Hoe ik over vijfentwintig jaar blog

Blogonderwerp bedacht door: Kurck (nee, zo heet hij niet echt).

Hallooooooooooooooooooooooooooooooooooo lieve lezers van me!!!!!!!!!!!!!!♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥

Pfffff zeg, dat was weer een vermoeiende dag. Ik heb net de strijk gedaan. Je blijft maar wassen met kids als de mijne. Diederik-Jan-Hendrik gebruikt elke dag vier handdoeken en Truusje wisselt drie keer per dag van kleding. Maar toch houd ik van ze ♥♥♥.
De puberteit is niet makkelijk. Laatst noemde Truusje me een trut. Ze gooide zo hard met de deur dat de buurtjes kwamen klagen. Toen hebben we even gezellig een bakje koffie bij hen gedaan. Alleen wel jammer dat ze me geen koekje aanboden.

Op het werk is het ook druk, druk, druk. Eerst hadden we om week een vergadering, nu vergaderen we twee keer in de week. Ik heb te horen gekregen dat ik wat vaker mijn bureau moet opruimen. En dat ik niet zoveel foto’s van mijn kinderen op mag plakken. Nou ja zeg! Mijn schatjes! Maar goed, gelukkig heb ik daar deze blog voor. De laatste tijd willen ze alleen niet meer op de foto, ik vraag me af waarom. Zeg nou zelf, die foto van DJH op de wc van maandag was toch poepig?
Die ene collega, Marietje, dat stomme wijf weet je wel, die doet opeens stukken aardiger sinds ik op haar appeltaart heb gespuugd. Ze heeft me laatst geholpen toen ik het kopieermachine voor de tachtigduizendste keer kapot had gemaakt. Misschien kunnen we een keer samen gaan nordic-walken.

Op het punnikclubje en de training voor wandelende takken gaat ook alles goed. Met het Nederland Beweegt-clubje, waarbij we naar de uitzendingen van Nederland Beweegt keken en af en toe meededen, ben ik gestopt. Te vermoeiend.

Tussen Johannes-Flip-Gerrit-Jan en mij gaat het wel. We kijken veel detectives met elkaar. Eén keer heeft hij de volgende aflevering al gedownload. Toen ben ik heel boos geworden. Maar ik werd al wat minder boos toen hij begon te huilen. Nu doet hij het niet meer.
Heel soms geeft hij me spontaan een kus, niet omdat ik ga slapen of naar mijn werk ga ofzo. Ik heb laatst het boek 100 tinten bourdeaux gelezen, het vijftigste deel van die ene serie. Ik heb aan JFGJ gevraagd of hij tepelklemmen wilde proberen, maar nee. Zelfs geen handboeien. Ik ben blij dat ik erover kan praten met mijn leesclubje, zij hebben hetzelfde probleem.

Ik ben laatst naar de kapper geweest, om mijn pittige kapsel nog pittiger te maken. Het heeft nu een paarse gloed. Johannes-Flip-Gerrit-Jan vindt het niet zo leuk. Hetzelfde zegt hij over mijn harembroek (die had ik nog van 25 jaar geleden en het is nu weer helemaal in!). Hij heeft duidelijk geen verstand van trends. Mijn kinderen zeggen ook dat ik er belachelijk uit zie, maar Truusje heeft een tweede gaatje in haar oren, dus wie er nou belachelijk is? En tóch houd ik van haar ♥♥♥♥♥♥♥ (ze zegt dat ik niet meer over haar mag bloggen, dat haar klasgenoten het lezen en haar uitlachen, maar ik doe het lekker toch).

Maar nu moet ik stoppen, want anders koken de aardappels nog over!!!!

46 Comments to “Hoe ik over vijfentwintig jaar blog”

  1. ” Kook jij de aardappels nog!”
    Die schep je toch gaar
    uit de ondergelopen polder…
    Ja, zeespiegelstijging
    dijkverhoging èn
    hogere temperaturen
    hebben zo een voordeel
    Net zoals het warme wegdek:
    nooit meer glad en…
    ’s zomers rennen
    omdat je anders
    je voeten brandt!”

  2. Ik heb altijd al gedacht dat harembroeken nooit uit de mode raken ;)

  3. Volgens mij hoef ik de komende 25 jaar geen persoonlijke blogposts meer van jou te lezen, want ik zie hier een samenvatting!

  4. Ja, zo heet ik wel echt, heb een paar jaar geleden m’n naam laten veranderen. Was je dat alweer vergeten ;) We hebben ook al veel te lang elkaar niet meer gezien!
    Pfff, die tintenserie, wat ben ik blij dat jouw naamgenote na het 20e deel al opgaf. Ik denk niet dat ik het nog lang volgehouden had.
    Sterkte met de kids, op een gegeven moment gaan ze het huis uit en ben je van ze verlost :)

  5. Brrrrr….. Eng, hoe realistisch je het doet lijken!

  6. Haha, ik mis nog het stukje nostalgie… die goeie ouwe jaren toen Laura nog dacht :)

  7. Hahaha ik moest zo hard lachen om ‘het vijftigste deel van die ene serie’ :P
    Alvast veel succes met die koters van je.

  8. Haha wat een heerlijke blog! Ik heb er al een tijdje zo één gepland staan.

  9. Als jij over 25 jaar zo blogt dan weet ik niet of ik nog langs kom, haha.

  10. Ach meid, later als die kinderen hier op terugkijken, moeten ze er alleen maar om lachen. We zijn allemaal jong geweest toch?

  11. Hhahaa leuk geschreven xD

  12. Hahaha, leuk geschreven. Ben benieuwd of het over 25 jaar ECHT zo bij je gaat. ;)

  13. Jezus, geen tepelklemmen. Dan zijn jullie over 26 jaar zeker uit elkaar?

  14. HAHA! Bij het stukje over nordic walken en het pittige kapsel spuugde ik bijna mijn koffie uit. Dit is precies de reden waarom ik blogs van menopauze vrouwen altijd oversla.

  15. Spugen op appeltaart dus…dat moet ik onthouden! :)

  16. Lieve, lieve, lieve Laura. Stel mij gerust en zeg mij dat ik NIET je inspiratiebron ben voor dit blog. Indien wel, hang ik nu mijn Mac aan de wilgen.

  17. Hahahahahaha. Geweldig, Laura!

  18. Geniaal! Wie weet is bloggen tegen die tijd ook ‘oud’.

  19. Het is alsof ik mijn eigen leven lees, maar dan zonder de kinderen. ;-)

  20. Rennen Laura! Overkookte aardappelen dat is zooooo 2013.

  21. Super gedaan! Heb je toevallig een dagje meegelopen op mijn werk? Het lijkt sprekend op een collegaatje haha…

  22. O, geniaal gedaan! :) *kan hier wel heel hard om lachen!*

  23. Super! Nu wil ik het je echt nog zien doen ;)

  24. HAHAHA ik moest een beetje aan dat ene vrouwtje denken van Toren C, jeweetwel!

  25. (ik laat deze commentaar door mijn achterkleinkinderen typen, want zelf kan ik niet meer door de reuma) Dag Laura punt Wat heb je dat weer mooi verwoord punt

  26. Hahaha geweldig, je blogs teruglezen is het hoogtepunt van mijn weekend Laura!Dat je nog maar 25 jaar door mag gaan.

  27. Ik was van plan dit stukje niet te lezen nadat de hartjes zag (ik dacht, in al mijn arrogantie, ik snap de strekking denk ik wel…). Maar ik kwam uit bij ‘Ik ben laatst naar de kapper geweest, om mijn pittige kapsel nog pittiger te maken.’ en ik moest een heel hard lachen. :’)

Leave a Reply to the Woodcricket