Hoeveel tel jij er?
Ik heb een broertje. Ja, het is echt waar. Inmiddels is hij zeventien (‘Wat gaat de tijd toch snel he.’) en groter dan ik. Maar er was een tijd dat ík langer was en mensen niet dachten dat hij mijn broer (‘BroerTJE!’) was.
Ik denk dat toen deze herinnering zich ook afspeelde. In die tijd moest je nog verplicht naar verjaardagen en andere ongein. Niet alle familie woont in dezelfde plaats als wij, dus dan ga je er met de auto naar toe. Zo’n ritje kan vervelend lang duren als je klein bent. ‘Ik zie, ik zie wat jij niet ziet’ spelen is ook niet alles. Dus wat doe je dan?
Vogelnestjes tellen. Ik weet niet wie er met het idee gekomen is en waarom we het deden, maar dat maakt niet uit. En als kerst naderde, gingen we kerstbomen tellen die we door de ramen van huizen zagen. Stiekem vond ik dat nog leuker.
En nu? Nu bestaat er zoiets als een mobieltje met internet. Toch wel jammer soms.
Wat deed jij vroeger als kind in de auto om de verveling tegen te gaan?
ha ha ha mijn zusje en ik deden wel altijd “ik zie ik zie wat jij niet ziet” in de auto, en hebben ons nooit een seconde verveeld.
Geen dvd’s geen mobieltjes en altijd lol achterin!
Cassettebandje inspreken wat er buiten te zien was.
Wat we gedaan hadden of
Nog gingen doen.
Ik zie, ik zie, wat jij niet ziet… spelen
Wie ziet er het eerste
een gele kever of
een groene snoek
Lang geleden hè
zwaaien naar vrachtwagenchauffeurs
auto’s tellen, en dan moest iedereen een kleur kiezen en welke kleur we het meest zagen had gewonnen.
en als het in de stad was: rond kerst van die trappetjes voor de ramen tellen. En met andere feestdagen vlaggen tellen;)
Vogelnestjes zoeken lijkt me wel moeilijk vanuit de auto! Wij keken altijd op die borden waarop staat hoeveel km. Het nog was, en gingen dan gokken hoeveel KM het nog zou zijn op bet volgende bord. Degene die er het dichtste bij zat had dan gewonnen :)
Nee hoor, is niet moeilijk. Gewoon kijken naar de bomen die langs de weg staan en dan zie je het net zoals op de foto.
Haha ik heb überhaubt nog nooit echt naar vogelnestjes gekeken vanuit de auto, ik zal ook eens opletten de volgende keer :).
Ik was meestal aan het lezen, omdat mijn broertje altijd last had van wagenziekte en dan maar ging slapen zodat hij niet misselijk werd :(
Haha dat heb ik ook, mijn broertje is ook veel groter dan ik, beetje jammer. Maar wat wij deden? Hmmm, ik heb eigenlijk geen idee.
Leuk geschreven!
Wij hadden eigenlijk vooral ruzie ;) en anders gingen we ook dingen tellen of ra ra wie ben ik? Nu lezen we alle twee gewoon :)
Auto’s van een bepaald merk of bepaalde kleur tellen. Rare woorden of zinnen maken van de letters van de nummerborden. Naar de wolken kijken of als we ’s avonds teruggingen naar de sterren. Bij huizen naar binnen kijken.
Grappig! Ik zwaaide altijd naar mensen, telde auto’s die dezelfde kleur hadden en hoeveel gele M’s je tegen kwam van de Mac ;)
Wij zochten nummerreeksen op nummerborden. Dus je zocht er eerst een met 01 er op en dan 02, etc.
Wij deden altijd spelletjes als: Noem een dier met als eerste letter de laatste letter van de vorige.. En dat dan in allerlei variaties.
Borden lezen, de tina lezen en vooral heel veel pokémon op de Gameboy color spelen!
Hm, volgens mij deden wij niet echt spelletjes. Ik herinner me wel dat ik vaak zat te playbacken in de auto, omdat ik van mijn zusjes absoluut niet mocht meezingen met de radio/cd/cassettebandjes, haha! En ik had wel de neiging om buiten alles te lezen wat ik maar kon zien, dat is nog behoorlijk onhandig als je er vervolgens wagenziek van wordt :p
Als we op reis gingen met de auto dan speelden wij wel eens auto-bingo! Je kiest een merk of kleur uit (naargelang wat is afgesproken) en dan tel je hoeveel je er ziet voorbij komen. Dat deden we dan voor een bepaalde afstand of tijd en dan telde iedereen wie de meeste auto’s van zijn soort gezien had. Of bingo met de nummerplaten: je schreef dan een aantal cijfers en letters op en degene die het eerst al zijn cijfers en letters had gezien was gewonnen. Zo gaat de tijd best snel voorbij! Helaas kwam vlak daarna de gameboy etc… :)
Of zijn het maretakbollen?? Zo van ver zie ik soms het verschil niet.
Ik kan het me niet goed herinneren maar wij moesten voornamelijk stil zijn in de auto. Gelukkig las ik graag en veel :-) En als Zus zich verveelde, speelden we een reisgezelschapsspelletje zoals Pimpampet ofzo. Tegenwoordig hebben kinderen hun eigen dvd-speler in de auto, tijden veranderen he!
Ik deed met mijn zus altijd Ka’tjes tellen. Wie de meeste Fords Ka’s op de snelweg tegenkwam, won! :)
Goh, een hele rij spelletjes:
– gele auto (waarbij je op de billen van diegene naast je kletst wanneer er ’n rarara, gele auto voorbij rijdt), maar dat spelletje werd uiteindelijk verboden door de papa, omdat hij er teveel door afgeleid werd bij het rijden.
– we hadden zo’n ‘reisspelletjes’: dat waren eigenlijk gewone gezelschapsspelletjes, maar in miniversie zodat ze in de auto konden gespeeld worden. We hadden ‘papa slaapt’, ‘lach je rijk’ en ‘wie is het’ geloof ik.
– dierenslang
– ik zie ik zie wat jij niet ziet was bij ons ook populair :-)
en dan nog ’n spelletje om in je eentje te spelen (voor als de medepassagiers in slaap gevallen zijn en jij écht niet kan slapen in een auto): ‘de magische vijf’ – je kijkt naar de nummerplaten en probeert aan vijf te komen door de cijfertjes in een bepaalde volgorde op te tellen, af te trekken, of te vermenigvuldigen. Dat spelletje kwam uit zo’n reisboek met tips tegen verveling :p
Vogelnestjes tellen? Hoe kom je erop? Ik ben enig kind, dus ik zat meestal met boeken, tijdschriften, walkman incl. tig bandjes en van die Spar-vakantieboeken op de achterbank en vermaakte me daar prima…
mijn vader maakte altijd op de computer een lijst van de de nummers 00 tot 99 en dan kregen mijn broer en ik een lijst en een stift en dan gingen we nummerborden zoeken, en wie dan het eerst zijn lijst vol had :p uren waren we ermee zoet :p
Haha dat is echt slim van je vader!
Nummerborden bekijken en van de letters een zin proberen te maken :)
Poeh..we gingen met onze knieën op de bank zitten, zodat we met onze armen op de rugleuning van de achterbank hingen, en dan gingen we liedjes zingen. Op de één of andere manier deden we dat echt nóóit met ons gezicht richting voorruit.
En mijn zusje en ik hadden op onze verjaardagen van onze tante een boekje gekregen, ik een poeziealbum en mijn zusje een dagboek, maar we hadden allebei al dus toen gingen we met die boekjes stripjes tekenen of rebussen maken. Die moesten we dan van elkaar oplossen, en mijn moeder en mijn broertje ook (mijn vader was meestal degene die reed). Best dom eigenlijk, en ik weet niet wat mijn broertje in de tussentijd deed, waarschijnlijk slapen ofzo.
En verder ruzie maken natuurlijk, zeker als het te lang duurde.
Haha, wat leuk, maar wel heel moeilijk te zien lijkt me! Wij telden altijd auto’s van een bepaald merk, en dan hielden we wedstrijdjes wie er de meeste zag.
Wij hadden vroeger altijd muziek van mijn ouders in de auto. En nog eerder casette’s met Sesamstraat-liedjes of sprookjes oid.
rode auto’s tellen! Of er was ook iets met nummerborden geloof ik, maar ik ben vergeten wat dan ook alweer. Zal het eens aan broertje en zusje vragen, misschien dat zij het nog weten.
dat we niet daarop zijn gekomen! wij hadden vaak lange ritten naar bosnie en hebben we alles wel gehad: van gele auto tot nummerborden spelletjes.
en een zomer gingen mijn broertje en ik de hula dance in zoveel mogelijk landen/parkeerplaatsen doen.
ik heb met mijn oom een mini road trip door usa gedaan en daar probeerden we nummer borden van zoveel mogelijk verschillende staten te vinden.
Wij gingen nooit echt lang in de auto zitten vroeger. Alleen op vakantie. Al onze familie woont in dezelfde stad dus… Ik kan me niet herinneren wat we anders deden in de auto. Verveeld uit het raam kijken I guess…
Ik nam een boek mee. Ik las thuis tijdens het ontbijt, dan las ik in de auto naar school en als ik uit school kwam begon ik weer met lezen. Dus dat boek ging ook mee in de auto naar visites. Later had ik een discman dus toen ging die mee.
Cassetebandjes luisteren en natuurlijk meezingen, auto’s tellen met dezelfde kleur,
Ruzie maken… En daarna auto’s tellen. Hij de rode, ik de blauwe. Hij won altijd…Grrrr
Precies dit.
Nummerbordenbingo! Blijft een favoriet. En het alfabetspel, langs de kant van de weg letters zoeken (op borden enzo).
Mijn zusje en ik gingen rond de Kerst ook altijd kerstbomen tellen!!!
En we deden ook heel veel andere spelletjes onderweg.
Woorden maken van de letters op het nummerbord, ik zie ik zie wat jij niet ziet, zwaaien naar mensen, lezen in de auto. Een paar van de spelletjes die wij deden tijdens de lange ritten naar de andere kant van het land om familie op te zoeken.
‘Mem? Zijn we er al?’ ‘Nee, we zijn er nog niet. We zijn net tien minuten geleden vertrokken’ *tien minuten later ‘Heit? Zijn we er al?’ ‘Nee, we zijn er nog niet’
‘Gohhhhh wat duurt dit lang. Zijn we er nu al?’ Neehee, nog lang niet. We moeten nog een uur’ . ‘O oké. Wat moeten we nu deon dan?’
SPELLETJES :) Of we gingen muziek luisteren, liedjes zingen of slapen . Hartstikke gezellig
De favoriete bezigheid van ons was om kentekens van passerende auto’s op te schrijven en wat voor soort auto het was. Volgens mij was de achterliggende gedachte dat we die vast ooit aan de politie konden geven als er een auto gezocht werd. Ik weet wel dat het een hele intensieve aangelegenheid was en dat we ook altijd kwaad waren wanneer auto’s te snel voorbij reden zodat we niet alle gegevens op konden schrijven….
Ik en mijn zusje deden altijd het automerkenspel. Wie het eerst een alfa romeo/mazda/honda ziet, of als het veel voorkomende merken waren dan was het wie het eerst een rode VW ziet, of een zwarte BMW, of een blauw Opel. etc.
Ik kende meer automerken dan de jongens uit mijn klas. Haha.
Ik heb wellicht nog nooit een boom met zoveel vogelnestjes gezien als op die foto! :D
Dat zijn echt geen vogelnestjes. Maargoed, het idee was leuk :P
Nee, maar ik had geen andere foto van een boom met iets dat leek op vogelnestjes, het gaat inderdaad om het idee :P
Google: ‘boom met vogelnestjes’. Een van de eerste hits: http://www.zeelandnet.nl/foto/assets/foto/extra_large/3/103693.jpg
:D
Copyright, Esra! Ik heb een tijdje geleden besloten dat ik alleen maar mijn eigen foto’s en plaatjes gebruik in verband met copyright.
Mijn zusje en ik (en soms mijn ouders) deden altijd wie het eerst de nummerplaat van de auto voor ons kon lezen. Of we gingen turven uit welke landen de auto’s kwamen :)
Liefs, Swaen
Haha, dat deed ik vroeger ook met mijn broertje! Elk uit één raam kijken en maar hopen dat jij de meeste ziet ;)
Wij kozen dan om de beurt een automerk en dan tellen wie er het meeste zag, of we bekeken de kentekens en probeerden daar woorden van te maken. Ook had ik een opschrijfboekje in de auto liggen als meisje van 8. Ik schreef de plaatsnamen op van waar we langs kwamen. Ik denk dat ik daarom de weg zo goed wist toen ik eenmaal zelf mocht gaan rijden.
Ik heb ook zo’n broerTJE trouwens. De mijne is net 26 geworden en steekt flink boven me uit sinds een jaar of 8!