De Cha Cha Cha. De tango. Of natuurlijk de Engelse wals. Ik heb ze allemaal gedanst.
Aan het nummer ‘Mambo No. 5′ heb ik goede herinneringen. Het was namelijk het allereerste liedje waarop ik danste. Nog steeds word ik er erg blij van (hoewel ik inmiddels wel de tekst begrijp)!
Eerlijk gezegd weet ik niet hoe oud ik was toen ik op stijldansen ging, maar het moet erg jong zijn geweest. Op mijn elfde heb ik goud gehaald en daarna ben ik er vanaf gegaan (helaas kreeg je niet echt goud, dat is nog steeds een grote teleurstelling).
Het kwam door mijn broer, die had er ook op gezeten. Hij werd mijn danspartner. Nu moeten jullie weten dat we zes jaar schelen. Tegenwoordig is het verschil in lengte nog overbrugbaar, maar toen kon ik amper met mijn hand bij zijn schouder leggen. De foto’s zijn dan ook hilarisch (en nee, ik ga ze niet laten zien!).
Ik vond stijldansen heel leuk. Elke zondagavond nieuwe dansen leren en eens in de zoveel tijd moesten we afdansen. Een mooi jurkje aan, leuke muziek en voor veel mensen dansen (eng!). Maar wel een diploma-achtigiets als beloning.
Waarom ben ik er vanaf gegaan? Ik weet het niet meer. Misschien teveel herhaling, toe aan wat nieuws (daarna ging ik op toneel). Helaas, omdat ik toen zo jong was, ken ik de pasjes nu niet meer.
Maar gelukkig voor mij heeft het vriendje ook op stijldansen gezeten. Misschien binnenkort maar eens oefenen ;)
Hebben jullie wel eens aan stijldansen gedaan of vind je het maar een suffe bedoening? (ook een tip trouwens: een workshop/cursus stijldansen aan iemand geven!)