Marjan van den Bergs column over mij, die in de Margriet is verschenen (hoogtepuntje!)
Ik was een jaar of elf en zat op pianoles. De muziekvereniging had een boekje dat eens in de zoveel tijd uit kwam. Eén keer per (half?)jaar was er een voorspeelavond. Over één zo’n voorspeelavond schreef mijn vader een stukje, voor het boekje van de muziekvereniging.
Ik weet niet waar het boekje is, dus ik kan het jullie niet laten lezen, maar dit kwam er in voor: het feit dat het vrijdag de dertiende was, mijn moeder die tegen mijn vader schreeuwde omdat hij te laat was en ik die moest huilen, omdat ik het van de stress allemaal niet aan kon.
Het enige wat klopte, was de datum.
In plaats van trots te zijn op mijn vader schaamde ik me rot. Ik had helemaal niet gehuild! Wat moest iedereen wel niet denken? De pianojuf kon wel zeggen dat ze het een leuk stukje vond, maar er klopte helemaal niets van!
Toen ik de column van Marjan van den Berg over mij las en ik zag dat ze mij doodverlegen noemde, dacht ik: neeeeeee. Want ik was misschien timide (zoals ze dat met een mooi woord noemen), maar toch echt niet een stotterend muisje dat haar niet aan durfde te kijken en mijn vragen fluisterde.
Maar ja, toen ging ik nadenken. Mijn moeder denkt dat jullie haar inmiddels wel seniel vinden na mijn blogjes over haar (even voor de duidelijkheid: dat is ze niet). Maar dat is het hele punt van columns: je dikt hier en daar wat aan, anders is het niet leuk.
Soms krijg ik reacties waarin mensen me verwijten dat ik overdrijf en generaliseer. En ja mensen, dat doe ik, ik geef het toe! Ik strooi met vooroordelen en alles vergroot ik. Maar dat is wat naar mijn idee een column juist leuk maakt. Je weet dat het overdreven is, maar dat maakt het juist grappig. Als ik alles zou opschrijven zoals het was, dan val je halverwege in slaap. En ja, ik verzin wel eens dingen om het verhaal wat leuker te maken. Wat precies weet alleen ik, muwhahaha…
En de boodschap van vandaag is dus: geloof niet alles wat ik zeg en voel je vooral niet persoonlijk aangesproken!
25 augustus 2012 at 23:48
Hahaha goeie boodschap. Die zou je eigenlijk bij iedereen moeten gebruiken. Niet omdat mensen met opzet liegen, maar omdat er (te veel) mensen zijn die fantasie, sarcasme of humor niet van waarheid kunnen onderscheiden.
25 augustus 2012 at 23:49
Je kan dat aandikken ook overdrijven.. 13 jaar erbij dikken vind ik een tikkeltje overdreven….
26 augustus 2012 at 15:46
Haha neeeee joh!
25 augustus 2012 at 23:52
Maar nu weten we dus nog niet of je wel of niet gehuild hebt met die voorspeelavond (aangezien we niet alles mogen geloven wat je zegt).
26 augustus 2012 at 00:02
Je bent ook timide en eigenlijk best wel verlegen, alleen heb je een manier gevonden om daar achter vandaan te komen :)
26 augustus 2012 at 15:45
Ik weet niet of ik nog verlegen ben hoor, in ieder geval niet zo erg als vroeger, maar timide inderdaad wel!
26 augustus 2012 at 00:20
Mensen die verwijten maken leven in een schemer wereld. Wake up and smell the roses. Lekker blijven schrijven zoals je wilt. Ik schud nog even met mijn lange blonde manen ;)
26 augustus 2012 at 00:42
Leuk zeg, een BN-er interviewen. Zeker ook omdat het ook vice versa gebeurd.
Soms schrijf je iets buiten de werkelijkheid om…vergroot een eigenschap,
dikt iets aan. De lezer past dat in zijn raamwerk…jij bent degene die verkeerd is weergegeven, maar moet het zo laten. Is het kwaad geschied? Vast niet.
We zijn geoefende lezers…toch?
26 augustus 2012 at 01:17
Dichterlijke vrijheid noemen ze dat toch, het aandikken van een verhaal.
26 augustus 2012 at 02:14
Dat commentaar krijg ik ook vaak, dat ik dingen overdrijf en aandik. Maar alles wat ik opschrijf is wel echt gebeurd, ik verzin er geen dingen bij ofzo. Alleen laat ik soms dingen juist weg, omdat ze zonder context wel grappig zijn, en met context niet meer. Maar ik vind het eerlijk gezegd maar dom als mensen dat niet snappen. Als zou ik ook wel even moeten slikken al zou iemand het bovenstaande over mij hebben geschreven.
26 augustus 2012 at 07:58
Soms vraag ik me ook af of je verhalen echt zijn, hahaha! Maar t is nu duidelijk: ja. Maar of alles wat je zegt de waarheid is…?
26 augustus 2012 at 09:27
Dat aandikken maakt het soms juist veel leuker ;)
26 augustus 2012 at 09:58
Jammer dat niet iedereen dat doorheeft. zo gaat het met mijn grapjes face-to-face ook wel eens, dan zie je hoe de clou iemand compleet ontgaat :-)
26 augustus 2012 at 15:45
Haha ja, dat heb ik ook wel eens als ik sarcasme gebruik. Is wel grappig als mensen het niet door hebben :P
26 augustus 2012 at 10:02
Niks meer aan toe te voegen. Ik dik altijd alles aan, niet alleen als ik columns schrijf :P
26 augustus 2012 at 11:50
Pffff sommige mensen snappen er ook helemaal niks van!
26 augustus 2012 at 11:50
Moet ik die laatste tip nou juist wel of niet geloven en me er persoonlijk aangesproken door voelen? :P
Overdrijven en generaliseren is leuk ^_^
26 augustus 2012 at 15:44
Alleen ik weet het :P
26 augustus 2012 at 11:51
Ik hou van aandikken, heerlijk. En ik vind het ook heel leuk om te lezen, dus ga vooral zo door ;)
26 augustus 2012 at 11:59
Goede boodschap! Je hebt helemaal gelijk.
26 augustus 2012 at 12:01
Ik geloof er geen woord van. Of moet ik dit stukje nu juist wel voor de waarheid en niets dan de waarheid aanzien… Hahaha ;p
26 augustus 2012 at 15:44
Haha ja verwarrend he!
26 augustus 2012 at 12:23
Je leert als kind gewoon al aandikken:
“Ja, maar mama/papa, iederéén had zo’n slechte toets…”
26 augustus 2012 at 12:39
Dat is ook juist de reden dat ik hier graag kom lezen! Het is nooit saai en ondanks dat het misschien soms uit z’n verband word gerukt, word je toch ook nagezet tot nadenken en dat vind ik knap als je dat als blogger weet te bereiken!
26 augustus 2012 at 15:44
Wat lief, dankje :D
26 augustus 2012 at 13:28
Door die column kwam ik op je site :D
26 augustus 2012 at 22:39
Idem :)
26 augustus 2012 at 15:04
Zonder overdrijven en generaliseren heb je geen verhaal. Punt.
Zo makkelijk is het niet, maar een blog of boek zonder dat zou geen mens voor z’n lol lezen, want de echte wereld is vaak te saai :) Enne, jij doet het goed hoor!
26 augustus 2012 at 15:57
hm is er niet iets mis met de mensen die dat overdrijven en generaliseren niet kunnen waarderen en/of het serieus nemen??
26 augustus 2012 at 16:03
Ik weet het niet!
26 augustus 2012 at 19:04
Wow, ik wil echt mijn blog zoals deze. Mooi geschreven. Een yeah… Je DENKT!
Blijf maar doen zoals nu!!!
Hallo
26 augustus 2012 at 19:24
Dankje :D
26 augustus 2012 at 19:36
Jij timide? Zo kom eigenlijk niet over bij mij :). Maar het aandikken van verhalen, doet iedereen volgens mij wel. Soms maakt het een verhaal een stuk leuker. :)
26 augustus 2012 at 21:20
Helemaal waar. Volgens mij snap je zoiets pas als je zelf schrijft. ;-) Niemand wil lezen dat je aardappels met jus hebt gegeten en een vlaflip na. Booooring! Dus dik je het aan als schrijver. Niet ernstig, maar door hier en daar wat te overdrijven of te generaliseren of kleine details te veranderen. Zo gaat dat. Dat weet Marjan van der Berg en dat weet jij (gelukkig voor haar) ook. ;-) Nu de rest nog.
26 augustus 2012 at 22:01
Natuurlijk moet je aandikken anders is het niet meer leuk. Gelukkig doe ik dat nooit, NOOIT.
27 augustus 2012 at 14:22
Als ik iets vertel of navertel dan maak ik het ook altijd ‘interessanter’, a lmoet ik er wel mee oppassen sinds ik doorheb dat mijn vriendinnen me altijd letterlijk nemen.
27 augustus 2012 at 20:31
Door de column van Marjan van den Berg ben ik op je blog terecht gekomen.
Je schrijft erg leuk! Dus aangedikt of niet wat mij betreft moet je gewoon zo blijven schrijven als je nu doet.
28 augustus 2012 at 10:11
Wat leuk dat je reageert! En dankjewel :)
28 augustus 2012 at 10:35
Ik vind je blog superleuk juist omdat je veel verzint en aandikt! Oh, en dat stukje is ook erg leuk!
28 augustus 2012 at 20:20
Amen!