De gasten in de Wereld Draait Door weten vaak pas in de middag van de uitzending dat ze überhaupt in die uitzending komen. Ze moeten snel snel snel naar Amsterdam, snel snel snel in de make-up en dan, geheel in de stijl van DWDD, snel snel snel in een interviewtje van tien minuten op de tv (en dan snel snel snel van die stoel af voor de volgende gast).
Dat lijkt me op zich al heel veel stress geven, maar daar komt bij dat dit programma door miljoenen mensen wordt bekeken. Ook al zou je het maanden van tevoren weten, het blijft spannend.
En dat is dus wat ik niet snap: hoe kunnen die gasten zo rustig en relaxt praten? Hoe krijgen ze ook maar een woord uit hun strot? Waarom wiebelen ze niet op hun stoel of plukken aan hun haar of bijten hun nagels? Waarom roepen ze niet in grote paniek ‘IK WEET HET NIET!’ uit op een random vraag van Matthijs van Nieuwkerk?
Ik denk dat ik me niet meer zou kunnen bewegen en als ik dat wel kon, dat het oncontroleerbaar zou zijn. Dat ik, die nooit stotter, niet verder kom dan: ‘I-i-i-ik.’. Dat ik per ongeluk in de camera kijk. Of mijn glas omstoot over het nieuwe boek van de schrijver die na mij komt.
Maar nee hoor, alle gasten zijn enorm ontspannen. Alsof ze een pilletje van het één of ander hebben gekregen. Ik was haast zeker van dat laatste totdat ik dinsdag een uitzending zag met kindertjes die heel goed een instrument konden bespelen. Eén jongetje wist niet zo goed wat hij moest antwoorden op de vragen van Matthijs en hield het bijna niet van de zenuwen.
Ik haalde opgelucht adem. Ze bestaan dus toch: zenuwachtige mensen bij de Wereld Draait Door.
Wat heftig, maar hij kondigt toch altijd op het einde aan wie er de volgende dag in de show zijn?
Sommige staan inderdaad vast, maar ze willen ook actualiteit van de dag in de show, dus die zijn er ook!
Ja en het is ook wel eens zo dat er zo’n groot nieuws gebeurt dat ze alle normale gasten afbellen en nieuwe gasten vragen op de dag zelf. Zeker niet alles staat van te voren vast daar.
Ik vind dat spontane (zoals ik het noem) ook wel weer prettig. Bij P&W zitten ze soms alleen maar een toneelstukje op te voeren, ik zie dan liever het voorgesprek.
Dat is bij DWDD niet anders hoor. De voorgesprekken die de gasten met de redactie hebben worden niet uitgezonden. Heel erg gemaakt, beide programma’s.
Ze lezen het van de auto- cue,
net als Mathijs…
Zo pvdel diepgang heeft het niet
laat staan dat iets kritisch wordt benaderd
Toch kijk ik het wel overigens…
Lijkt me niet dat de gasten het van de autocue lezen.
Ik ben zelf altijd super zenuwachtig als ik me te lang heb kunnen voorbereiden. Zolang ik die doem scenario’s niet kan bedenken, gaat het meestal best goed! Wel fascinerend dat mensen hun zegje zo snel klaar hebben bij dwdd! Dat ben ik met je eens!
Ik ben het met je eens hoor ^^ Maar ik denk dat de mensen die ze heel goed kennen wel wat kleine zenuwtrekjes ontdekken hoor.
Kinderen zijn een onzekere factor maar voor de rest geldt de regel: Vandaag niet snel, duidelijk en beknopt kunnen antwoorden? Dat is dan je eerste en laatste bezoek…
Nou, ik kreeg zelf de zenuwen van die Matthijs dat ik het hele programma niet eens meer kijk. En dat wil toch heel wat zeggen.
Het wordt gerepeteerd, dus ze weten al wat ze gaan zeggen / wat ze moeten zeggen.
Maar toch niet altijd? Want veel gasten zijn ook last-minute.
Weet ik niet, maar ik denk wel bijna iedereen. Gasten van die dag kunnen pakweg 6 uur langskomen, repeteren, make-up, programma in. Dat is wel een beetje krap, maar het kan wel, want de gasten hoeven niet bij elkaars repetitie te zijn.
Volgens mij ben ik een van de weinigen die echt gruwelt van DWDD en Matthijs, kijk er ook nooit naar. Maar ik zou wel zenuwachtig zijn als ik binnen een paar uur weet dat ik op tv kom, in de makeup wordt gegooid en er ook echt zit.
Ik zou dat juist beter vinden dan dat ik het al heel lang van tevoren weet. Dan overkomt t je, en heb je geen tijd om nerveus te worden. Misschien is dat juist het geheim
Gelukkig bestaan ze toch! :D Maar volgensmij wordt de uitzending ook van te voren een soort van ‘geoefend’
Haha, ja, ik doe het niet zomaar!
Ik word zelf altijd heel zenuwachtig als ik naar DWDD kijk. Als Matthijs dan weer iemand niet z’n verhaal laat afmaken en een moeilijke vraag stelt dan voel ik me zo ongemakkelijk.
Volgens mij zijn veel van de gasten het wel gewend om voor de camera te praten. Ik denk dat dat het een stuk makkelijker maakt.
Dat drukke gedoe van WDD daar jaagt mij ook wel eens in de stijgers van mijn gemoed.Ja dat ze niet zenuwachtig worden daarvan is mij ook een raadsel
Je hoeft helemaal niet zenuwachtig te zijn in DWDD. De kans dat je er meer dan vijf woorden achter elkaar tussen krijgt is bij Van NIeuwkerk minimaal.
Ik zeg drank! (Wel de juiste hoeveelheid
Haha, zou ook he-le-maal niks voor mij zijn.
Knap om zo snel zo relaxt aan te schuiven. En alleen maar schattig dat het kindje zenuwachtig was, lekker menselijk.