Heb ik eerder gejankt dat fietsen zo ontzettend stohoooom is, zal ik nu even vertellen waarom ik ondanks dat het toch volhoud om dit voertuig te beklimmen en daadwerkelijk te gebruiken. Ja, geloof het of niet, maar sommige dingen zijn ook leuk aan fietsen.
Is de heenweg echt verschrikkelijk: het is vroeg, het waait te hard, ik ben te laat weggegaan, maar kom niet vooruit, er zijn teveel fietsers en die fietsen te langzaam, de verkeerslichten werken tegen, ik heb het ontiegelijk warm, er komen geen leuke liedjes op de shuffledinges van mijn mp3speler – is de terugweg echter (vaak) heerlijk.
Op de terugweg zweef ik, zeker als het donker is. Ik heb energie (’s ochtends ben ik pas vanaf een uur of tien aanspreekbaar), ik heb geen haast en mijn benen trappen als een malle, zonder enige moeite. Mijn wangen zijn koud, op een prettige manier, maar voor de rest is mijn lichaam warm – niet te warm. De shuffledinges van mijn mp3speler speelt alleen leuke, uptempo liedjes. Overal branden lichtjes en stiekem kijk ik bij huizen naar binnen. Het heeft iets gezelligs. Bovendien is het lekker rustig op de weg, dat scheelt ook heel veel. Fietsen is nog gezond ook. En sneller dan de bus. En milieuvriendelijker.
En dat is waarom fietsen leuk is.
(ik beloof dat ik in ieder geval de komende week niet meer over fietsen zal bloggen, want anders vrees ik dat ik mijn blognaam moet veranderen in Laura fietst).
Laatste reacties