Ik ben heel veel. Een meisje. Een liefhebber van de kleur blauw. Een blogger. En een romanticus (romantica?).
Geen rozenblaadjes en kaarsjes, want dat is voor de fantasielozen (maar lieve jongens die dit doen, maakt niet uit, het gaat om het idee enzo, het is al heel wat dat jullie überhaupt iets doen). Nee, wanneer ik in een relatie ben, schrijf ik lieve briefjes en doe ze in een glazen pot. Ik plak boeken vol met herinneringen. Of ik verzin van die grappige, kleffe koosnaampjes, die niemand mag horen, behalve hij.
En niet alleen dat. Mijn hoofd zijn vol met romantiek. Vele scenario’s zijn al gepasseerd in mijn gedachten. Romantische films en boeken zijn er niets bij (en altijd geldt: still a better lovestory than Twilight). Ik zwijmel me suf. Je zou er bijna moe van worden.
Ik zal jullie een voorbeeld geven die ik zelf wel goed bedacht vind, al zeg ik het zelf. Misschien kunnen jullie het je nog herinneren, maar ooit was het winter en lag er sneeuw. Heel veel sneeuw. En tja, dan loop je het risico om te vallen. Het verhaal gaat als volgt:
‘Het is echt koud.’ mopper ik zomaar wat voor me uit en ik wrijf mijn handen tegen elkaar aan. En dan is het ook nog zo druk op het station. Wat een rotdag. Ik probeer me een weg te banen door de mensen, maar dan schuiven mijn voeten opeens over de sneeuw en begin ik te vallen (in slowmotion, net zoals in de film).
‘Ik ga mijn arm breken.’ is het eerste wat ik denk, tijdens die twintig seconden dat ik val. ‘Of mijn tas gaat open en al mijn spullen liggen op de grond en iedereen stapt erop en dan zijn al mijn papieren gescheurd en besmeurd of kwijt.’
Maar dan gebeurt het. Want voordat mijn hoofd de grond kan raken, voel ik al een paar sterke en gespierde armen om me heen (om maar even de chicklit-taal te gebruiken).
Ik word opgevangen door een jongen. Een leuke jongen.
Hij lacht, met van die pretlichtjes in zijn ogen weet je wel en zegt: ‘Gaat het een beetje?’
Ik stamel (zulk soort jongens zorgen ervoor dat je in de war raakt): ‘Ja, ja, het gaat wel. Dankjewel.’
Hij lacht weer. Je valt bijna flauw (‘Oh mijn god Laura, niet overdrijven.’ ‘Nou en, het is toch niet echt gebeurd en het is míjn verhaal.’).
‘Zullen we anders een kop warme chocolademelk met slagroom drinken, zodat je van de schrik kunt bekomen?’ stelt hij voor.
Ja ja, it is meant to be, dat snap je wel.
Dus ik ga met die jongen warme chocolademelk mét slagroom drinken en hij blijkt natuurlijk geweldig te zijn. We houden van dezelfde muziek, hij maakt me aan het lachen, houdt de deur voor me open en hij is ook nog slim, zo’n soort jongen.
En als we de Starbucks (we zijn op het station he) uit lopen, de kou in, verwarmt hij mijn handen met de zijne.
Zucht.
Helaas (of nou ja, zo helaas is dat nou ook weer niet, want ik houd niet van de winter) is het nu lente en ik denk dat de kans heeeeel klein is dat er nu sneeuw komt en dat ik dan bijna val, maar opgevangen word door een leuke jongen die warme chocolademelk met slagroom met me gaat drinken en mijn handen verwarmt.
Maar gelukkig bestaat er nog iets als struikelen over stenen en terrasjes in de zon.
Ik voel alweer een nieuw verhaal opkomen.
8 april 2012 at 23:49
Goed verhaal! :-)
Helaas vallen de meeste vrouwen op de een of andere manier op klootzakken….>,<
8 april 2012 at 23:49
To be continued…
9 april 2012 at 00:07
Je moet je chicklit (genoemd in een eerder blogje) maar gauw gaan schrijven zodat je al je romantische fantasieën kan uitleven op het verhaal.
Je onderschat mannen trouwens wel een beetje in dit stukje. “We zijn blij dat jullie uberhaubt iets doen” alsof alle mannen nooit wat romantisch doen dus die anderhalve keer dat ze aankomen met bloemen of een kaarsje dat we dan al tevreden zijn.
9 april 2012 at 09:38
Ja sorry, ik was in een beetje een negatieve bui wat betreft mannen haha.
9 april 2012 at 00:42
Hihi, leuke fantasie. Ik hou van romantische verhalen.
9 april 2012 at 00:46
Er lag vanochtend sneeuw in Groningen.
9 april 2012 at 08:46
NO WAY.
9 april 2012 at 09:37
Serieus? :O
9 april 2012 at 16:52
Een paar jaar geleden lag er met pasen ook een heel dik pak sneeuw, dus het kan nog gebeuren ;)
9 april 2012 at 22:34
Onbetrouwbare bron: http://www.telegraaf.nl/binnenland/11871819/__Witte_Pasen__.html
10 april 2012 at 09:34
Hmm ja, áls het dan waar is (:P), dan denk ik niet dat ik kan uitglijden over zo’n klein beetje sneeuw. En Groningen is wel erg ver weg. Jammer!
9 april 2012 at 01:30
Mooi :-)
9 april 2012 at 02:09
Zucht… Heeft hij een single dad? Ik voel een romantische bui op komen…
10 april 2012 at 09:49
Toevallig wel ja!
9 april 2012 at 08:13
Leuk verhaal, toch maar aan dat chicklit boek beginnen denk ik zo. :-)
9 april 2012 at 08:50
Misschien moet ik komende winter dan maar eens een poging vallen wagen! :p
9 april 2012 at 09:23
Haha, heel herkenbaar! Ik zwijmel ook heel wat af, kunnen we mooi samen een chicklit-reeks uitgeven ;P
9 april 2012 at 09:51
Ik zeg, dat gaat een bestseller worden… Geweldig verhaaltje en ik kan me het zo goed voorstellen. Ik kan ook weg zwijmelen bij romantische films of boeken… Zucht.
9 april 2012 at 10:04
Hihihi, zo ken ik er ook wel een paar, mijn fantasie slaat ook wel eens op hol ;)
Hier bijvoorbeeld: http://silhouettenindeschemering.nl/2011/02/20/hij-zal-van-me-houden/
Of wat dacht je van deze? http://silhouettenindeschemering.nl/2011/04/12/cyclo-octadieen/
(Ik hoop dat de reclame-codecommissie dit niet erg vindt :D)
9 april 2012 at 10:16
Het wordt niet heel erg gewaardeerd ;) Als je het vaker doet, haal ik het weg, want er is al een vakje om je url in te zetten, dat lijkt me wel genoeg promotie.
9 april 2012 at 10:54
Maar het was wel on-topic!
(Ik kan ook de volgende keer het hele verhaal hier copy-pasten, als je dat liever hebt :P)
9 april 2012 at 10:57
Ja, maar het is toch een vorm van jezelf promoten, ook al is het on-topic? En nou ja voor de rest is het mijn blog en kan ik dus zelf bepalen of ik wel of niet goed vind. Niet gemeen bedoeld ofzo, maar als ik het niet wil hebben, dan is het handig om het ook niet te doen. Maar dat wist je natuurlijk eerst niet, maar nu wel in ieder geval.
9 april 2012 at 11:19
Ik snap het. Sorry, zal het niet meer doen. Het is inderdaad promoten, maar het kwam voort uit eh, enthousiasme? :D
9 april 2012 at 10:26
Super leuk stuk! Een chicklit boek is inderdaad echt geen slecht idee!
9 april 2012 at 10:33
Romantisch verhaal hoor. Wel jammer dat het je niet echt is overkomen, maar wie weet wat er nog eens gebeuren zal in de toekomst.
Overigens heb ik mijn blog vandaag leeggeruimd. Kwam tot de ontdekking dat er een fout in zat waardoor hij van mijn oude site het ww bleef vragen. Moet nu verholpen zijn dus.
9 april 2012 at 11:09
We kunnen wel afspreken dat ik je een keer hard duw? Moeten we er wel zeker van zijn dat er een aardige man in de buurt staat he…
9 april 2012 at 11:14
Alleen als het laatste het geval is ja haha!
9 april 2012 at 11:18
You name the place & time!
9 april 2012 at 11:18
Je zou die chicklit zo vol kunnen schrijven joh! Ik heb met een smile je stukje gelezen! Zelf ben ik helemaal niet zo romantisch aangelegd, laat staan dat vriendlief dat is, maar hopelijk komt je prins op het witte paard snel al je romantische dromen vervullen!
9 april 2012 at 12:05
Leuk geschreven!
(Zo romantisch!)
Grtjs
9 april 2012 at 12:08
Misschien een verhaal voor Ria Romer:)?
10 april 2012 at 09:52
Ja, binnenkort komt de verhalenbundel van Ria Romer uit!
9 april 2012 at 12:15
Leuk verhaal. Alleen zou ik persoonlijk liever iemand (in een droom) ontmoeten terwijl ik niet bijna op de grond lig ;)
9 april 2012 at 12:53
Zo’n verhaal tussen de schoolopdrachten door maakt me weer even vrolijk :)
9 april 2012 at 12:59
Romanticus is iemand die levenswijze heeft volgens de stroming van de romantiek. Dit is meer het tja, hoe zullen we het eens noemen. Verliefd op verliefdheid?
11 april 2012 at 09:55
Ja, dat is waar. Maar ik bedoel het dan meer met de andere connotatie die mensen tegenwoordig hebben, het meer zwijmelachtige ofzo.
9 april 2012 at 13:39
Wij hebben dezelfde droom, Laura.
9 april 2012 at 14:55
Nou, bij mij is het wel gebeurd (met een ander scenario natuurlijk), alleen eindigen relaties wel eens helaas.
9 april 2012 at 14:47
Haha daar had ik ook altijd last van. Nu niet meer. Nu ben ik alleen nog maar bezig met feest vieren op onze bruiloft (die duurt al twee jaar, lang feestje hoor!) en daarna als huwelijksreis vijf jaar de wereld rond in een oud volkswagenbusje.
9 april 2012 at 16:16
Jeetje Laura, wat een prachtig verhaal! Ook zo’n onverwachte wending ineens! ;)
Nee, maar, wanneer komt je chicklit nou uit!
10 april 2012 at 10:00
Míjn chicklit? Die van Ria Romer bedoel je!
9 april 2012 at 18:14
Still a better lovestory than Twilight…
9 april 2012 at 19:18
Ik zeg: meteen verfilmen! (Still a better movie than twilight!)
10 april 2012 at 10:02
Haha goed idee!
9 april 2012 at 20:33
super geschreven! nu moet die chicklit er wel snel komen ;p! je mag dan wel niet van chiklit verhalen houden, je schrijft ze wel super goed!
9 april 2012 at 20:36
Ik had een keer een soort situatie als deze in een vliegtuig. Toen bleek dat hij op weg was naar Barcelona voor zijn examenreisje. Ik was bijna 21, fml :’)
10 april 2012 at 10:05
Aaah nee :(
9 april 2012 at 20:42
Briljant! :)
9 april 2012 at 20:56
Leuk geschreven! Enneh, een volkstuintje is echt niet alleen voor ouwelullen hoor, of je moet mij met mijn vijfentwintig oud vinden ;) (hoewel ik wel moet toegeven dat ik een van de jongere tuinders ben hoor :P)
10 april 2012 at 13:19
Wat leuk ;) Ik ken die neiging tot dagdromen over romantische gebeurtenissen, alleen heb ik deze hersenspinsels nooit aan papier of beeldscherm toevertrouwd. Nu komt die chicklit van jou steeds dichterbij, hè?
10 april 2012 at 18:23
Haha zo heb ik ook nog wat scenario’s :P. Het is de schuld van die honderden romantische comedy’s die dagelijks uitkomen als je het aan mij vraagt :P.
11 april 2012 at 14:55
Als jij valt op het station krijg je van mijn warme chocolademelk met slagroom. Maar ja, dat telt natuurlijk niet.
(ik viel laatst op de trap naar het perron, gelukkig liep ik de trap op zullen we maar zeggen en heeft niemand me heel hard uitgelachen)