Vroeger (vroegah) gebruikte ik nog msn. Nu heb ik het afgezworen (ik heb alleen voor het plaatje hierboven me wel even aangemeld, maar wel op offline gezet, anders ben ik niet meer geloofwaardig met zo’n naam).
Msn, ja, die goede, oude tijd. Toen gesprekken nog zo gingen:
‘Hey.’
‘Hoi.’
‘Alles goed?’
‘Ja met jou?’
‘Met mij ook.’
‘Mooi.’
‘Ja.’
Op msn kon je dingen in je naam zetten, je had de keuze uit dit:
– Een liefdesverklaring aan je vijftiende vriendje met wie je al één maand (wauw, zo lang!) had in breezertaal.
– De namen van al je B3sTii3sSs (vriendinnen) met wie je ntb/niet te breken bent (en dat jij dan dacht: waarom sta ik er niet bij?)
– Een depressieve, Engelse tekst mét grammaticale en spelfouten, zoals: So much people around me, but nobody that understand me (smiley van een roos met een hangend kopje).
En dan al die liefdesperikelen. Stel je voor, je hebt dé jongen van je leven ontmoet (één keer op school gezien, waarbij je niet tegen hem durfde te praten) en nu heb je zijn msn (mercedes-boy-diederik@hotmail.com). Hij komt online (yes eindelijk, je hebt er twee uur op gewacht) en dan, ja, wat dan? Moet jij nou hoi zeggen als eerste? Maar je wil dat hij het doet.
Uiteindelijk heb je dan een gesprek met hem (een gesprek zoals hierboven) en dan blijkt dat hij moet eten. Shit, wat moet je nou doen? Moet je gewoon ‘doei’ zeggen of een (k) (dat is een smiley voor een kusje) erbij doen of een ‘x’? Maar wat als hij je nou niet leuk vindt? Terwijl je hierover aan het nadenken bent, gaat hij offline zonder ook maar iets te zeggen.
Shit.
En nu? Nu ben ik twintig jaar en vind ik msn stom en hopeloos ouderwets. Dus. Voeg me vooral niet toe (l@uRatJuhHbR33zUhRgiiRl@hotmail.com).
Dankjewel.