Mijn haar staat in de krant


Als je erop klikt, zie je het groter. Het pijltje wijst naar mijn haar.

Ik ben natuurlijk al een BN’er (zelfs een BE’er, dat is een Bekende Europeaan), maar mijn roem is weer groter geworden. Ik sta namelijk in het NRC Handelsblad. Met mijn haar. Dat kunt u hierboven zien. Naast het meisje (ik heb haar gezicht maar even zwart gemaakt, want ik weet niet of ze het op prijs kan stellen dat ze op mijn blog staat) ziet u een deel van mijn geweldige roodbruine haarcoupe, ziet het er niet prachtig uit? En hij glimlacht nog lief ook.

‘Een vraagje: waarom sta jij met je haar in de krant?’
Dat is nog eens een goede vraag, lezer. Ik zal het je vertellen.

Het begon op een dag in maart. Ik zag in de NRC Next een oproepje staan voor een workshop die iets met de ziel te maken had. Géén idee wat het was, maar het leek me wel interessant. En eng. Vooral eng. Dus mailde ik en ja hoor: ik kreeg antwoord dat ik samen met 19 anderen (uit 70 mensen) was gekozen om de Soul Masqué (want zo heet het) bij te wonen in het Nieuw Rotterdams Café (dat is in Rotterdam, maar dat had je al kunnen raden). Eerst dacht: jeeeeej, supergaaf! En toen dacht ik: oooooooh, supereng.
Maar ik ben van mening dat als je dingen eng vindt je ze juist moet doen, dus ja hoor, daar ging ik.

Voor de mensen die mij een bangepoeperd vinden, er zijn drie redenen waarom dit eng is:
1. Het is met mensen die je niet kent. Gewoon niemand. Zelfs niet iemand een heel klein beetje.
2. Ik ben niet zo’n persoon die dat zo makkelijk vindt (het verlegen typje).
3. Ik had GEEN idee wat we zouden doen.

Goed, eerst moest je een sluier omdoen, zodat alleen je ogen zichtbaar waren en daar werd een foto van gemaakt. Vervolgens kregen we vragen waar we het in een groepje over moesten hebben (dit ging over maskers en de ziel). Mijn groepje was eigenwijs en bedacht dat er eigenlijk niet zoiets als maskers zijn, maar dat die zogenaamde ‘maskers’ onderdeel zijn van je eigen identiteit. Een beetje waar ik het al eerder over heb gehad.

Daarna was er een interview met filosofe en theologie Maria Hedda Post, die vertelde over de betekenis van de ziel in verschillende tradities. Erg interessant!
Daarna pauze en de: ‘Oh mijn god, met wie moet ik praten?’-vraag. Uiteindelijk ben ik gewoon op een man afgestapt en hebben we een interessant gesprek over literatuur gehad, dus +1 voor mij!

Vervolgens een lezing van Jan Drost over de zielsverwant en romantiek. Hij heeft een boek geschreven (‘Het Romantisch Misverstand’, ik heb het zelf nog niet gelezen, maar lijkt me wel leuk) over romantiek en de misverstanden daarvan. Bijvoorbeeld dat we op zoek zijn naar ons wederhelft en daarbij vertelde hij ook het verhaal dat ik een keer op mijn blog heb gezet.

Tja en wat was dat nou met die foto’s? Op een gegeven moment kwamen de foto’s + een nummer (iedereen kreeg een nummer) op het scherm en moest je in één woord opschrijven wat je in die ogen zag. Daarna gingen we een soul-speeddate doen (ja ja, helaas heb ik mijn ‘zielsverwant’ daar niet gevonden). Je ging tegenover iemand zitten en dan moest je zeggen wat je bij het nummer van de ander had opgeschreven en daar vervolgens over praten.
Dit vond ik het interessantste gedeelte. Het is heel raar, maar ik werd er heel open door en vertelde dingen die ik normaal niet zo snel zou zeggen. Zo heb ik bijvoorbeeld ook gezegd dat ik het eng vond om naar de workshop toe te gaan.
Je moest met vier mensen praten en dit is wat ze bij mij hebben opgeschreven: warm, oprecht, levenslustig en mystiek. Of het klopt? Dat is moeilijk te zeggen, maar het is in ieder geval wel positief!

Dan nu de conclusie: ik vond het erg interessant (overigens komt dit concept ook op de Nacht van de Filosofie, gaat daar nog iemand naar toe? Ik zit erover na te denken, maar degene met wie ik wilde kan helaas niet en het is wel duur. Maar misschien dat ik toch ga als iemand van jullie ook wil, maar ik weet het niet zeker hoor! Laat maar weten in ieder geval.) en ik ben blij dat ik het gedaan heb. En niet alleen omdat mijn haar nu in de krant staat.
Oké, misschien een beetje dan.

56 gedachtes over “Mijn haar staat in de krant”

  1. Ik zou het ook eng vinden, maar het klinkt wel als een interessante workshop! Leuk dat je er heen mocht. En met je haar in de krant staan is natuurlijk gewoon supercool :)

  2. Klinkt als iets dat ik ook leuk zou vinden! (hoewel ik me hoogst waarschijnlijk niet had ingeschreven – ‘k ben nog ’n stuk banger neem ik aan :p )

  3. Hahaha. Ik dacht: aha! Nu kan ik Laura (volgende slachtoffer) omkopen om met mij mee naar Rowwen Hèze te gaan, als ik met haar naar de nacht van de filosofie ga. Maar het is op dezelfde avond :’) Zo is er ook áltijd wel iets.

      1. Bespeur ik hier sarcasme? :P
        Waarom is iedereen ook onomkoopbaar tegenwoordig? Wie wil er nou niet een avond lang geplet worden tegen een dranghek en bier over zijn kop krijgen, om de volgende twee dagen helemaal stijf te zijn?

        1. Nee joh, je weet toch dat ik nooooooooit sarcastisch ben? Nee ja, ik weet niet, het klinkt echt werkelijk geweldig, dat wel!

        2. Vorige keer waren mijn ribben zelfs licht gekneusd :P
          (En tóch doe ik het, dan moet er wel iets leuk aan zijn niet? Beter feestje dan die met de gekneusde ribben nooit gehad.)

          1. Ach, als er gekneusde ribben moeten zijn voor een goed feestje, dan moet dat maar!

            En Esra, denk je nou echt dat ik mijn geheim ga prijs geven? Het spijt me, maar je zult er toch echt zelf achter moeten komen.

  4. tof!
    doet me een beetje denken aan ‘A game of you’ van Ontroerend Goed(.be) die afgelopen herfst op theaterfestival Jonge Harten stond. daar moest je ook je mening geven over mensen die je zag, maar eigenlijk helemaal niet kende. inderdaad eng, maar achteraf vooral heel leuk :)

  5. In één woord opschrijven wat je bij de ogen ziet van iemand… Leuk, maar stel dat iemand ‘eng’ of ‘gestoord’ bij je zou opschrijven… :P Of als je dat zelf doet en je dan met die persoon een gesprek moet aangaan.

    1. Nou, ik had niet echt positieve dingen opgeschreven bij die mensen, namelijk dingen als ‘ernstig’ en ‘verdrietig’ en ‘onzeker’. Maar het werd geen ongemakkelijk gesprek, omdat je vanaf dan al open bent tegen elkaar. Maar dat zijn natuurlijk wel andere woorden dan ‘eng’ of ‘gestoord’ haha.

  6. Zoiets zou ik ook doodeng vinden, een workshop met alleen maar onbekenden, ook niet mijn ding hoor! Knap dat je dan toch bent gegaan en uiteindelijk ook zo open bent geweest!

  7. Wat dapper dat je dit gedaan hebt.. Ik zou ziets ook eng vinden en zelfs het moment voor dat ik naar binnen zou gaan nog twijfelen of ik daadwerkelijk zou deelnemen… Mooie omschrijvingen die je gekregen hebt. Die van de andere deelnemers heb je niet meer te horen gekregen? Daar zou ik wel erg benieuwd naar geweest zijn. En nu heb je ook gewoon beroemd haar.. Dat is wel een heftige bijkomstigheid!

  8. Ooh. Als je haar de krant haalt, is het het altijd waard. sowieso. Wat goed dat je gegaan bent! Het klinkt als een heel interessante ervaring, het lijkt me heel grappig om al die dingen over jezelf te horen…

  9. Dit klinkt heel erg tof! De workshop dan, het in de krant staan is een (voor jou blijkbaar :p) leuke bijkomstigheid. Dat met die sluiers is sowieso best een vet idee om een groep mensen te leren kennen.
    Ik ben trouwens wel benieuwd wat de uitleg bij mystiek was, het is een beetje een vaag woord. Wat had je zelf voor woorden gekozen?

    1. Haar uitleg bij mystiek was in de zin van gesloten, wat ook wel klopt eigenlijk.
      Het waren nogal veel foto’s, maar ik heb onder andere ernstig, pret, onbevangen, onschuldig en boos opgeschreven.

  10. Echt superstoer dat je gegaan bent. Ik ben wat dat betreft ook een bangepoeperd, maar jij hebt het gewoon gedaan! En het was zeer interessant zo blijkt maar weer.

  11. Klinkt heel erg tof zeg! Ik zou het ook heel erg eng vinden hoor, om zoiets te doen. Wel een hele goede instelling trouwens: als je iets eng vindt moet je het juist doen!

  12. Als ik ooit in Nederland kom en ik herken je haar van ver, dan ga ik wel al roepen hè.
    ‘Hey Laura, ik ben het.’
    ‘Hey Hans, wist je dat ik het was?’
    ‘Weet je nog dat blogje van je haar.’
    ‘Ach ja, vandaar. Gaan we ergens een thee drinken.’
    ‘Koffie voor mij, goed.’

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.