Geen hoofd (die had er geen zin in) + awkward fashionpose = ruimte voor verbetering wat betreft mijn fashionblogskills. Maar het gaat om het idee.
Ik heb een jas. Mijn moeder blijft dit maar een regenjas noemen, maar dat is het dus ECHT NIET he. Ik bedoel, elke fashionchick weet toch wel dat dit een heuse trenchcoat is.
Ik ben dol op mijn jas. Hij is blauw en blauw is mijn lievelingskleur. Het is een trenchcoat en trenchcoats zijn awesome, want ze zijn lang, maar niet dusdanig lang dat ik ze niet kan dragen. Ze benadrukken de taille. Ze zijn hip, maar niet te hip zoals color blocking (dat is het combineren van afzichtelijke kleuren met elkaar en het dan een trend noemen). Ja, ik ben er uiterst tevreden over. Of misschien toch niet.
Zoals u ziet, zit er aan mijn geliefde trenchcoat een riem. Dat is erg praktisch, want wat ben je met alleen maar knopen? Niks dus. Maar soms is het best wel warm (‘Hallo, in Nederland?’ ‘Ja, zelfs in Nederland kan het warm zijn. Zelden, maar toch.’).
Het was zo’n sporadische dag dat het warm was en ik liep naar de bushalte. Ik had het bushokje nog niet bereikt of ik kon al in mijn eigen zweet zwemmen, dus deed ik de riem en de knopen van mijn jas los. Dat is heel normaal, dat doe jij ook wel eens. Na vijf smeltende minuten wachten kwam de bus er eindelijk aan (‘Busje komt zo, busje komt zo.’). Ik zei gedag tegen de buschauffeur, checkte in, vond een plaatsje en had een fijn boek om te lezen. Het ging echt perfect. Ik bedoel, ik zat zelfs op mijn lievelingsplaats, rechts, een beetje vooraan (eigenlijk hoor je als zelfbewuste jongere achteraan te zitten en je mp3speler op de hoogste volume te zetten, maar ik ben dan ook geen zelfbewuste jongere).
De reis verliep dan ook prima. Zeker weten dat ik de metro zou halen als de bus in dit tempo doorging en ik dus op tijd voor mijn afspraak zou zijn.
De bus kwam aan op bestemming. Ik borg mijn boek op en pakte mijn ovchipkaart. Ik wilde opstaan.
Het ging niet.
Mijn riem, de riem van mijn oh zo geliefde trenchcoat, zat tussen de stoel en de zijkant van de bus. Ik kon geen kant meer op. Ik trok aan de riem. Hij gaf niet mee. Ik zette er meer kracht op. Het ging niet. Ik bewoog hem heen en weer, maar hij wilde niet. Ik hoorde de metro aankomen. Met ogen vol angst keek ik naar de buschauffeur. Even twijfelde ik de riem achter te laten, maar dan zou mijn trenchcoat niet meer fashionable voor de dag kunnen komen. Voor de rest van mijn leven zou ik in deze verdomde bus zitten, aan de riem voor altijd.
‘Mijn riem zit vast!’ riep ik.
De buschauffeur stond op om te helpen en… de riem schoot als een wonder los. Ik was vrij.
De metro heb ik niet meer gehaald. Mijn regenjas (tja, ik weet niet of hij de naam trenchcoat nu wel verdiend heeft) doe ik altijd vast wanneer ik in de bus zit. Ik heb mijn lesje wel geleerd. Volgend jaar koop ik een andere jas.
Ik heb ook een trenchcoat, een zwarte. maar het eerste wat ik deed toen ik hem gekocht had, was de riem af en ergens in een la, ik wou alleen knopen *rebel*
Ik heb er ook een zonder riem. Maar dan wel omdat ik hem zo gekocht had!
Ik heb helemaal geen trenchcoat!
Dan moeten we misschien ook maar even winkelen vrijdag, als we toch in Rotterdam zijn. Want dan kun echt niet he, geen trenchcoat hebben!
Ja zeg, ik ga er toch niet zoals Irving bijlopen.
Als ik dan met die riem los loop, is die gesp blijkbaar zo zwaar dat hij aan die kant steeds naar beneden zakt. Ik ga die riem vast nog eens verliezen. Bij anderen zie ik dat ding soms op de rug vastgeknoopt. Lijkt me toch ook weer niets.
Mijn trench is blurple en heeft een riem. De riem uiteinden zitten in mijn zakken. Probleem opgelost.
Mijn moeder noemt mijn t-shirt-met-lange-mouwen een trui. Grr, het is een t-shirt!
Ai, lijkt me niet zo fijn inderdaad. Ik stop de uiteindes van mijn riem, of gewoon zo’n reep stof die je zelf moet knopen, zoals hierboven al genoemd ook altijd in mijn jaszakken. Erg praktisch, voorkomt ook dat je de riem, door zwaartekracht enzo, ineens kwijt bent :)
Daarom koop ik dus nooit jassen met riem ;)
Dit zou mij ook zo kunnen overkomen. Gelukkig heeft mijn wintertrenchcoat een riem zonder gesp (je knoopt ‘m gewoon dicht) en mijn zomerjas is niet eens echt een trenchcoat (maar wat het wel is?) en heeft sowieso geen riem.
Die jas staat je wel echt heel goed!
NEEE deze jas is zo mooi! =( Zonde om een nieuwe te kopen.
Mooie jas inderdaad! Al mijn jassen hebben riemen, bedenk ik me net, maar ik heb nog nooit ergens vastgezeten. Behalve de zomerjasjes die eigenlijk geen jas mogen heten…
Leuk jasje. En die riem? De volgende keer gewoon in je jaszak laten hangen zodat je niet komt vast te zitten.
Ai, geen leuk moment met de buschaffeur, haha! ik ben blij dat je je toch nog hebt kunnen bevrijden uit de bus!
Stoute regenjas.
Oh geweldig. Dit zou zo mij overkomen kunnen zijn :’)
Klinkt als een echt Laura avontuur! ;-)
Je zult het niet geloven maar mijn lievelingskleur is ook blauw!
Wel heel lastig zo’n riem. Mijn winterjas had geen riem maar meer twee touwen waar je dan een knoop in moest maken vooraan. Die dingen zaten ook altijd overal. Dan deed ik m’n jas weer aan en dan zat er een berg stof aan die dingen. Sindsdien doe ik ze in m’n zakken en dan doe ik m’n jas los. In de winter dan.
Jas open of los?
hahaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaah dit is een geweldige post.
Haha dankje!
Ik had ook zo’n jas maar mijn riem viel er altijd uit dus ik moest er eerst een knoop in maken voordat ik hem uit kon doen :P
Wat een traumatische ervaring! Ik ben wel lichtelijk teleurgesteld in je trenchcoat (niet boos hoor, nee, alleen teleurgesteld).
Jij vent geen poltood
maar v(r)ouwt een pen
achter je oren
Pin je vast
en blijf schrijven
wat je ziet
en beleeft!
Hahaha, grappig bedacht!
Spannend. Spannend.
Ik weet pas sinds een maandje of 3 dat zo’n ding een trenchcoat heet en nu vallen ze me overal op. Ik heb zelfs een jongen op school in zo’n ding zien lopen. (Is dat normaal eigenlijk?)
Hoe dan ook: ik vind je fashionpose’ eigenlijk best aardig. Ook zonder hoofd. :)
Ja, dat is normaal. Ik vind trenchcoats wel leuk bij jongens hoor! En dankje, misschien moet ik dan toch maar een fashionblog beginnen.
Nee, dat is weer te veel van het goede.
:( Dan maar een beautyblog?
Moet je niet mooi zijn om een fashionblog te hebben?
En de prijs voor de lulligste opmerking van de week gaat naar Robin. Gefeliciteerd.
Nee, dat andere dus.
Ha ha. Sorry meisje. Het was een inkoppertje. :P (Niet boos zijn hè!)
Hahaha! Dat soort dingen kunnen je altijd gebeuren. Daar hoef je je leuke jas de schuld niet van te geven :P.
Grijns.. Leuk verhaal. En laat je moeder het lekker regenjas noemen. Dan zeurt ze tenminste niet dat jij je regenjas mee moet nemen.
Ik vraag me af of je de jas wel terugvindt als ie in je nieuwe kamer aan de muur hangt. :-)
Ik heb ook een trenchcoat en het gebeurt wel eens dat ik tijdens het autorijden een vreemd tikkend geluid hoor. Dan hangt mijn ceintuur weer buiten boord. :-(
leuke jas.. vreselijke ceintuur…. Ik haat ceintuurs.. zelf het woord vind ik vreselijk om te schrijven….. Sowieso ben ik niet zo van de losse dingen aan een jas… Of ik raak het kwijt, of ik sleep ze door een modderige regenplas, of ik zit vast…
Gelukkig was het een fijne buschaffeur die je wilde helpen…. En die metro, misschien moet het ook gewoon niet meteen in 1x allemaal goed gaan… dan kan je er ook niet te veel aan wennen want dan zal je zien, dan komt het niet meer terug..
Haha dat soort situaties zijn altijd leuk. Zeker weten dat ik ook een paar keer zoiets meegemaakt heb, al kan ik me even niet direct herinneren wat allemaal. Behalve dat ik het – waar ik ook ben – altijd voor elkaar krijg tenminste één stoelpoot van de stoel waarop ik zit over het hengsel van mijn tas te zetten, zodat ik die niet meer kan oppakken zonder met de stoel te moeten hijsen :P
P.s. Niks tegen mijn turquoise broek met magenta vest&pumps (ja dat heb ik nu aan)! Colorblocking is gaaf, zolang je niet overdrijft!
Oeh, ik kan je paniek voelen… Ik heb dat ook wel eens gehad. Iedereen de bus al uit, ik nog aan het klooien, omdat ik mijn ovchipkaart kwijt was. Uiteindelijk vond ik hem onder een bankje.. Dat oogde ook zeer intelligent..
Mooie jas! Als ik geen zin heb om me riem netjes te doen knoop ik hem aan de voorkant waarbij ik het stuk zonder gesp wat langer laat zoat dat een beetje speels los hangt
Dat vastzitten… Ik heb het ooit gehad met een lus van een schooltas. Heb bijna tot in de remise dat ding los proberen te krijgen want ‘meneer de chauffeur’ had pauze en wilde daar niets van missen.
Dat vastzitten in het openbaar vervoer heb ik altijd met mijn tas en dan ben ik zo dom om nog een keer te proberen hem los te trekken waarna hij scheurt.
Maar trenchcoats koop ik altijd zonder riempje/touwtje. Ik weet namelijk op voorhand al dat ik het irritant ga vinden dat ding telkens vast te moeten doen (en die touwtjes zitten ook nooit op mijn slankste punt dus echt charmant wordt het ook niet als ze wel vast zitten).
Regenjas = onmodieuze K-way toestanden in mijn hoofd :-)
En ik heb meer dan 1 jas, dan kan je al s afwisselen. Met riem, zonder riem, blauw, zwart, rood… :-)
Haha oh god, dit is best wel herkenbaar haha… ik heb ook een trenchcoat, een paarse waar ik net zo dol op ben – de blauwe staat jou trouwens echt geweldig! – en ik heb de riem meestal ook vast. Doe ik dat niet, dan verlies ik hem, wat nog minder fashionable is.
Er bestaan trenchcoats die ook regenjas zijn.. dus waterdichte en ademende trenchcoats, die er ook nog leuk uitzien.
Hebben je moeder en jij allebei gelijk. Tip voor volgend jaar?
hahahahahaha! Ik heb dit nog nooit af (klopt af), maar het lijkt mij een erg nare ervaring!
Gelukkig is je jas nog heel ;)
X
Dat had mij kunnen overkomen… Leuke jas!
Mooie jas, vervelend dat de riem los zo eigenwijs is
Dat lijkt me echt vervelend..