Laatst beleefde ik een prachtig moment. Ik ontmoette mijn ware Jakob/mijn prins op het witte paard/de ware/de liefde van mijn leven. Ik heb er een gedichtje over gemaakt. Voor de mensen die weigeren naar bovenstaand plaatje te kijken of in de war raken van de verschillende letters (ik besloot er een mooi geheel van te maken), is hier het gedicht nog een keer:
De liefde van mijn leven.
Hij roltrap op.
Ik roltrap af.
Een glimlach, meer niet.
En zo verdween hij uit mijn bestaan.
(De laatste regel moet dus eigenlijk achter elkaar, maar daar had ik niet genoeg ruimte voor op het vel papier). Voor de mensen die niet zo goed zijn in het begrijpen van een ogenschijnlijk makkelijk gedicht zal ik het even uitleggen.
Een paar dagen geleden was ik op Utrecht Centraal om aldaar de trein naar Den Bosch te nemen voor een interview (en ik ga lekker niet zeggen met wie). Daarvoor nam ik de de roltrap naar beneden. Mensjes kijken is leuk, dus bekeek ik de mensen op de roltrap naast mij, die naar boven ging. En daar was hij: de perfecte man. Ik keek naar hem, hij keek naar mij. Hij glimlachte. Ik glimlachte terug. Het was echte liefde. Helaas gingen onze roltrappen verschillende kanten op en was dat het einde van onze romance.
Maar hij heeft wel mooi mijn dag gemaakt.
Misschien herkent iemand zich hier wel in en blijkt je ware Jakob de grootste fan van je blog. Dat zou nog eens een romantisch verhaal worden.
Dat zou inderdaad heel romantisch zijn haha :D
Volgende keer weer de roltrap naar beneden nemen enzo he. Dan komen er nog 10 of meer gedichten uit in plaats van deze ene.
Oeps, roltrap omhoog moet dat natuurlijk zijn.
Oh, wat schattig! Maar arme Laura… Misschien als je dat vaker doet, krijg je meer glimlachjes van hem. ;)
*instemmend gemompel*
Moeite om verder te komen…
Ik wil het
hogerop zoeken
en neem de trap
die naar boven leidt
Het patroon van treden
komt naar mij toegeschoven
hoef slechts mijn
voeten te verplaatsen
Toch lijkt het of ik
niet van de grond kom…
Heb ik de roltrap
naar beneden gekozen
lijkt het net of ik slaafs
in de tredmolen loop
—-
Doe toch maar voorzichtig op zo’n
roltrap; ze eisen nog wel eens slachtoffers…
maar dat doet de lift ook.
Als het echt zo moet zijn, dan blijft het niet hierbij!
Je had altijd even een oproepje kunnen plaatsen. Misschien had de man zich herkend en was hij de liefde van je leven geweest. Het kan nog…
Arme jij :D En mensjes kijken is inderdaad héél erg leuk.
Ik las je gedichtje en zag meteen Utrecht CS voor me.
Leuk zo’n glimlach die je nog lang bijblijft. :-)
Hibiscus, nooit beseft dat roltrappen zo onverbiddelijk waren…
HIBISCUS??? Stom ding, ik typte gewoon hihi. (En nou wil ie er weer hifi van maken. Spreek voor jezelf, lelijkert! (Dat was dus niet tegen jou, Laura))
Wat betekent Hibiscus überhaupt? *gaat het opzoeken* Oh, het is een bloem.
Ah. Dank voor de info :D
Het leven kan soms zo oneerlijk zijn. Waarom komt die roltrap niet gewoon op het juiste moment tot stilstand zoals in dit filmpje…
http://www.youtube.com/watch?v=gGzhcksN3B8
Hahaha dat filmpje!
hahahaha grappig dat filmpje!
Ah wat romantisch! Ik zou een oproep zetten op twitter/facebook/alle social media die er bestaan om hem terug te vinden!
Jammer dat je misschien je prins bent misgelopen.. wie weet wat de roltrap jou nog meer voor avonturen gaat geven ;)
O altijd leuk zulk soort momenten. Of erachter komen dat iemand in de trein naar je kijkt. Niet op een stalkmanier maar op een flirtmanier natuurlijk.
Hmm, misschien moet ik voortaan ook maar beter opletten als ik op de roltrap sta, haha. Maar Utrecht CS is sowieso wel een goede plek om mensen te kijken, vooral als er meerdere treinen tegelijkertijd aankomen of als het treinverkeer weer eens vastloopt (alleen glimlachen ze dan meestal niet meer).
Je had ook kunnen zeggen ”hij roltrapt op”, dan maak je er een werkwoord van. (:
Dat had inderdaad gekund, maar ik vind het er niet zo bij passen, omdat de rest van het gedicht ook eenvoudig is zeg maar en niet met dat soort woorden :)
Hmm, jammer dat daar het liefdesverhaal ophoud. Maar misschien maar beter ook. Wie weet bleek hij dan toch niet zo leuk en lief en alles dan je nu dacht op de roltrap. Wat een diepte hee!
haha wat jammer dat jullie niet de zelfde kant op gingen ;)
Wat een leuk gedichtje! Wel spijtig dat het maar voor dat ene, korte moment was, maar je dag was tenminste weer goed.
Wellicht kun je hem vinden op Twitter via #roltrap en #liefdevanmijnleven? ;-)
Haha ja, handig dat twitter! :P
Haha, het doet me aan een liedje van Nick en Simon denken, sorry!
‘Nooit samen zijn’ heet het en het begint zo:
“Ik zag je laatst , een week geleden
Op de roltrap omhoog, jij ging naar beneden
Ik keek achterom of jij achterom keek naar mij.”
(Volgens mij ben jij stiekem toch gewoon fan van ze.)
Haha nee, dat liedje ken ik niet, maar wel toevallig haha :P
Ik zie het helemaal voor me, heb het zelf ook een keer gehad, net of je hart heel even stilstaat ;) Ach, wie weet kom je hem ooit nog eens tegen, al heb ik de mijne nooit meer ontmoet ;)
Misschien een reden om de trap te nemen, dan kun je tenminste stil blijven staan en terug lopen ;)
Er was geen trap!
Oesj, zulke momenten heb ik ook soms #heaven ^^
dan komen er nog meer leuke post met gedichtjes ;)
Aaah! Vandaar dat gerol. Gelukkig werd je er vrolijk van, en niet depressief dat hij aan je voorbij was gegaan :P
Jammer dat de roltrap er zo een einde aan moest maken. Hopelijk kom je hem weer tegen, en is er dan geen roltrap die het romantische moment verpest.
Leuk gedichtje! Waar het echte leven al niet toe kan leiden!
Ja, dat heb ik ook wel eens gehad! Zo fijn dat jouw gedicht mijn gevoelens precies verwoordt ^_^ Als je het gedicht een beetje uitwerkt kun je er ook een scenario voor een romantische film van maken, waarin alles goed komt en jij met je roltrapliefde trouwt. Wel sneu natuurlijk dat je in het echte leven zonder die roltrapliefde zit.
(Ik bedenk nu opeens hoe zwaar het moet zijn om romantische films te schrijven: je eigen liefdesleven haalt het nooit bij je scenario’s, tenminste als je een kaskraker wilt schrijven niet. Hmm, interessant, zou je geen romantische-film-scenarioschrijver kunnen interviewen?)
Dat zou ik graag willen (een romantische-film-scenarioschrijver interviewen), maar geen idee waar ik die vandaan moet halen haha. En anders word ik er gewoon zelf één, ik heb genoeg (romantische) fantasie haha.
Misschien lees hij dit wel ;)
Hoe oud zag hij er ongeveer uit? Ik ken namelijk wel iemand die daar best vaak komt op Utrecht Centraal, maar ja die is zo klein dat het diegene is :p.
Haha, het enige dat ik nog weet, is dat hij donkerblond haar heeft en ik denk dat hij van mijn leeftijd was, misschien iets ouder :P
Ik ken een jongen en die is 20 en studeert in Utrecht, Hij heeft een beetje donkerblond/bruin haar :P
Haha grappig :P Nu nog weten of hij wel eens met de roltrap gaat! :P
Dat wordt met regelmaat alle roltrappen op en af gaan op Utrecht Centraal! :p
Ahhh ik zie het al helemaal voor me!
Och, volgens mij ken ik hem hoor! Zoveel mannen zullen er toch niet zijn die de roltrap pakken op Utrecht Centraal?
Nee precies, het moet een eitje zijn om hem te vinden!
Moet ik het aan hem vragen :p. haha. Welk spoor was het? :)
Oeh geen idee meer! Waar de trein naar Den Bosch staat, maar weet niet welk spoor dat is haha.
hahahaha, stiekem moet ik hier wel om lachen. hoeveel jongens met donkerblond haar denk je dat er in utrecht studeren? :P
Haha het is ook een grapje van mijn kant hoor :P
Hij neemt trouwens wel de trein, maar dan niet naar Den Bosch maar vanaf Den Bosch. :p. Als je snapt wat ik bedoel :p.
Wat een superromantisch gedicht! Ik zie het helemaal voor me…
Ja leuk dat soort momenten! Heb ik soms ook op de fiets door de stad, zo’n blik en dan ahhh, en dan klaar!
Maar is wel leuk voor de fantasie, want stel je ontmoet hem wel, dan heeftie misschien wel een vriendin, of hij stinkt, of hij snapt je grapjes niet, en die ellende blijft dan uit en dat wat je overhoudt is een mooi moment. Om te koesteren.
Zo’n leuk gedichtje! Hier word ik echt vrolijk van :)
Iedereen heeft wel eens zo’n moment volgensmij..
Hahahaha wat leuk! Wel jammer dat jullie beide de andere kant op gingen ;p de tijd zal het leren zeg ik dan maar ;p
Oooo Laura sentimentele ik droomt nu helemaal weg, dit zou zó in een romantische film passen!
Leuk gedichtje! Ook leuk vormgegeven zo!
Ik zag je laatst.
Een week geleden.
Op de roltrap omhoog.
Jij ging naar beneden.
Ik keek achterom of jij achterom keek naar mij.
Jij keek even om.
En was daarna verdwenen.
Je nam eerst m’n hart.
En daarna de benen.
Voordat je beneden staat.
Ben je allang te laat.
Met de groeten van Nick en Simon die blijkbaar ook al eens kennis hebben gemaakt met dit concept.. (Dit komt uit het liedje Nooit Samen Zijn, een vreselijk zeiknummer, maar geloof dat jij dat van al hun muziek vindt, haha..)
Dat vind ik inderdaad al ja haha.
Sweeeet
Wat leuk. Leuk gedichtje!
Weet je Laura (aangezien ik nu past je blogposts terugkijk en dus eerst je ik-vertel-uitgebreid-wat-ik-van-het-liedje-vind, wat erg leuk is om te lezen, en daar gaat het over iemand die diegene maar 1 keer heeft gezien, en smoorverliefd.
En dit is de liefde van je leven? Die je 1 keer hebt gezien ^^
Is dat toeval? (:
Wel leuk in iedergeval, altijd heerlijk, die perfecte jongen tegen komen (:
Haha ja, ik had dat blogje van dat liedje hierna geschreven, maar niet in verband met dit blogje hoor. Ik was het toevallig aan het luisteren en naar de tekst aan het luisteren en toen dacht ik: aaaaargh, stomme tekst :P