Spijbelen met toestemming

Bron

Ik was een braaf meisje op de middelbare school. Ik deed (meestal) mijn huiswerk, haalde weinig onvoldoendes en had bijna nooit corvee. Spijbelen heb ik nooit gedaan.

Dat laatste is niet helemaal waar. Ik heb wel gespijbeld, maar dan met toestemming. Ik moet namelijk een niet zo geheim geheimpje verklappen: ik had een hekel aan gym. Nee, dat is te zwak uitgedrukt: ik HAATTE gym. Behalve hockey was er maar bar weinig wat ik leuk vond of wat ik überhaupt kon (oké, turnen niet meegeteld, ik kan wel de handstand!).

Bijna mijn gehele middelbare schoolperiode was ik zo uitverkoren dat ik een beugel mocht dragen. Je weet hoe dat gaat met beugels, je moet wel eens (heel vaak) naar de orthodontist. Dit is niet leuk, dat weet jij ook wel. Maar er zat één voordeel aan: je kunt het inplannen. Soms lukte het echter niet om précies op het uur dat ik gym had een afspraak te krijgen. Dus dan werd het daarvoor of erna. Maar dan keek ik met mijn bambi-oogjes naar mijn moeder en deden we net alsof de afspraak wat eerder of later was. Geen gym voor mij dus. Spijbelen met toestemming.

Ik ben mijn moeder nog eeuwig dankbaar.

Ik moet bekennen dat ik niet meer zo braaf ben. Vorig jaar heb ik een aantal de meeste  hoorcolleges van Engels geskipt. Zonder toestemming.

Oeps.

Maar ik heb het vak wel gehaald en daar gaat het om, toch?

Spijbel(de) jij vaak? (al dan niet met toestemming)