Laura beroept zich: Wijnand de machinist

En nu dan eindelijk: de onthulling van mijn ultra geheime project, hier zaten jullie al jáááren op te wachten!
Laura beroept zich wordt een serie van een stuk of acht (?) interviews. Hierin interview ik mensen over hun werk (en dan bedoel in real life, niet via de mail). Dit zijn verschillende beroepen: van machinist tot fotograaf.
Waarom? Omdat ik iets nieuws wilde met mijn blog, ik wil mijn interviewtechnieken verbeteren én nieuwe mensen ontmoeten. Genoeg redenen dus.
Ik ben benieuwd wat jullie ervan vinden, laat het me weten!

***

Eigenlijk was de start niet zo goed. Op Twitter had ik Wijnand verteld dat het codewoord flupsedewups was, maar toen ik hem er naar vroeg, dacht hij dat het hupseflups was. Dit kan natuurlijk niet en dat heb ik natuurlijk ook meteen afgestraft. Misschien moet ik bij de volgende interviews maar geen codewoorden meer gebruiken.

De eerste werkdag

Wijnand had de route geleerd van Den Haag naar Haarlem. Zijn eerste dag was wel spannend, maar hij vond het vooral een stoer gevoel dat er niemand naast hem zat, terwijl er allemaal mensen in de trein zaten. Hij was zelfs zo enthousiast dat hij het dienstkaartje (een kaartje waar de ritten van die dag op staan) van iemand anders pakte.
‘Dat laatste ritje doe ik wel, ga jij maar naar huis.’ zei hij.
En tja, toen regende en onweerde het tijdens die rit. Maar gelukkig heeft Wijnand het overleefd ;)

Collega’s

Soms is het een beetje een eenzaam beroep, machinist zijn. Er mag namelijk officieel niemand voorin. Gezellig babbelen met andere machinisten, terwijl je rijdt (a la de buschauffeur) mag ook niet. Er mag namelijk alleen gebeld worden met de treiningsleider. Dat is de toezichthouder en hij zit op grote plekken in het land. Hij heeft toezicht over de treinen van die regio en als er iets mis is, dan kan de machinist hem bellen of andersom.
Contact met andere machinisten is er bij het in dienst melden ’s ochtends. Alhoewel ’s ochtends, misschien kun je het beter ’s nachts noemen: Wijnand moet namelijk elke dag tussen vijf uur en zeven uur beginnen. Dus klaag maar niet dat jij zo vroeg je bed uit moet!
Typisch machinistenhumor is een beetje flauw en daarom doet Wijnand er ook niet aan. Een voorbeeld: als de motor is uitgevallen, roepen sommige machinisten om: ‘Ik heb goed en slecht nieuws. Het slechte nieuws is dat de motor is uitgevallen. Het goede nieuws is dat u niet in een vliegtuig zit.’

Een machinist zijn is niet alleen maar leuk

Eigenlijk zijn er niet zoveel nadelen. Volgens Wijnand is het vroege opstaan niet leuk (begrijp ik volledig) en in vakantieperiodes nemen veel mensen vrij, waardoor het voor hem lastiger kan zijn om vrij te krijgen.
Hij heeft één keer een aanrijding meegemaakt, van iemand die zelfmoord wilde plegen. Het was ’s avonds, een rit die naar Groningen ging. Bij een aanrijding komt er een heel circus in werking, politie, een traumateam. Gelukkig heeft Wijnand er geen last van gehad, maar hij denkt dat dat bij een ongeluk misschien wel zou kunnen komen.

Maar het heeft ook voordelen

Het grootste voordeel vindt Wijnand de vrijheid. Hij ziet elke keer een ander uitzicht, het is nooit hetzelfde. Bovendien ziet hij verschillende plekken in Nederland. Hij zit niet aan een kantoortje met een manager die continu op zijn vingers kijkt wat hij aan het doen is.

Mensjes kijken

Als hij op een station een paar minuten stil staat, dan leunt Wijnand achterover en gaat hij mensen kijken (ook één van mijn favoriete bezigheden trouwens). Soms stapt hij dan naar buiten, zodat mensen vragen kunnen stellen. Vaak komen er dan kinderen naar hem toe die binnen willen kijken en foto’s maken.
Ja, nieuwsgierig is hij toch wel, naar de mensen die hij in de trein met zich mee neemt.

Ik vond het erg leuk en interessant om Wijnand te interviewen. Ik heb veel geleerd wat ik nog niet wist van het machinist-zijn.  Hopelijk jullie ook!

(Wil jij zelf geïnterviewd worden of ken jij iemand met een interessant beroep? Mail dan naar laura@lauradenkt.nl Overigens bedoel ik geen bijbaantjes!)

48 gedachtes over “Laura beroept zich: Wijnand de machinist”

  1. Leuk interview Laura. Ik herken het van een machinist die ik “ken”. Zie mijn weblog; als deze het weer doet. Ik ben dichter en vrijwilliger op een rev.centrum en ik maak een hoop mee hoor! Poëzie is opschrijven wat je te binnen schiet en dat zo opschrijven dat het in hapklare brokjes snel te lezen valt. Het de mensen doet glimlachen of na laat denken. Op papier kan veel; zo niet alles.
    Good luck.
    Hoe krijg jij mensen te spreken voor een interview?

    1. Ik kan reizen, maar ik weet dat jij vlakbij Leiden woont en aangezien ik daar studeer, kunnen we vast wel wat regelen!
      Wat voor werk doe je? :)

  2. wat een ontzettend leuke manier om je blog mee in te vullen! Ook erg leuk om te lezen! Mijn vader zat ook ooit in een trein die naar Groningen ?ging, toen had wel iemand zelfmoord gepleegd. Bah. Best erg lijkt me dat om mee te maken!

  3. Hey Laura!

    Wat een ontzettend leuke en originele nieuwe rubriek! Ik begrijp dat je haast niet kon wachten tot je de eerste blog poste. Ik vind het tof dat je ook voor jouw blog jezelf blijft ontwikkelen. Top!

    Ik wil je nog heel veel succes en plezier wensen met de komende interviews. Keep up tha good work! (:

    Veel liefs,
    Iris Anastasia.

  4. Wat een super leuk idee! Ik vind het erg leuk om te lezen wat mensen voor beroep doen en wat ze mee maken.
    Stiekem vind ik die machinisten grap toch wel erg grappig! Ik denk dat ik dat liever hoor dan gewoon alleen: de motor is kapot.

    1. Ja, wat Wijnand ook nog zei: als machinist weet je niet wat voor mensen je in je trein hebt. En sommige mensen kunnen het wel waarderen, anderen niet. Als conducteur weet je wel wat voor mensen er in de trein zitten en dan weet je ook wat voor soort ‘publiek’ er is en dan weet je of je zo’n grap kunt maken of niet.

  5. Wat een leuke rubriek en goed verzonnen!
    Ik zou ook wel willen, alleen loop ik op dit moment stage maar wel in het beroep wat ik later wil gaan doen, dus ik weet niet of je daar wat aan hebt?

  6. Leuk zeg! Ook een leuk beroep om wat meer over te lezen, want ik ken niemand die treinmachinist is. Wel jammer dat er officieel niemand voorin er bij mag, want dat lijkt me dan weer wel leuk… met de trein mee rijden voorin.
    Klein puntje van kritiek: Ik weet niet waarom, maar ik irriteer me aan het woord mensjes. Het is niet alsof hij van grote hoogte toekijkt ofzo.

  7. Ik ben best vaak bij de machinist binnen geweest, toen ik kleiner was. Eén keer is de machinist door mijn schuld bijna mijn woonplaats voorbij gereden haha

  8. Wat een leuke rubriek! En erg leuk dat je een machinist gekozen hebt.
    Maar is het voor het interview niet wat leuker om een “gemengd model” te kiezen? (Om even vaktermen te gebruiken) Dat houdt in dat je de ene keer over hem schrijft en de andere keer hem laat vertellen. Persoonlijk vind ik dat fijner lezen.

    1. Oh wacht, ik weet al wat je bedoelt! Ja, dat kan inderdaad, maar ik heb nu al het grootste gedeelte geschreven en dan op deze manier.
      Maar ik zal eraan denken voor een volgende serie, misschien dat ik het inderdaad dan zo doe :)

      Bedankt voor het meedenken! :)

  9. Leuk die nieuwe rubriek. En ook goed voor je skills enzo, ik zou dat denk ik niet zo goed durven op random mensen afstappen. Maar goed. Eigenlijk ken ik niet zo heel veel mensen met een apart beroep. Ik ken wel een heeeeeeleboel leraren, voor het geval je er zelf nog niet genoeg kent ;)

    1. Het hoeft niet per se een apart beroep te zijn, elk beroep kan! Maar ik heb al een leraar geïnterviewd, dus die valt af :)

  10. Wat leuk dit! Goed idee. Erg grappig om inzicht te krijgen in zo’n beroep.

    En wat schrijf jij leuk!! Ik kwam hier via de blogtrommel van Ben trouwens – dank Ben!

  11. Pingback: Eng! | Laura denkt

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.