Ik wil vaker fictie schrijven en daarom heb ik dit onderdeel in het leven geroepen. Verhaaltjes over – je raadt het al – liefde. Omdat liefde fijn is. En stom. En raar. En bijzonder. Allemaal tegelijk.
***
Ze zaten op een bankje in het park. Zij kneep haar ogen dicht tegen de zon. Hij zat verscholen achter de krant van vandaag.
‘Zullen we zo een bakkie doen?’ vroeg ze.
De krant ritselde en ik hoorde zijn zwaar stemgeluid.
‘Nel, ik heb de krant nog niet uit. Dat zie je toch?’
Zij knikte. Ja ja, dat was ook zo. Terwijl hij het economisch nieuws las, bekeek zij haar handen. De rimpels vormden een weg van de ene vinger naar de andere en lieten daarbij een spoor van pigmentvlekken na. Ze schudde haar hoofd alsof ze niet kon geloven dat dit toch echt haar handen waren.
‘Anna komt morgenmiddag langs.’
Hij humde van ‘Ja, ja.’ Zij glimlachte en dacht aan de kleinkinderen.
‘Niet vergeten gebak te halen voor bij de koffie.’
Hij deed zijn krant even omlaag, zodat ik zijn grijze haren kon zien. Of wat er nog van over was.
‘He nee, Nel. Je verwent die kinderen teveel.’
Er verscheen een ondeugend lachje op haar gezicht.
‘Maar dat vind ik juist zo leuk.’
Een twinkeling in zijn ogen.
‘Dat weet ik toch.’
Hij pakte haar hand en drukte er een kus op. Ze giechelde als een jong meisje. Hij las de krant uit en daarna stonden ze op. Gearmd schuifelden ze stapje voor stapje het park uit, om gebak te halen. Ik keek ze na en hoopte dat ik net mijn eigen toekomst had gezien.
Da’s wel een lief stukje!
Schattig!
Ah, en ze leefden nog lang en gelukkig! Alleen wat ik me nu afvraag hè, hoe zou ‘hij’ heten. Nel & Piet. Of Wim. Of Jan. Of Nel & Karel. Of toch Oscar. Altijd leuk om namen bij karakters te bedenken ;)
(En op een of andere manier moest ik aan de tv-serie SamSam denken, maar dat (ruziënde) stelletje heette Nol & Rietje, hahaha.)
lief!
waarover schrijf je liefst: de klaverliefde – de pure liefde – de langdurende liefde?
‘k bedoel eigenlijk een soort van 3 tijdsegmenten in de liefde of leeftijd.
als je me begrijpt?
Ik snap wat je bedoelt en dat maakt me eigenlijk niet uit, welke van de drie :)
Wat een lief stukje, ahw!
Liefde is een leuk onderwerp en een onuitputtelijke inspiratiebron ;-)
Ik ben zelf ook begonnen met verhalen op papier te zetten (na al jaren verbaasd te zijn dat ‘mijn boek’ nog steeds niet bestond), maar ik durf nog niets te plaatsen! Het voelt toch een beetje als in je nakie rondlopen en doen alsof het je niets kan schelen dat je geen modellenlijf hebt ;-) ik vind het knap dat jij dat wel doet!
Ik dacht eerst dat za na al die jaren alsnog weg zou gaan door dat gemopper van ‘m. Maar gelukkig issie ook nog lief. :-)
*hartje*
Ja leuk! Blijven doen dit :-)
Wat schattig!
Ahwww! Lief hoor. :)
Ik vind het ook zo heerlijk om naar oude lieve mensen te kijken die nog gek op elkaar zijn.
Echt zo’n ‘awee’ gevoel krijg ik hierbij! :)
Leuk geschreven en super leuke foto erbij. :)
ahhh dit is lief…..
Haha ahh. Ja, als dat mijn toekomst was zou ik er ook voor tekenen :)
He ja, fictie! Dat mag wel wat meer, zeker van dit lieve soort.
Zo zou ik best oud willen worden, alleen wordt het dan voor ons zonder de kids…
Ah, wat een lief verhaaltje… Ik wens je zo’n relatie toe Lieve Laura..
Dankje, lieve Rianne :) Ik jou ook.
wat een lief stukje!
Ik zie het helemaal voor me. Erg lief!
Laatste zin. <3
(en om tóch even te zeiken; grijze ipv grijzen haren!)
En ik heb je brief ontvangen, 1000maal dank! (ik heb gevraagd of mijn ouders 'm hierheen wilden sturen, vandaar! het kan wel even duren voordat ik antwoord geef….)
Hmm, dat is een stomme fout :P Ga hem verbeteren, dankjewel.
En leuk dat je mijn brief hebt :D En zie maar wanneer je antwoordt :)
Wat een lief verhaaltje!
Leuk verhaal! En vooral dit stuk vind ik goed gevonden: De rimpels vormden een weg van de ene vinger naar de andere en lieten daarbij een spoor van pigmentvlekken na.
Veel succes met deze nieuwe rubriek.
Kort maar ontzettend lief.
Dit is precies wat ik me altijd voorstel wanneer ik van die oude echtpaartjes zie, zo schattig!
Mooi :) Ik word er vrolijk van. :)
Vet, ik was het stuk aan het analyseren op de perspectiefwisselingen, en dan blijkt opeens dat de ik-persoon daadwerkelijk een los personage is. Ik dacht dat je de vrouw als ik deed, en dan een verteller er doorheen. Maar niet dus. Tof :)
Goed gezien! En dankje :)
Aaah! Wat een lief stuke! Kijk uit naar je volgende verhaaltje! :)
Mooi geschreven.
ps. hoe krijg je zo’n perfect hartje op je hand?!
Dankje!
ps. Geen idee, puur geluk! (nog in één keer gelukt ook)
Ahw! Wat lief!
X
Wat mooi. Echt zo lief als 2 oude mensen samen ergens heen gaan enzo.
Yes! Dat wordt gebak morgen :)
Huh, die snap ik niet? :P
aaahhh wat schattig
Aw wat schattig toch :)