De foto is gemaakt door Caithlin.
Delft was bedekt met een laagje wit. Twee meisjes met sneeuwvlokken in hun haren liepen naar het station. Ze waren gewapend. Met warme chocolademelk.
Die twee meisjes, dat waren Caithlin (ze heeft er gisteren ook over geschreven, check haar versie!) en ik. Vanwege het weer (ijskoud en sneeuwval) besloten we warme chocolademelk uit te delen op station Delft Centraal.
Dit had kunnen gebeuren:
1. Iedereen nam warme chocolademelk en bedankte ons.
‘Jullie zijn geweldig!’ zeiden ze in koor.
En ze begonnen spontaan voor ons te klappen.
Of:
2. Niemand wilde warme chocolademelk.
‘Rot toch op met die vieze troep.’ zeiden ze.
En ze draaiden zich om, terwijl ze met hun ogen draaiden.
Ik kan hierbij vertellen dat allebei de situaties niet zijn voorgekomen.
‘Wat is er dan wel gebeurd?’ Dat zal ik je vertellen, allerliefste, poepigste, schattigste lezer (‘Even kappen met dat kleffe gedoe, Laura.’ ‘Ik wil alleen maar laten zien hoeveel ik van je houd hoor.’ ‘Gewoon even niet, oké?’ ‘Oké.’).
Sommige mensen zeiden dat ze het niet lusten (HOE KAN DAT?). Anderen namen het aan en zeiden dat het lief was. Eén jongen zei: ‘Waarvoor?!’ Een andere jongen zei: ‘Gratis?’ En een aantal moest lachen.
Maar aangezien we twee thermoskannen leeg hebben gekregen (oké, ik geef toe, we hebben zelf ook een bekertje genomen), vind ik dat het toch goed geslaagd is!
Eigenlijk vind ik dat er in de winter altijd iemand warme chocolademelk moet uitdelen op het station. Dus mensen, verenigt u! Ik zal het in ieder geval dankbaar aannemen.