Het was twee uur ’s nachts. Ik zat achterop de fiets van een vriendin richting haar kamer in Oegstgeest. De hele weg niemand gezien, want rond die tijd is Oegstgeest diep, diep in slaap.
Dacht ik.
We reden naar het nieuwe centrum toen ik vanuit de verte een man zag staan. Hij had een regenjas aan en zag eruit alsof hij haast had. Ik schrok me dood. Waren er dan toch mensen wakker in Oegstgeest op dit tijdstip? We kwamen dichterbij en ik kroop wat dichter tegen mijn vriendin aan, hopend dat ze sneller zou fietsen. Wat een enge man. We kwamen steeds dichterbij en dichterbij, totdat… ik zag dat het een standbeeld was.
Hoewel ik inmiddels weet dat bovenstaande man niet echt is, is het me nog meerdere malen ’s nachts overkomen dat ik een fractie van seconde dacht dat daar een levende man stond.
Deze man van brons wordt ook wel De Forens genoemd, omdat Oegstgeest een echte forenzendorp is. Hij is altijd ergens naar toe, heeft haast en: je schrikt je kapot als je hem ’s nachts tegen komt.
17 mei 2013 at 00:19
Haha, Lautje toch :)
Nee dat zou mij dus ook iedere nacht weer gebeuren.
17 mei 2013 at 07:54
Ik lig hier dubbel. Dank je wel voor deze lach!
17 mei 2013 at 15:27
Haha graag gedaan! :)
17 mei 2013 at 08:13
Hahaha :P
Op een heule lange weg waar ik vroeger aan woonde, stond ook een huis van mensen die blijkbaar nogal in de Here waren ofzo, want zij hadden een soort tuinhuis gebouwd, speciaal voor een levensgroot Jezusbeeld. Zoals je wel eens in Frankrijk en Italië en zo ziet. En als ik dan ’s nachts terugfietste van mijn puberale uitspattingen, schrok ik me ook altijd helemaal kapot.
Dus ik snap je helemaal.
17 mei 2013 at 09:10
Op een pleintje naast de nieuwe binnenweg in Rotterdam staat ook een beeld van een man, en iedere keer vraag ik me af of het een levend standbeeld is (die op een hele domme niet zo drukke plek staat) of een echt standbeeld.
17 mei 2013 at 15:27
Hahaha ja, die ken ik, dat heb ik ook de hele tijd daar :P
17 mei 2013 at 11:27
De Forens is ooit langere tijd op reis geweest. Echt zo raar, niemand wist waar hij naartoe was… Dus er zit weldegelijk een beetje leven in het beeld. IEKS!
17 mei 2013 at 15:27
Oeeeh spannend!
17 mei 2013 at 13:44
Haha, heb ik ook al gehad. Een kennis van me zei eens in een winkel dat er wat verderop een “knappe man” stond. Bleek het zo’n modelpop te zijn. :P
17 mei 2013 at 16:05
Haha, hoe kan iemand die stil staan eruit zien alsof hij haast heeft? :P Maar toch, ik zou er denk ik ook iedere keer intrappen!
17 mei 2013 at 16:18
Haha ja dat is zó irritant hè! Heb ik ook vaak met paspoppen in winkels!
17 mei 2013 at 20:35
Een forens reist
tussen thuis en werk
Daar kun je blijkbaar
trots op zijn…
Hij of zij
is immers
op een voetstuk gezet.
18 mei 2013 at 00:11
Volgende keer niet zoveel meer drinken :P
Btw, waarom bang zijn voor een man? Er bestaan engere wezens… ;)
18 mei 2013 at 00:12
De foto vond je leuk,
maar in mijn geval
gaat het om de woorden…
Wat denk je daar van?
18 mei 2013 at 11:51
Ja leuk :)
18 mei 2013 at 10:54
Ghehehe, bij ons lijkt het vanuit de verte altijd alsof er een man bij de overweg staat om je op te wachten. Is gewoon een stuk spoorboom :P
18 mei 2013 at 18:36
Zo ben ik me op vakantie een keer dood geschrokken van een wild zwijn.
Wie zet er nou weer een beeld van een wild zwijn bij zijn caravan?!
19 mei 2013 at 01:33
Creepy. Ken je het verhaal van de Weeping Angels? Dat zijn beelden, vaak van Engelen (duh :P) die bewegen wanneer je niet kijkt. Wanneer je ze aankijkt richt je hun aandacht op je. Whatever you do… don’t blink. Want anders krijgen ze je te pakken en sturen ze je naar het verleden. De Weeping Angels voeden zich met levensenergie. Door hun slachtoffers naar het verleden te sturen zijn die in het heden meestal al overleden of stokoud. Best creepy.
20 mei 2013 at 16:36
Ja, ik heb een plaatje daarvan gedaan bij mijn laatste presentatie :P Ik kijk zelf (nog) geen doctor Who, maar ik hoor er wel eens wat over van anderen.
25 mei 2013 at 23:03
Lol, typisch iets voor mij ook om daar (meerdere keren) van te schrillen ;-)