Je ziet het al op de spandoeken boven de wegen: binnenkort beginnen de scholen weer! Lucky bastards zoals ik hebben nog een aantal weken vakantie, maar zo niet de middelbare scholieren. En zoals elk jaar zijn ze er nu ook weer: de brugwuppen.
Trillend op hun beentjes staan ze in de hal van hun nieuwe school, die zoveel groter lijkt dan de oude, vertrouwde basisschool. Hun aanblik lokt reacties uit als: ‘Waar gaat die tas met dat jongetje naar toe?’ en: ‘Ze worden elk jaar kleiner!’ In hun rugzak, volgestouwd met al hun boeken, bevindt zich een broodtrommeltje, met liefde klaargemaakt door hun moeder. Met pijn in mijn hart kijk ik naar ze. Ach gossie (ik zou zo graag in hun wangetjes willen knijpen), wat zijn ze nog onschuldig. Nog zo naïef over de harde wereld van de middelbare school.
Zo zijn we allemaal geweest. Ik weet nog wel dat ik heel erg mijn best deed om mijn moeder over te halen een Eastpak voor me te kopen (gelukt!) en geen Kipling (want dat is niet cool). Ik weet nog dat alle meisjes in de klas na één week mijn naam al kenden en ik die van hen niet. Dat ik bang was dat ik geen vrienden zou maken (is toch gelukt, check). En dan die leraren, het leken allemaal wel duivels die rechtstreeks uit de hel kwamen!
Maar het gaat over. Op een gegeven moment kom je erachter dat je toch echt wel het sociale vermogen hebt om vrienden te maken. En die leraren? Die blijken ook gewoon mensen te zijn (ja, echt waar!).
Dus als jullie één dezer dagen zo’n brugwup zien, doe dan een beetje lief tegen hem of haar. Geef ze een snoepje, aai ze over hun bolletje en vertel ze dat het allemaal goed komt.
En zeg er dan maar niet bij dat het eerste jaar het ergst is.
20 augustus 2011 at 23:53
Leuk geschreven ;) De eerste klas was inderdaad mijn verschrikkelijkste jaar, hoewel de vierde en de vijfde ook geen pretje waren. Niet coole eastpacks bestaan trouwens ook, ik had zo’n hele grootte. En de kleur was ergens tussen donkergrijs/groen/blauwachtig. “Ik weet nog dat alle meisjes in de klas na één week mijn naam al kenden en ik die van hen niet.” Dat probleem heb ik dus ook altijd.
20 augustus 2011 at 23:55
Als een stelletje jongvolwassenen (in hun ogen: dertigers) op hun af komt rennen om ze te knuffelen en een snoepje te geven en ze gerust te stellen…
worden ze volgens mij alleen maar banger
21 augustus 2011 at 09:51
Ja, daar zou je gelijk in kunnen hebben, maar het lijkt me wel leuk om te doen haha.
21 augustus 2011 at 00:03
Ik vind ze zo schattig! Zo groot en stoer als ze zich voelen in groep acht, zo klein en kinds zijn ze als brugpieper. Zo lief!
21 augustus 2011 at 01:34
Je hebt gelijk, ze lijken steeds kleiner te worden. Nouja met mijn lengte niet meer, want dan lijken alle brugmuggen je al snel in te halen qua lengte. (1.62 m)
21 augustus 2011 at 07:46
Volgens mij was mijn school niet zo erg, maar ik was wel zo’n doos met een kipling
21 augustus 2011 at 08:11
bij mij viel het allemaal mee! meeste groep 8ers gingen ook mee naar mijn brugklas en de 5 nieuwe mensen .. tjah die hoorden er snel bij
21 augustus 2011 at 09:22
Haha brugwup? Ik heb dat woord nog nooit gehoord! lol, maar ik neem aan dat het kindjes zijn die net naar de middelbare school gaan? Ja, arme kindjes. Ik weet nog dat ze best vaak een grote mond hadden, maar dat daar gauw iets aan gedaan werd door de oudere studenten lol Ik vond ze altijd zo schattig. Ze leken altijd zoo jong, terwijl ik maar 1 of 2 jaar ouder was ofzo haha
21 augustus 2011 at 09:30
En dan word er ook nog zo’n verhaal over ze geschreven, ach ach, arme ukkies in een vreemde grote wereld.
21 augustus 2011 at 09:33
Haha leuk! Ik moet over 2 weken weer beginnen en kan nu al niet wachten om die hordes kleine kinderen te aanschouwen xd
21 augustus 2011 at 11:17
Dat vooral van ‘ze worden elk jaar kleiner’ valt me heel erg op. En ook veel jonger, ik zou de meeste in groep 7 schatten in plaats van de brugklas. Maar ja, ik zal ze toch minder zien dit jaar omdat ik nu aan de andere kant van de school zit :P
21 augustus 2011 at 11:17
Haha, grappig geschreven! En als je het eerste jaar het ergste vind, haha, dan ga ik me nog amuseren hier op school ;d.
x
21 augustus 2011 at 11:43
Mijn neefje en nichtje zijn dit jaar brugpiepers. Volgens mij zijn ze ook allebei wel een beetje nerveus.
Je kon ze in het begin trouwens ook altijd nog herkennen aan het feit dat hun moeders invloed hadden op de kledingkeuze. Dat veranderde altijd in het eerste half jaar.
21 augustus 2011 at 11:44
doe altijd lief tegen brugwuppies haha! merkte vaak dat ze wel bang voor me waren 2 jaar terug toen ik nog op de middelbaar zat :-) maar ik volgend jaar ben ik zelf weer brugwup i guess? haha
21 augustus 2011 at 13:15
Mijn zusje komt volgend jaar ook bij mij op school als brugpieper, ben benieuwd :)
21 augustus 2011 at 13:51
Haha ik zit meer over de eerstejaars unistudenten ;-) ik ben nu namelijk alweer laatstejaars haha
21 augustus 2011 at 14:26
ik had ook een kipeling tas… maar ik vond alle jaren vreselijk haha
21 augustus 2011 at 15:29
Ha bij ons was kipling wel oké, iedereen had er een. Brabant liep zeker achter of zo… En tja, brugger zijn is niet fijn, (jee! het rijmt!) en mijn klas was echt mega kut, maar daarna ging alles beter.
21 augustus 2011 at 18:20
Ik zal straks als grote, boze 6VWO’er eens lief naar ze lachen. En ze helpen als ze de Kipling midden in de gang met ze op de loop gaat.
En wilde jij dan geen Kipling? Ik was er van overtuigd dat dat een must have was joh!
21 augustus 2011 at 18:26
Ehm nee, terwijl een Kipling eigenlijk wel kwalitatief beter is, geloof ik. Bij ons was de Eastpak hip en daarbij vrees ik dat als ik een Kipling had, ik er echt in gepast had, zo mini was ik haha.
21 augustus 2011 at 19:16
Bij ons op school viel het gelukkig wel mee.
En jaaaa, de eastpak was helemaal hot! Nog steeds trouwens hoorde ik van mijn neefje die nu naar de brugklas gaat.
21 augustus 2011 at 19:55
Aiai, stiekem ben ik zelf een brugwup. Maar dan wel een van twintig op het HBO, das al veel minder erg haha! En ik zal mijn kipling maar thuis laten voor uw en onze veiligheid (wat een huge ass ding is dat..)
21 augustus 2011 at 20:38
Haha geweldig geschreven. Het is wel zo, het eerste jaar vond ik ook verschrikkelijk. Maar uiteindelijk valt alles wel mee :)
21 augustus 2011 at 22:12
Ik kan het me nog helemaal herinneren hoe ik, als tweedeklasser, me met mijn vriendinnen af vroeg of wij ook zo klein waren als brug ;)
21 augustus 2011 at 22:28
|k weet nog hoe ik was als brugklasser, geweldig :’)
21 augustus 2011 at 22:54
Haha, wat een typisch stukje! Ik ga nu naar de vierde, en nu ik er zo bij stil sta voel ik me ineens heel groot! Ik heb trouwens nooit een rugzak nodig gehad op mijn school omdat wij ook veel op de laptop werken, handig! :)
21 augustus 2011 at 23:37
Ik weet nog dat mijn tijd als eerstejaars megahard meeviel, ik een leuke klas had, en mijn leerkrachten oké waren…
Maar voor bij wie dat niet is, succes!
22 augustus 2011 at 09:41
Lucky you!
22 augustus 2011 at 00:42
Jammer dat je tegenwoordig
In de stroom van mode
Lekker uniform moet meedoen
Ik deed dat vroeger niet
Bleef mezelf en ook nu
Denk ik zelf
En draag ik mijn eigen bagage
Lekker eigenwijs
het kost een tijd
Respect komt later
Dat hoor je ze fluisteren
22 augustus 2011 at 16:40
Ik vond het vooral heel spannend om mijn boeken en het rooster te halen. De ontmoeting met de klas.
Ik had altijd merkloze tassen. Benotti ofzo (nee echt geen brunotti), shit van de markt en merkloze stomme schriften en niet-lekker-schrijvende-pennen.
Maar indd.. Vroeger vond je de peuze het leukste van school en nu kijk je er op terug van “ik had meer moeten genieten”. Had ik maar dit en dat. Had ik die maar niet gepest. Had ik maar andere kleren aangetrokken.
Ik was mega verlegen als brugklasser. Pas 4 jaar later begon ik voor mezelf op te komen. Ik heb een behoorlijke inhaalslag gemaakt ;)
Leuk stukje!
Liefs en groetjes, Kimm
22 augustus 2011 at 20:05
Haha, heel leuk geschreven ^^
22 augustus 2011 at 23:54
Oeh, ik weet het ook nog zo goed.. Voelde me zo stoer toen ik eindelijk naar de middelbare school mocht.. Met mijn knalgeelgroene rugtas ging ik mijn boeken halen. Vervolgens fietste ik zo vol trots naar huis dat ik gebroken aankwam en trillend op mijn benen bijna flauw viel. De boeken waren te zwaar, ik was te gespannen en had te hard gefietst, maar ik had ze! Het kaften vond ik tof, de boeken doorkijken vond ik tof, de eerste schooldag vond ik tof, helaas werd het snel gewoon.. Toch jammer dat die tijd voorbij is.