Archive for november, 2011

november 30th, 2011

The Reader en Happythankyoumoreplease

Bron

THE READER

Samenvatting: Door het toeval (Michael moet overgeven en Hanna helpt hem, een tijdje later brengt hij haar bloemen om haar te bedanken) ontmoeten de scholier Michael (David Kross) en de twee keer zo oude Hanna (Kate Winslet) elkaar. Er ontstaat een affaire (of kun je het alleen een affaire noemen als de één vreemd gaat, want dat is hier niet het geval), die plotseling ophoudt wanneer Hanna, zonder iets te zeggen, haar appartement verlaat.
Bijna tien jaar later komt Michael erachter waarom ze toen zo plotseling wegging.

Ik vind het een mooie film, erg goed geacteerd ook. Michael leest Hanna voor uit de boeken die hij voor school moet lezen (daarom heet de film ‘The Reader’) en dat geeft aan hoe ingewikkeld hun relatie eigenlijk is (zij is ouder, maar hij leest haar voor). Interessante film, dus ga hem kijken als je dat nog niet gedaan hebt!

Wel kijken: Als je een film wilt zien waar je over na moet denken.
Niet kijken: Als je er zwaar op tegen bent dat een jongen iets krijgt met een vrouw die veel ouder is dan hij.

Mooiste quote:

Teacher: ‘The notion of secrecy is central to western literature. You may say, the whole idea of character is defined by people holding specific information which for various reasons, sometimes perverse, sometimes noble, they are determined not to disclose.’

Bron

HAPPYTHANKYOUMOREPLEASE

Samenvatting: Het is een mozaïekfilm (met meerdere personages en verhaallijnen, die wel met elkaar te maken hebben), dus het is lastig om een samenvatting te geven, maar ik zal het proberen!  Het gaat over zes New Yorkers die allemaal zo hun eigen problemen hebben (meestal in de liefde). Zo heb je bijvoorbeeld Sam (gespeeld door Josh Radnor, ook wel bekend van How I Met Your Mother) die een dakloos jongetje in huis neemt en verliefd wordt op een vrouw die in een bar werkt. En zo hebben zijn vrienden (waaronder Annie) ook hun eigen problemen.
Het is een lieve, grappige, soms zielige, maar vooral hele leuke film, dus ga hem kijken alsjeblieft! (en niet zo standaard Hollywood-achtig)

Wel kijken: Voor de muziek, de leuke verhaallijnen, de leuke/lieve/grappige situaties.
Niet kijken: Als je houdt van standaard Hollywoodfilms of alleen maar stomme, saaie films wil zien.

Leukste quote:

Annie: ‘You’re the voice of our generation.’
Sam: ‘That’s a lot of pressure.’

Heb jij één van deze films gezien en zo ja, wat vond je ervan?

CategoryFilms, televisie en internet | Comment44 Comments »

Tags:
november 29th, 2011

Like en dislike: part two

Ja, nog een keer. Omdat het kan.

Like
– Chocoladekruidnootjes. Maakt niet uit in welk jaargetijde.
– Jullie!
– Kerst.
– Douchen als je het koud hebt.
– Colleges die vijf minuten eerder af zijn gelopen (helaas een zeldzaamheid).
– Lachen om niets.
– Nieuwe mensen ontmoeten.
– Ryan Gosling.
– Slapen. Slapen. En nog eens slapen.
– Inspiratie hebben.
– Kleding in je klerenkast herontdekken.
– Meezingen met liedjes en daadwerkelijk denken dat je kunt zingen.
– Flow Magazine.
– Handgeschreven brieven sturen/krijgen.
– Onbekenden op straat die naar je glimlachen.
– Downton Abbey. Geweldige serie, echt een aanrader!
– Laarzen vinden.
– De top 2000 komt binnenkort weer!
– Nieuwe mensen leren kennen.
– Jongens (ook meisjes, maar vooral jongens) die de deur voor je open houden.
– Huilen van het lachen.

Dislike
– De bus op een paar seconden missen.
– De winter.
– Vroeg opstaan.
– Kerstcadeautjes bedenken voor iedereen. Help!
– Mensen die niet terugmailen.
–  Geen stufi tijdens de master.
– New Chicks. Om te huilen is dat.
– Meezingen met liedjes en erachter komen dat je écht niet kunt zingen.
– Het overtypen van college-aantekeningen.
– Als de schilder komt: het hele huis stinkt naar de verf, je moet opletten dat je niets aanraakt en je moet acrobatische toeren doen om met de trap naar beneden te kunnen.
– Samenvattingen maken.
– Laarzen zoeken.
– Kerstliedjes op de radio.
– Dat het zo vroeg donker wordt.
– Mensen niet verstaan, maar doen alsof je ze wel verstaat (geen zin om ‘Wat zeg je?’ te zeggen), maar dat ze dan heel raar kijken, omdat je blijkbaar verkeerd hebt gereageerd.
– Digitale camera’s die kapot gaan.
– Psssst meisje, hé meisje-jongens.

Wat zijn jullie (dis)likes? En zijn mijn likes misschien jouw dislikes of andersom?

CategoryPersoonlijk | Comment51 Comments »

Tags:
november 28th, 2011

Mijn creatieve Harry Potteriaanse uitbarstingen

Klik erop om het groter te maken en sorry voor de slechte kwaliteit qua foto, maar de tekeningen liggen ergens boven en ik ben te lui om te zoeken, dus dit is het enige wat ik heb.

Dat ‘Bad kitty!’ komt uit de trailer van Madagascar, die toen vaak op tv was.

In de eerste klas van de middelbare school was ik er nog van overtuigd dat ik mezelf een talent voor tekenen kon aanleren. Ach, hoe naïef… Wat ik vooral leuk vond om te maken? Stripjes.

Misschien kennen jullie LOTRIHS wel. Zo niet,  kijk maar even. Goed, dat vond ik best wel heel erg geniaal. Dus wat wilde ik doen? Zelf op een grappige manier de Harry Potter-serie verstrippen.

Ver ben ik niet gekomen (tot het moment dat Harry en Ron elkaar ontmoeten in de trein), maar dat maakt niet uit. Stiekem vind ik mijn dertienjarige zelf wel grappig. Dat het allemaal zo slecht en kinderachtig getekend is, maakt het alleen nog maar grappiger!

Conclusie: ik was op mijn dertiende al aardig gek in mijn hoofd (op een positieve manier) met een teveel aan fantasie en dat is alleen maar erger geworden ;)

Heb jij ook wel eens een creatieve Harry Potteriaanse uitbarsting gehad of ben ik de enige gek hier? :p

(Stiekem zou ik hem wel verder willen afmaken, maar ik heb geen idee hoe ik een been der sauzijenbroodjes moet tekenen, laat staan dat ik weet  hoe ik het erin moet verwerken)

(Oh en ik weet dat dit een enorm kort blogje is voor mijn doen, ik weet ook niet hoe het komt, maar ach, er zijn ergere dingen in de wereld, toch?)

CategoryOverig | Comment34 Comments »

Tags:
november 27th, 2011

Antwoorden: Laura en bloggen, part one

Oh mijn god, wat veel vragen hebben jullie gesteld!! De meeste vragen gaan over bloggen, maar omdat het er zoveel zijn zal ik het in meerdere delen doen.

1. Wat heeft je doen besluiten om elke dag te bloggen?
Ja, dat was wel raar eigenlijk. Het was niet mijn bedoeling, ik wilde eigenlijk drie keer in de week bloggen. Maar toen kwam dat gedoe met Nico Dijkshoorn en vond ik de reacties zo leuk dat ik dagelijks ging bloggen!

2. Wat vinden je familie en vrienden van je blog?
Leuk! Geen vervelende reacties op gekregen, ze vinden het allemaal leuk en soms komen ze met nieuwe ideeën voor mijn blog :)

3. Ooit gedacht dat je zou gaan bloggen? / Hoe heette je vorige blog, staat die nog online en waarover ging hij?
Ik had hiervoor ook een blog, van mijn 12e tot mijn 16e ongeveer, maar dat was meer persoonlijk. En die was van web-log.nl, ik weet niet of jullie daar wat vanaf weten, maar die hadden een hele verhuizing en nu staat hij niet meer online :( Maar die ging vooral over mezelf en school. Ik ben er zelfs mee in een boekje voor brugwuppen gekomen met mijn link en er stond zoiets van: ‘Laura is een brugger. Op *url* plaatst ze al haar avonturen!’ Heel grappig, want het was helemaal niet bedoeld voor andere brugwuppen ofzo, meer voor mezelf :P
Maar ik kreeg minder zin om te bloggen en mijn vrienden (die na mij ook een blog begonnen) blogden ook niet meer. Daarna dacht ik: ik neem nooit meer een blog. En vorig jaar ergens zei ik dat ook tegen het vriendje, omdat ik niet meer zo persoonlijk wilde bloggen (iedereen kan dat lezen, is niet handig, maar daar denk je niet over na als je twaalf bent). En toen zei hij: ‘Waarom niet?’ Waarop ik dacht: ‘Ja, waarom eigenlijk ook niet? Het hoeft toch niet altijd zo persoonlijk?’
Dus zo kwam deze blog en dat is ook de reden dat ik niet zo heel erg persoonlijk ben :)

4. Eigenlijk vraag ik mij af of je erover na had gedacht dat je met een post als dit héél véél positief commentaar zou krijgen. Complimentjes dus. Had je daarover nagedacht? (Sorry, ik ben nogal van de complottheorieën.)
Haha nee, daar heb ik niet over nagedacht en dat was ook niet mijn bedoeling :P Ik heb al eerder een poging gedaan om erachter te komen wat jullie nou graag lezen, maar dat mislukte, dus ik dacht: ik probeer het nog een keer. En ik heb niet alleen ruimte gegeven om goede dingen te zeggen, ook slechte!

5. Weet je nog op welke datum je bent begonnen met bloggen?
Op deze blog, ja. Namelijk 24 maart 2011. Op mijn vorige blog weet ik het niet, behalve dat het een paar dagen voor mijn dertiende verjaardag was, dus ergens in juli 2004.

6. Hoeveel blogs volg je?
Dat weet ik niet, niet alle blogs die ik lees, heb ik op Bloglovin. Maar op Bloglovin volg ik er 56. Overigens zijn er een aantal niet actief, dus die moet ik maar eens gaan verwijderen.

7. Reageer je op elke blog die je leest?
Nee. Ik lees ook een aantal beautyblogs, maar daar reageer ik eigenlijk bijna nooit op, omdat ik niet weet wat ik dan moet zeggen.

8. Wist je dat heel veel mensen hun mede-bloggers leren kennen dankzij jou?
Nee, maar dat is wel leuk :)

9. Reageer je wel eens op een blog met dat je het niet leuk vond?
Nee, dat vind ik niet zo aardig en als ik iets niet leuk vind, dan lees ik het gewoon niet.

10. Durf je kritiek te uiten?
In het algemeen, op blogs? In het algemeen niet zo snel, op blogs zeg ik het wel als ik het er niet mee eens ben (maar of dat kritiek is). Oh en ik lees wel eens verhalen of werkstukken voor school van mensen en dan durf ik het wel ja.

11. Zie je wel eens blogs langskomen die volledig over jou gaan en/of aan jou gericht zijn?
Laatst heeft Marijke iets over mijn brievenproject gezegd, maar dat gaat vooral over Bloglovin dus niet helemaal over mij.

12. Ben ik je lievelingslezer? (hihi, die hoef je ook niet te beantwoorden :p )
Vanzelfsprekend! (maar dat zeg ik tegen elke lezer)

Hoelang bloggen jullie eigenlijk al?

CategoryBloggen, Persoonlijk | Comment46 Comments »

Tags:
november 26th, 2011

Deze titel is niet sarcastisch

Hallo, ik ben Laura en ik houd van sarcasme (bittere, bijtende spot volgens het woordenboek). Ongeveer 75% van wat ik zeg, is sarcastisch en dat zorgt wel eens voor problemen.

U kunt het zich vast wel voorstellen: je hebt bijvoorbeeld een gesprek over Oh Oh Cherso (nee, dat soort gesprekken heb ik nooit, maar het zou zomaar kunnen). Dit gaat, zum Beispiel (dat is bijvoorbeeld in het Duits, zodat ik niet twee keer bijvoorbeeld zeg, maar nu heb ik het al drie keer gezegd) zo:

Piet: ‘Ik vind Oh Oh Cherso echt een verschrikkelijk programma.’
Harry: ‘Ja, het slaat echt nergens op. Het enige wat ze doen, is drinken en met mensen naar bed gaan.’
Ik: ‘Ik vind het anders een hoogst intellectueel programma, ik leer er buitengewoon veel van en die mensen zijn echt uitermate slim.’
*pijnlijke stilte*
Piet & Harry: ‘Eh… juist.’

Kijk, Piet en Harry kennen mij niet zo goed en weten dus niet dat ik 75% van de tijd sarcastisch ben. Het gevolg: ze nemen me serieus en vinden me een enorme debiel. Weg sociale contacten.

Goed, dat kan gebeuren. Maar dan is er nog iets anders. Vijfenzeventig procent is namelijk nogal veel. Maar dan is er nog die vijfentwintig procent dat ik niet sarcastisch ben. Dan zeg ik misschien dingen als:
‘Ja, het schijnt dat Berlusconi af gaat treden!’
‘J.K. Rowling wilde op een bepaald moment Ron dood laten gaan in Harry Potter, maar dat heeft ze toch niet gedaan!’
‘Ik vind dat liedje van Gers Pardoel leuk!’
En dan gaan mensen lachen.
‘Goede grap, Laura!’
Terwijl ik bloedserieus ben…

Dus ik moet er vanaf, van die bittere, bijtende spot. Ik ben niet meer geloofwaardig, sociale contacten zijn vanaf het begin al problematisch en ik kan geen gewoon leven meer leiden. Dus: wie heeft de oplossing?

(dat laatste was uiteraard wél sarcastisch bedoeld)

CategoryColumns | Comment36 Comments »

Tags:
november 25th, 2011

Vijf tips voor het schrijven van een column

Wat ik één van de leukste rubrieken vind in tijdschriften? Columns natuurlijk! Ze zijn grappig, soms confronterend, persoonlijk. En zelf columns schrijven is ook leuk, maar hoe moet dat eigenlijk? Nu ben ik geen pro (maar een amateurtje, zoals dat heet, maar dat klinkt wel heel zielig eigenlijk), maar toch geef ik een aantal tips. Misschien heb je er nog wat aan.

1. Gebruik humor.
Wat zijn de leukste columns? Die met humor. Probeer dus niet altijd serieus te zijn, maar zet er af en toe een leuk grapje tussen. Vooral handig bij de eerste en/of laatste zin.

2. Maak het persoonlijk.
Ik ben nieuwsgierig, jij bent nieuwsgierig (geef maar toe), iedereen is nieuwsgierig. Je hoeft me niet te vertellen dat je in je neus peutert en wat je allemaal op de wc doet (liever niet), maar als je wat persoonlijker wordt, zorgt het er ook voor dat mensen zich met je kunnen identificeren.

3. Probeer niet alleen iets af te kraken.
Dit is erg moeilijk en ik moet zeggen dat het mij ook niet altijd lukt. Want het is makkelijk en stiekem ook wel leuk om bijvoorbeeld Oh Oh Cherso af te kraken. Als je er dan toch voor kiest om dat te doen, zorg er dan ook voor dat je iets positiefs/leuks benadrukt, zodat het niet alleen maar gezeur wordt.

4. Lees, lees, lees, lees meer!
Ja, die tip komt van een liedje van Annie M.G. Schmidt (Heeft iemand de serie Annie M.G. gezien? Hele leuke serie!).  Lees vooral veel columns van anderen en leer daar ook van.

5. Veel oefenen.
Oké, dit is een open deur, maar ik noem hem toch maar. Een goede column schrijven is niet iets wat in één keer lukt. Dus oefen veel, bijvoorbeeld in de schoolkrant of op een blog natuurlijk :)

Schrijven jullie wel eens columns? En hebben jullie nog meer tips?

CategoryOverig | Comment22 Comments »

Tags:
november 24th, 2011

Laura’s brieven: de Postcodeloterij en Madame Tussauds

Wederom komt er een nieuw projectje op Laura denkt, namelijk: Laura’s brieven. De afgelopen weken heb ik enorm veel brieven (zesentwintig om precies te zijn) geschreven naar verschillende bedrijven. Daar stonden vragen in en soms ook suggesties (niet allemaal even serieus). Waarom? Omdat brieven schrijven leuk is. Omdat het kan en omdat ik benieuwd ben wie er (überhaupt) terugschrijven en wat dan precies! (Nogmaals: let niet op mijn handschrift, daar gaat het niet om!)

De Postcodeloterij


Klik op de foto om het groter te maken.

Ik vind de Postcodeloterij wel slim, sneaky slim, maar slim. Je moet immers wel een loot kopen, stel je voor dat jouw straat de grootste prijs wint (ik wilde eigenlijk zeggen: ‘Hij kan zomaar vallen!’, maar dat is van een andere loterij), dan ben je wel mooi een arme (letterlijk en figuurlijk) loser. Vragen genoeg, zoals jullie in de brief kunnen zien.

En toen kwam er een telefoontje voor mij. Alleen: ik was (helaas) niet thuis. Dus moet ik het uit tweede hand hebben, namelijk mijn moeder (ik ben niet verantwoordelijk voor eventuele fouten!). Als je niet kunt raden van wie het telefoontje was, nou ja, dat is jammer voor je.

Goed, dus, een telefoontje. Dit is:
1. Leuk, want ze hebben blijkbaar moeite genomen om achter mijn telefoonnummer te komen.
2. Wel een beetje creepy, want hoe zijn ze aan mijn telefoonnummer gekomen? (ja, wij doen wel mee aan de Postcodeloterij, maar dat staat niet op mijn naam)

Dan nu de antwoorden:
– Iedereen mag meedoen, maar je moet wel achttien jaar of ouder zijn.
– Telefonisch kan je tot tien loten krijgen, daarboven moet het schriftelijk ingediend worden.
– Heeft de beste meneer niet beantwoord, volgens ma mere.
– Als voorbeeld gaf hij de Ben & Jerry’s-prijs: als je dat niet ophaalt, tja, dan heeft B&J geluk (wie haalt dat nou niet op?) En als je bijvoorbeeld tien loten hebt en fietsen hebt gewonnen (dus tien fietsen), dan moet je de vijf fietsen wel accepteren, maar krijg je boven de vijf het geld uitgekeerd in plaats van de fietsen dus.

De Postcodeloterij-meneer vond mijn brief erg leuk en vroeg nog hoe oud ik was (ik gok dat hij dacht dat ik tien was). Dus meneer, bedankt voor (bijna) alle antwoorden!

Madame Tussauds

Ik moet eerlijk bekennen dat ik er nog nooit geweest ben. Ja, dat komt vast als een shock. En ik moet daarbij ook nog bekennen dat ik er niet per se naar toe wil. Maarrr, dat wil niet zeggen dat Madame Tussauds niet interessant genoeg is om een brief naar te sturen!

Wat ik kreeg? Antwoord (superleuk trouwens dat ze hun eigen briefpapier hebben), een informatiepakket en een foldertje. Maar de grote vraag is natuurlijk: staan de antwoorden in het informatiepakketje?

Nee, helaas niet. Maar ik vind het informatiepakket wel leuk. Deze dingen staan er onder andere in:
– De kosten van een beeld zijn ongeveer €150.000.- (o em djie)
– Er wordt echt haar gebruikt en als het haar klaar is, wordt het gewassen, geknipt en geföhnd (‘Wat doe jij voor werk?’ ‘Ik? Oh, ik doe het haar van de wassen beelden in Madame Tussauds.’)
– Het sigaretje van schrijfster Annie M.G. Schmidt zorgde voor veel commotie rondom de onthulling. Madame Tussauds werd verdacht van sponsoring door de tabaksindustrie. Hun reactie: het sigaretje een permanent gloeiende punt geven. Ze maken mensenlijk namelijk na zoals zij in het echte leven ook waren.

Dit waren de brieven weer voor vandaag! Wat vinden jullie ervan?

CategoryLaura bedenkt | Comment36 Comments »

Tags:
november 23rd, 2011

Interview: Florence Tonk, schrijfster van ‘Blijf bij ons’

In samenwerking met Not Just Any Book mocht ik het boek ‘Blijf bij ons’ van Florence Tonk lezen en de schrijfster interviewen. Heel erg leuk!

Allereerst een korte samenvatting van het boek: Emma emigreert naar Kiev in Oekraïne vanwege het werk van haar vriend Rogier.  Ze kan daar echter niet aarden en besluit om in de datsja (een huisje op het platteland) die Rogier voor hen gekocht heeft te wonen. Langzaam maar zeker leert ze de inwoners van het dorpje beter kennen. Het zorgt voor vriendschap, liefde, maar ook onbegrip en verdriet.

Ik vond het een interessante roman om te lezen. Hoe verder ik in het boek kwam, hoe meer ik wilde weten wat er zou gebeuren. Wat dit boek vooral interessant maakt, is dat je er ook nog wat van leert. Ik weet niet hoe het met jullie zit, maar ik weet bar weinig van Oekraïne, laat staan van het platteland daar. Ik heb er eigenlijk nooit bij stil gestaan dat de invloed van de Sovjet-Unie er nog steeds is, hoeveel het niet meer bestaat.

Dat het boek zich in Oekraïne afspeelt, is niet zomaar. De schrijfster, Florence Tonk, heeft namelijk een reisbeurs gekregen voor het schrijven van dit boek: ‘Ik heb een stimuleringsbeurs en een reisbeurs gekregen om nog eens terug te gaan naar Oekraïne, waar ik in 2006 een jaar heb gewoond. Dat jaar in Oekraïne was onvergetelijk. Ik heb Russisch geleerd, veel mensen ontmoet, door het land gereisd en tegelijkertijd ontzettend veel gelezen over de geschiedenis van Oekraïne. Al die ervaringen bij elkaar gebruikte ik als achtergrondmateriaal voor de roman.’

Hoewel Emma in het boek met (meestal) veel plezier in een datsja op het platteland woont, zou Florence dat zelf niet willen: ‘Nee daar ben ik een te grote lafaard voor. Of ik heb een te grote fantasie. Ik heb er wel veel gelogeerd bij Oekraïense vrienden op het platteland, maar alleen in zo’n huisje slapen: mij niet gezien.’

‘Blijf bij ons’ is Florence’s eerste roman en het schrijven ervan vond ze niet altijd even makkelijk: ‘De deur dicht doen vond ik het moeilijkst. Stephen King schreef een boek over schrijven, ‘On Writing’. Een van zijn gouden tips is: Schrijf altijd met de deur dicht. Dat wil zeggen, al die mensen, lezers, andere schrijvers, mogelijke critici die figuurlijk over je schouder meelezen, sluit ze buiten en ga aan het werk. Doe de deur pas weer open als het boek bijna af is. Ik liet de deur in het begin vaak op een kier en dat kon me dan in de weg zitten.’

Hiervoor heeft Florence ook nog een gedichtenbundel (Anders komen de wolven) geschreven. Kiezen tussen schrijven en dichten kan ze echter niet: ‘Ik kan niet kiezen. Het zijn twee totaal verschillende dingen. Poëzie is emotioneler, meer muzikaal maar ook weer heel erg gedisciplineerd en geconcentreerd werken met taal op de vierkante millimeter. Fictie is monnikenwerk, kilometers maken, maar ook heel fijn om te doen als je in een ‘flow’ terechtkomt.’

Momenteel is ze bezig met een tweede gedichtenbundel die over familie gaat, de verschillende levenscycli van het gezin.
En dan als laatste nog een paar tips voor mensen die schrijven: ‘Kilometers maken, heel veel schrijven, heel veel lezen. En niet te snel tevreden zijn.’

Zou jij Blijf bij ons willen lezen?

CategoryInterviews, Literatuur en poëzie | Comment24 Comments »

Tags:
november 22nd, 2011

Robots need love too

Er is iets heel raars aan de hand in de wereld. De wereld wordt geregeerd door robots.

‘Oké sorry, Laura, je zegt vaak rare dingen, maar dit slaat ECHT helemaal nergens op!’ Nee oké, het klinkt vast niet logisch. Het is niet zoals mensen denken dat het is in 2011 (weet je wel, wanneer je van die series of boeken ziet/leest die zich dan in de toekomst afspelen en dat er nu allemaal robots zijn en dat we op de maan leven). Ik heb geen robot die mijn kamer opruimt (helaas). Zelfs zo’n robothondje heb ik niet (maar wel gehad, dat moet ik toegeven). My Life as a Teenage Robot is geen reality serie.

Hoe kom ik dan in godsnaam bij deze stelling? Door blogs en andere websites.  Keer op keer moet ik weer aangeven dat ik geen robot ben die gaat spammen. Daarvoor moet ik rekensommetjes oplossen of onleesbare letters overtypen. Ik vraag me serieus af hoeveel tijd ik daar mee kwijt ben in mijn leven. Ik denk dat ik in die tijd het aidsprobleem kan oplossen.

Dus ik zal het nu maar even duidelijk maken voor al die blogs en websites: IK BEN GEEN ROBOT EN IK GA NIET SPAMMEN. Zo. Hoef ik nu dan ook geen letters meer over te typen?

Overigens, mocht je een robot zijn en dit lezen, een belangrijke boodschap: robots zijn ook mensen deelnemers van onze maatschappij. Robots need love too. Luister bovenstaand liedje maar.

(overigens niet vervelend bedoeld voor de mensen die zo’n klikditaanomtelatenziendatjegeenspammerbentknopje hebben, ik ben heel erg aan het overdrijven, zoals altijd ;))

CategoryColumns, Muziek | Comment23 Comments »

Tags:
november 21st, 2011

Tien wonderbaarlijke weetjes over studeren, studenten en Literatuurwetenschap

Studenten zijn een apart soort. Beetje studeren, beetje lanterfanten, veel feesten. Werken? Wat is dat? Ja, de weetjes die ik ga presenteren, zullen zelfs voor de echte studenten nog opzienbarend zijn (*ahum*). En er staan ook nog enkele bij over Literatuurwetenschap. Gewoon, omdat het kan.

1.  Het stopwoord van elke student? ‘Zeg maar.’ Ik geef het toe, ik ben ook schuldig. Uiteraard wel met de Leidse R. (Als je er over nadenkt, slaat het echt NERGENS op. Zeg maar. Zeg maar wat?)

2. Niet iedereen in Leiden is een kakker. Zeker bij de faculteit Geesteswetenschappen (de leukste faculteit vanzelfsprekend) zijn ze een zeldzaam doch nog niet door het WNF beschermd soort.

3. Het is bij Literatuurwetenschap mogelijk om je paper te schrijven over disneyfilms of over Grenzeloos Verliefd. Sterker nog, dat laatste ga ik doen! Wel op een wetenschappelijke (voor zover ik wetenschappelijk ben) manier natuurlijk. Jawel, ik zal de dappere zijn die deze taak op zich neemt. Wens me succes.

4. Niet alle studenten gaan elke week met tien verschillende mensen naar bed. Nee, echt niet. Ik weet dat dit als erg shocking wordt ervaren, maar je moet me geloven.

5. Zelfs studenten worden op een gegeven moment volwassen. Krijgen een baan, huisje, boompje, beestje etc. Ja, echt!

6. Adten is het in één keer leegdrinken van je glas bier (of één of ander raar gekleurd mixdrankje met een aparte naam, waarvan je niet eens wil weten wat erin zit). Studenten doen niets anders, die adten nog hun glas melk bij het ontbijt.

7. Niet elke student heet Floris-Jan en niet elke studente heet Annefleur.

8. In Leiden kun je de meest aparte studies doen. Talen en culturen van Mesopotamië en Anatolië, Godgeleerdheid of natuurlijk… Film- en Literatuurwetenschap.

9. Bij Literatuurwetenschap noem je de docenten bij hun voornaam (behalve ik dan, want ik vind het zo raar, terwijl dat dus niet zo is, maar toch). Je zit met maximaal twintig mensen in college (mijn middelbare schoolklas was nog groter). Iedereen is een beetje gek en bijna niemand weet wat ze ‘later’ willen doen.

10. Er zijn ook studentenverenigingen die niet aan ontgroeningen doen. Ze zijn schaars, maar ze bestaan.

Aanvullingen zijn altijd welkom!

CategoryOverig | Comment56 Comments »

Tags:
« Older Entries