Het zonnebrandcrème-stresssyndroom

Tachtig jaar geleden (dus zeg maar ongeveer drie maanden) schreef ik een blogje over de complicaties van het ijs eten. Daarop reageerde ene Martijn (identiteit bekend bij de redactie (sorry, dat vind ik gewoon leuk klinken en het is ook echt zo haha)) of ik ook nog over het zonnebrandcrème-stresssyndroom zou vertellen. En aardig als ik ben, doe ik dat natuurlijk ook.

Want het is namelijk zomer. Jawel, dit komt misschien als een schok, zeker omdat het de laatste tijd wel erg vaak geregend heeft, maar het is echt waar. En bij de zomer hoort de zon. Nu hebben wij in Nederland het voorrecht dat de zon héél af en toe zo hard zijn best doet, dat hij boven de 20 en soms wel boven de 25 graden uitkomt. Dat is fijn, want daar word je bruin van. Maar niet altijd, soms word je er ook rood van. Oplossing: zonnebrandcrème.

Maar ook hieraan zitten complicaties aan verbonden, eigenlijk lijkt het wel een beetje op ijs eten. Je gaat bijvoorbeeld naar het strand, nieuwe bikini/zwembroek aan, vrienden mee, leuk, leuk, leuk. Je smeert alles in: je gezicht, je buik, je armen, je benen. Alleen… je kan niet bij je rug. Dat is ons namelijk fysiek onmogelijk gemaakt, behalve bij slangenmensen dan. En als iets naar is, dan is het wel je rug verbranden (ligt niet lekker he). Maar slim als je bent, weet je een oplossing: je vraagt gewoon aan één van je vrienden of die jou in wil smeren.
Flats. De halve fles zonnebrandcrème komt neer op jouw rug.
‘Doe je niet teveel?’ vraag je nog.
‘Nee hoor!’ klinkt het vrolijk.
Je hebt er namelijk een hekel aan als het wit van de zonnebrandcrème zich op een dusdanige dikke laag op jouw lichaam bevindt dat je eigen huidskleur niet meer te zien is.
Na vijf minuten is de vriendin(in) klaar. Gelukkig maar.
‘Dankjewel he!’ zeg je nog.
Tevreden ga je op je buik liggen op je badlaken. Hmm, lekker die zon. Oh wacht, je kan beter andersom gaan liggen, dan wordt je buik ook bruin.
Je draait je om.
In slow motion.
Je had al zo’n vermoeden, maar als je rug het badlaken raakt, is het al te laat.
Het plakt.
Met het badlaken nog aan je rug vastgeplakt (zoveel zonnebrandcrème zat er op je rug) ren je gillend van de stress naar je vriend(in).

Zo. Dat is hem dus. Het zonnebrandcrème-stresssyndroom. Helaas zijn er in Nederland hier geen therapieën voor, maar het wordt een steeds hardnekkiger probleem. Voor meer informatie, kijk op www.zbcss.nl

19 Comments to “Het zonnebrandcrème-stresssyndroom”

  1. Hahaha ik heb zo’n doorzichtige spray als zonnebrandcrème. Dus voor mij geen trauma. 8)

  2. Hm.. ik heb juist mensen die mij altijd te weinig insmeren en dan verbrand ik dus alsnog. Maar misschien ben ik wel een slangenmens, want ik kan eigenlijk mijn hele rug insmeren. Ik doe altijd alsof ik het niet kan, want het is veel fijner om door vriendje ingesmeerd te worden haha.

  3. Haha grappig! Ik herken het (gelukkig) niet want ik verbrand niet gauw, maar wordt ook niet gauw bruin.
    Mijn neus verbrandt trouwens wel. Ik heb nu al een hele rode neus :P

  4. Ik vergeet me altijd in te smeren. Zit je lekker in de tuin met een boekie en dan aan het eind van de dag als je besluit te douchen voel je het pas (en zie je het pas) oops!

  5. Oh, vréselijk! Ik verbrand niet gauw, maar smeer me sowieso altijd in, en mijn vriendje is nogal wit .. dus nodig is het ook om hem in te smeren. En dan denkt hij dat ik ook een gingerhuid heb, maar dat is niet zo .. En dan ben ik ook een wandelend zonnebrandcrème monster.

  6. Haha! Ja ik herken het inderdaad. Of dat gebeurd er of ik vergeet me sowieso in te smeren ;)

  7. Superleuk geschreven! Herken het.
    Het is ook zo irritant als je in-uit-in-uit-in-uit de zee gaat en je laken al doorweekt is.
    En al dat zand tussen je voeten.. Haha!

  8. Haha, dit heb je echt leuk geschreven! Ik herken het ook.
    x

  9. Ik vind het irritant als er dan zand op je komt, en dat zand tussen de creme zit tijdens het uitsmeren. Verder heb ik er niet veel last van, ik smeer me alleen in als ik hele dagen buiten ben, want ik verbrand niet snel, alleen mijn neus en mijn rug/schouders.

  10. Ha, herkenbaar puntje inderdaad! Leuk geschreven!

  11. Hahaha, inderdaad herkenbaar. En ook als er zand bij komt, dan lijkt het echt net een scrub ofzo =)

  12. En ik heb de ultieme oplossing voor jou probleem. Namelijk: zwans.
    Inderdaad, ikzelf dus. Ik heb 5 jaar ruginsmerenlogie gestudeerd en ben met grote onderscheiding geslaagd. Je kunt je geen betere ruginsmeerder voorstellen dan mij. Dus, volgende keer dat jullie naar het strand gaan, gewoon even bellen en ik kom af. Das wel 6,45 euro per persoon, maar het is perfect gedaan. Voor de billen vraag ik iets minder. De borsten zijn gratis.

  13. haha … dit is wel heel herkenbaar ja :)

Leave a Reply to Josee