo klein, maar vergeleken met jou ben ik eigenlijk best groot!’
O jeetje, volgens mij heb ik zoiets ook wel eens tegen jou gezegd :$. Sorry!
Ik ben zelf 1.60 en zie er volgens mij ook nog wel jonger uit dan ik ben (21). Vooral irritant als je een fles wijn ofzo koopt in de winkel en ze om je id vragen, en vervolgens vijf minuten lang je staan aan gapen met zo’n blik van ‘ben je écht al zo oud?’
Dat wordt op den duur best vervelend.
Maar verder ben ik het met je eens, er zitten een hoop voordelen aan klein zijn en ik ben eigenlijk best tevreden zo :)!
16 juni 2011 at 11:44
Ja, zou best kunnen. Maar maakt niet uit hoor, haha :P
16 juni 2011 at 12:01
Ik ben ook niet een van de langsten, dus ik ken het wel, de hoogste schappen in de winkel, alcohol kopen en inderdaad er altijd jonger uitzien. Een ding scheelt wel, mijn Duitse lerares was kleiner dan ik, ik weet niet precies hoelang, volgens mij ook 1,58 ofzo. Ik ben zelf 1,61 ongeveer.
16 juni 2011 at 12:48
Ik ben ook klein (1,60m) en ik word ook altijd jonger geschat. Ook bij de supermarkt heb ik problemen om bij het bovenste rek te komen, whaha. En broeken, jurkjes en rokken kopen is een hel. Alles is te lang!
Bij concerten is het eigenlijk best fijn om klein te zijn! Ik sta dan (meestal) in het begin op mijn tenen en de mensen die voor mij staan zeggen dan tegen me: “Ah, ga jij maar voor ons staan want wij kunnen toch over jou heen kijken en dan kan jij ook nog iets zien!” En zo belandde ik bijna helemaal vooraan bij mijn favoriete artiest, haha.
16 juni 2011 at 14:50
Grappig! Me nicht i snet zo lang als jou:)
ze word ook altijd jonger geschat.. toch wel een compliment straks als je ouder bent toch!
Zelf ben ik echt lang.. al sik hakken draag zijn bijna alle jongens kleiner is ook niet echt fijn:) Zo heeft alles wel wat toch?
16 juni 2011 at 14:56
en hoe voel je je na deze confession?
16 juni 2011 at 15:06
Enorm schuldig natuurlijk. Heb hele nachten liggen huilen!
16 juni 2011 at 15:06
En hoe lang ben je nu?
Lijkt mij een drama bij concerten. Ik ben ongeveer 1.76 en dat is net niet lang genoeg om over iedereen heen te kijken en net niet klein genoeg (en ik heb mijn geslacht ook tegen) om voorgelaten te worden.
16 juni 2011 at 15:52
1.58 ofzo denk ik. Dus alsnog klein haha! Ja, als (klein) meisje kun je lief glimlachen en dan laten ze wel voor, maar dan zie ik alsnog niets!
16 juni 2011 at 15:07
Ik snap wel dat je die gestalte soms (erg) vervelend vindt. Op het gevaar af voor een zeurkous versleten te worden, denk ik vaak: “Wees toch blij dat je (relatief) gezond bent, en je lichaam ongeveer doet waarvoor het gemaakt is.” Zovelen hebben dat geluk niet en moeten ook verder…
*Einde preek* ;-)
16 juni 2011 at 15:53
Ja, nu heb ik er ook niet zoveel problemen meer mee. Maar als zestienjarige is het niet zo leuk!
16 juni 2011 at 15:59
Leuk geschreven!
16 juni 2011 at 16:04
Geweldig Laura, ik ben echt fan van je stukjes.
En die eindzin: meesterlijk.
16 juni 2011 at 17:03
You made my day :D
22 juni 2011 at 01:02
Daar hoopte ik op.
16 juni 2011 at 16:06
ja, aan de extremen zitten is nooit leuk. Niet langs de ene kant, niet langs de andere. Ik ben 1.80m en dat neigt al naar de ’te’ langs de andere kant :p (maar nog nét niet vind ik zelf, haha )
Nu sowieso, er zijn aan te groot zijn ook nadelen verbonden hoor: kleedjes zoeken is moeilijk, want die zijn vaak te kort (in het bijzonder galabalkleedjes en zo!) en dan heb ik nog niets gezegd over schoenen! (want bij ’n lange lengte gaan meestal grote voeten, niet zo elegant)
Naar het schijnt is een vrouw gemiddeld trouwens 1.63m, dus zover zit je daar heus niet van =D
16 juni 2011 at 16:36
Hij is Elf
Jij het elfje?
Of een dwerg
Een hobbit
Een mensenkind?
16 juni 2011 at 17:03
Dan ga ik voor het elfje!
16 juni 2011 at 17:33
Echt een super leuke column!
16 juni 2011 at 17:47
Ik ben zelf wel redelijk groot (1,70m) maar ik vind kleine mensen eigenlijk net schattig ;d. En ik vind het ook wel leuk dat ik er zo een beetje bovenuit toren ;d.
x
16 juni 2011 at 18:56
Kleine mensen, tsjah wat zal ik erover zeggen. Mijn vriend hoort bij het kleinemensenvolk en daar pest ik hem heerlijk vaak mee. Hij noemt mij op mijn beurt weer bonenstaak, reus, enorm gebouw, in de weg staand iets en lange jan (deze vond ik niet bijster origineel). Maar laat ik de nadelen eens opnoemen van lang zijn, zodat jij heerlijk gnuifend achter je pc kunt zitten, terwijl je meer van je lengte houdt dan ooit. Ten eerste, mensen met paraplu’s zijn een waar gevaar voor lange mensen. Het is namelijk zo dat kleine mensen (sorry) nogal vaak paraplu’s dragen zonder rekening te houden met de wat grotere medemens. Hierdoor krijgt de grotere medemens parapluonderdelen in zijn haren, oren, neus, ogen, schouders en ga zo maar door. Niet echt prettig, vooral als de kleine mens hierna ook nog boos wordt omdat je hun paraplu aangeraakt hebt. Ten tweede het feit dat je altijd, overal, alles moet pakken voor andere mensen. Dingen die ver weg liggen, dingen die hoog liggen, of dingen waar de kleine mens gewoon geen zin heeft om ze te pakken. En zie maar eens nee te zeggen als ze je dan aanstaren met van die puppyogen (of met van die agressieve kleinemensenogen, dat is echt bloedstollend eng). Mijn derde, en laatste, punt is de leeftijd. Je wordt nogal vaak ouder geschat. Ik weet niet precies waarom, maar ik vermoed dat mensen denken dat wij deze lengte niet hadden kunnen bereiken in onze daadwerkelijke leeftijd. Elke keer moet ik ze weer teleurstellen. Maar eigenlijk is dit ook helemaal niet erg, als je bedenkt dat mijn vriend van 27 nog om zijn ID wordt gevraagd (hij hoort bij het kleinemensenvolk). Maar ik zou alleen maar nadelen noemen, dus voorgande zin mag je vergeten. Ben je nu niet heel erg blij klein te zijn? En het maakt niet uit hoe klein je bent, als je maar groots blijft denken. Deed meneer Nappie ook (die kleine met z’n hand in z’n binnenzak).
16 juni 2011 at 19:30
Haha geweldig! Dat met de paraplu’s is inderdaad waar. Als ik met een langer iemand onder een paraplu loop (zeg maar, altijd als ik met iemand onder een paraplu loop), dan krijg ik uiteindelijk de paraplu en lopen zij in de regen. Zonder dat ik er iets van zeg!
En mooie zin op het laatst ;)
16 juni 2011 at 18:57
Haha herkenbaar. Ik ben ook maar 1.60 en daarmee de smurf in mijn vriendengroep. Maar ja, als ik niet klein was geweest dan hadden anderen niet zo groot geleken, toch?
16 juni 2011 at 19:25
haha herkenbaar :p ik ben ook klein ;)… namelijk 1.58 haha
16 juni 2011 at 20:25
Mooi geschreven! Ik vind die laatste zin wel heel leuk, ookal is het misschien niet waar ;).
Xoxo, leoniae
16 juni 2011 at 20:30
Ik ben ook echt heel slim… Niet dus!
Je had gezegd, kijk maar wat de eindzin is. Dus ik op de link klikken en dat hele artikel lezen en dan weer moeite doen om hier weer te komen, staat het artikel er gewoon onder……
:(
Wel superleuk! :)
16 juni 2011 at 20:44
Haha, dat vind ik eigenlijk wel grappig :P
17 juni 2011 at 13:56
Wat is dit dan voor triest verhaal. Ok. Even melden, waarom heet dit: Laura denkt?! Laat denken a.u.b aan anderen over! Mensen die het wel kunnen!
17 juni 2011 at 19:39
Waarom vind je het dan een triest verhaal?
18 juni 2011 at 15:56
Leuke column! En indd, ik loop tegen precies dezelfde reacties, grapjes, verkeerde schattingen van leeftijd en dergelijke aan. Ik ben maar net 5cm groter, 1.60. (een cm groter dan mn moeder, oh wat was ik daar trots op!) Maar ik ben er aan gewend en zie het probleem er niet echt van in. En de hoge dingen? No problem, ik heb een lieve vriend van 1.96, die kan daar wel bij hoor!