Wat bellen blazen, roze Nike-petten en foto’s met elkaar te maken hebben

Wat je op hier kunt zien: een fotolijstje.
Wat je hier niet kunt zien: de foto in het fotolijstje (het is een foto van mij, mijn broer en mijn broertje en ik gok, klein gokje maar, dat ze niet met hun foto op mijn blog willen).

Laatst ging ik foto’s van mezelf maken. Het was niet geheel uit vrije wil. Nee, het was geen pasfoto. We (broer, vriendin van broer, broertje en ik) gingen foto’s voor ons mam/moeders/mammie/Mutti/mem/Hare Koninklijke Hoogheid maken, als kerstcadeau. Wat dat betreft is het wel een tip, want moeders vinden dat leuk.

Dus, goed. De plaats der bestemming was in een niet nader te noemen winkelcentrum. Wij stonden daar. Wat ik zag, was ongeveer dit: een paar meisjes van acht/tien jaar (ik ben niet zo goed in het schatten van kinderen) die roze, te grote Nike-petten op hun hoofd deden en die een foto lieten maken, terwijl een volwassen man bellen stond te blazen.

Ik dacht: dit gaat niet goed komen.

We stonden daar vijf minuten. Tien minuten. Een kwartier. Toen vroeg de fotograaf of we een vraag hadden. Nee, een afspraak. Om half drie.
‘Jullie staan voor half vier ingepland.’ zei hij.
Ik kan me nog heel goed herinneren dat ik half drie heb gezegd, maar oké. Kan gebeuren. Toch?

Half vier. Daar gingen we dan, gezellig, met zijn viertjes. De fotograaf maakte verschrikkelijke fouten.
‘Zijn jullie een stelletje?’ vroeg hij aan mijn broertje en mij.
Dit is al vaker gevraagd en echt mensen, stop it! Blijkbaar lijken mijn broertje en ik niet op elkaar, maar hallo, we lopen niet hand in hand en ik zeg geen ‘lieverd’ tegen hem. Sterker nog: de kans is groter dat ik boos naar hem kijk en ‘Nouhouuuuu’ zeg, dus: gewoon niet. Gewoon niet.

Tweede fout: ‘Ben jij de jongste?’
Nee, ik ben twintig, mijn broertje is zestien en ik ben hartstikke superdupervolwassen. Ik kan er ook niets aan doen dat ik klein ben en wangen heb waar tantes graag in knijpen.

Goed, de foto’s dus. Het ging, nou ja, het ging. Wat nogal irritant was, was dat de fotograaf de hele tijd zei dat ik sliep (?):
‘Hoe heet je?’
‘Laura.’
‘Claudia?’
‘Nee, Laura.’
‘Laura, JE SLAAPT!’
Ik had mijn ogen een paar keer dicht op de foto’s. Tja. Ik doe dan ook niet mee aan Holland’s Next Top Model.

Ook een probleempje: je moet de hele tijd achter elkaar lachen. Nu is dat geen probleem als een vriendin iets grappigs zegt, maar wel als je naar de camera moet kijken. Steeds voelde ik mijn linkermondhoek trillen en hoorde ik hem fluisteren: ‘Nee, ik wil niet lachen. Alsjeblieft!’

Maar na zoveel ellende is er toch iets goeds: ik zag er niet uit als Shrek op de foto’s (ik ben dan ook niet groen), sommigen zijn zelfs best goed gelukt.

En het mooiste is natuurlijk: een blije moeder.

Wat hebben jullie aan je ouders gegeven voor kerst?

48 gedachtes over “Wat bellen blazen, roze Nike-petten en foto’s met elkaar te maken hebben”

  1. chips, te laat met reageren, niet al eerste.. volgens mij kan jij een leuke win actie opzetten door simpelweg te vragen , diegene die als eerste reageert wint … :)

    Dit jaar hebben we de familie overgeslagen en zijn heerlijk met zun tweetjes weg geweest, telefoon uit .. bestemming onbekend :) (je zou kunnen stellen dat dit het kadootje van aan mijn moeder ;-) )

  2. Haha fijn he, fotografen. Wij hebben thuis surprise gedaan, ik had mijn vader. Ik heb hem een reisboekje gegeven (in 27 dagen de wereld rond voor de werkende mens.. ofzoiets).

  3. Ja het is waar, met groepsfoto’s van de kinderen maak je moeders blij. Maar dat hebben mijn zusjes en ik een paar jaar terug al gedaan, dus dat kan voorlopig niet weer. Voor Kerst hebben we verlanglijstjes afgedwongen en gekocht wat daar op stond. Niet origineel, maar wel gewenste cadeaus. En ze waren er nog blij mee ook ;)

  4. Wat een leuk cadeau! Ik heb mijn ouders ook een foto gegeven, maar niet van mezelf :) Ik heb in de zomer een (al zeg ik het zelf) hele mooie foto gemaakt van onze hond en toen mijn moeder een tijd geleden zei dat ze al zo lang graag een canvas wilde met een foto van onze hond, dacht ik: bingo! Dus heb ik een canvas laten maken met een zwartwit foto van onze hond. Daar was ze super blij mee!

  5. Je hebt schrijft wel vaker dat je er jong uit ziet, maar op de foto op je about pagina, zie ik dat echt niet?
    Maar wat een *blieeep* van een fotograaf zeg. Een stelletje? Laura je slaapt?

    1. Oh, echt niet? Haha, ik krijg het helaas toch vaak te horen, dus misschien is het gewoon een goede foto wat dat betreft :P

  6. Oh ik dank god op mijn blote knietjes dat mijn ouders niet aan foto’s doen en ik die lijdensweg niet door hoef. Schoonmoeder zou het maar al te graag willen maar die heeft dikke vette pech. Wat een verschrikking.

    Ik heb mijn vader bonbons gegeven met kerst en mijn moeder een boek. Het was maar een kleinigheidje. :)

  7. Hihihi, ‘je slaapt’. Wij hadden op de basisschool – lang, lang geleden godzijdank – altijd zo’n stomme slijmerige fotograaf. Dan viel dit nog mee!

  8. Wij geven met kerst geen cadeautjes. Eigenlijk nog steeds alleen met Sinterklaas WHAHAH.

    Ik ging met mijn vriend voor het eerst ook foto’s laten maken bij een fotograaf. Het was echt een drama! Bij elke pose moesten we breed lachen wat ik normaal nooit doe bij foto’s.

    Het resultaat was een boel foto’s met onze glimlach zo breed als de horizon. Zag er niet uittttttt whahhahahahah

  9. Ik vind op de foto gaan ook echt moeilijk! Heb wel eens een fotoshoot gehad met mijn tweelingzus voor een tijdschrift…nog nooit zo ongemakkelijk gevoeld haha! Niet voor mij weggelegd!

  10. Ik heb met mijn vriend ’n reeks foto’s gegeven aan zijn mama :-) We hebben ze wel niet speciaal laten trekken door een fotograaf, maar gewoon door zijn papa (dat geeft toch iets minder spanning hè =D).
    Een aantal jaar geleden hebben we wel eens foto’s laten trekken van heel onze familie bij een professionele fotograaf, eigenlijk vond ik dat best wel leuk, maar het heeft ook een hééééle tijd geduurd voor we een foto hadden waar we alle drie (mijn twee zussen en ik) goed op stonden..

    1. Ohja en aan mijn eigen ouders hebben we een cd gegeven. ‘k Had dat er vergeten bij te zetten, want zo lijkt het alsof die stakkers niets gekregen hebben!

  11. Ik heb eigenlijk altijd wel breedglimlachend op foto´s gestaan. Toen ik nog geen beugel had, een beugel had, en nu ook nog steeds, wanneer de beugel eruit is. Mijn oudste broer kan nooit lachen op een foto, altijd staat hij er raar op :P

    En met Kerst. Ik had me broers getipt voor een hapjespan voor me moeder. En zelfs had ik douchefris voor me moeder en ook 1 voor me stiefvader. Een golftas voor me vader, en een douchescrub voor de vriendin van me vader. En nog een amuse set voor me vader en vriendin. Jup, lang lijstje. :P

  12. Wat een grappig verhaal. Fotografen weten soms van gekkigheid niet wat ze moeten doen. De schoolfotograaf kwam foto´s maken toen ik me niet lekker voelde. Wit gezicht met rode konen was het gevolg. Hij vroeg me naar mijn naam en ik zie ´Fredje´ (zo heet ik dus niet). Mijn vriendin en ik moesten daar zo ontzettend om lachen dat ik wel goed lachend op de foto sta.

  13. Nou, dat is ook een fijne fotograaf, zeg! Jeetje zeg, je broertje en jij een stelletje, dat is wel behoorlijk erg. Ik heb niet zoveel ervaring met fotografen, maar het is eigenlijk altijd zo: OF ze willen alles aan je perfectioneren, OF ze zijn overdreven slijmerig. Er wordt wel altijd gedacht dat mijn zus en zwager mijn ouders zijn, omdat we alle drie blond haar en blauwe ogen hebben en omdat ik er erg klein en jong uitzie… da’s ook wel eens irritant.
    /Wel een erg leuk stukje, die anekdotes van jou! Ik heb mijn ouders ook eigenlijk niets gegeven met kerst, wij vieren Sinterklaas.

  14. leuk geschreven! ik heb mijn moeder als kleinigheidje een blush gegeven. wij vieren nooit zo groot kerst. met sinterklaas hadden mijn zus en ik wat in hun schoen gedaan.

  15. leuk cadeau! ik koop meestal nuttige cadeaus die mijn moeder nodig heeft maar het niet zelf door heeft zeg maar … zoals een externe harde schijf

  16. haha xd! Wat een dombo zeg :L. Wat is dat nou weer voor photoshoot, een oude man die bellen blaast?! Ik heb altijd last van mijn mondhoeken die weer naar beneden willen vallen of gewoon vast zitten, na te lang “nep” lachen xD.

  17. Leuk geschreven en een erg leuk cadeau :) Ik vind het altijd lastig wat te verzinnen voor mn ouders, dus heb ik ze een Pluim gegeven, een soort waardebon die ze zelf kunnen inzitten bij een activiteit naar keuze :)

  18. Wat een drama he? Ik heb hier ook nog wel een leuk verhaal over, misschien wijd ik er eens een blogje aan. Ik herken dat verplichte lachje voor op de foto erg goed, met van die pijnlijke wangen waardoor het eerder lijkt alsof je kiespijn hebt dan dat je het naar je zin hebt.. Dramatisch.. Maar dit soort kado’s vinden moeders inderdaad leuk :)

  19. Leuk stukje! Ik heb dit jaar overigens geen Kerst gevierd voor de verandering maar mezelf wel prima vermaakt en het was heerlijk rustig. Volgend jaar weer nieuwe kansen!

    Ik ga je volgen.

    JD

  20. Zeker een mooi idee als kado!

    Mijn moeder heeft duidelijk gezegd dat ze niet aan kerst doet, dus dan krijgt ze niks ook. Nou oké, een verjaardagskaart dan. (Mijn moeder is jarig op eerste kerstdag). Zo zie je maar weer hoe goed de band tussen mij en mn moeder is..

    Mijn vader heeft dit jaar alleen wat chocola gehad, omdat hij vorig jaar een luchtje van 80 (!) euro had gehad. Ik beloofde hem daarmee wel dat ie volgend jaar wat mooiers zou krijgen :)

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.