Na al een jaar in Oegstgeest te hebben vertoefd, heb ik dan eindelijk mijn lijfboek gelezen: Terug naar Oegstgeest van Jan Wolkers. Van een aantal lezers kreeg ik een standje, omdat het zo lang heeft geduurd, maar ik er wel steeds literaire grapjes over heb gemaakt. Mijn smoesjes:
1. Het boek komt uit 1965 en is dus niet heel makkelijk verkrijgbaar (plus geen geld enzo).
2. In de derde (of tweede?) moesten we bij Nederlands Kort Amerikaans lezen van Jan Wolkers. Daardoor liep ik een Jan Wolkers-trauma op (en daar kon het lieve programma ‘De achtertuin van Jan Wolkers’ bij Villa Achterwerk echt niet tegenop). Waarom? Hmm, hoe zal ik het uitleggen. Vier woorden: seks met een standbeeld. Bah. Dat zegt wel voldoende, denk ik zo.
Maar goed, je bent een Oegstgeestenaar/Oegstgeestenees/Oegstgeester (IEMAND VERTEL ME WAT IK BEN) of je bent het niet. Bovendien moest ik wel bovenstaande foto kunnen whatsappen als mensen vroegen wat ik ging doen.
En dan komt nu, tadadadadadadum, het oordeel van uw Oegstgeestse (???) literatuurwetenschapper: ik verwachtte het ergste na Kort Amerikaans, maar het viel reuze mee. Het boek is makkelijk te lezen, ik vond het interessant en er komt verrassend weinig seks in voor (‘Wat?! Is dit wel echt een boek van Jan Wolkers?!?!). Blij word je er echter niet van. Het is gebaseerd op Wolkers’ jeugd afgewisseld met fragmenten waarin de hoofdpersoon (die ook Jan heet), ja ja, terug naar Oegstgeest gaat. Een grote rol in het boek speelt de christelijkheid van de ouders, de interesse voor dieren en de dood van één van de broers. Wat ik vooral mooi vind, zijn de beschrijvingen van de landschappen.
Als je in Oegstgeest woont, moet je het zeker weten lezen (de herkenning!), maar anders is het ook een mooi boek. Aanrader dus!
Wat ik me vooral herinner is dat er dieren gemarteld worden (liefde voor dieren, huh?). Hoewel ik me die christelijkheid ergens vaag ook herinner. En iets met een gestoorde moeder, kan dat?
Ja, dat is waar, maar ook liefde. Maar ik maak er wel interesse van :) Er zit echter niets in over een gestoorde moeder!
Thanks voor de tip :)
Volgens mij is dit een heel vaag boek.. Ik ben benieuwd (of ik hem ooit zal lezen/wat ik er van vind).
Oh, ik dacht even dat je het een slecht boek vond omdat je zei ‘blij word je er echter niet van’. Maar gelukkig. Toch nog een happy end (aan je stukje) :P
Ik weet niet wat je bent, maar misschien moet je het niet zo lang zoeken. Vierlingsbeek is ook een lange naam, maar ik ben gewoon een bèkse. Hendig wa!
Ik ben trots op je :-) En zeg nu zelf, nu is het toch stiekem wel leuker om literaire grapjes te maken…
Hmmm, dan moet ik hem toch ook maar eens gaan lezen.
Hé wat leuk, ik woon vlak bij Oegstgeest! Ik heb het boek eigenlijk nog nooit gelezen.. Heb ook een beetje een trauma haha!
Oeh leuk, nu ben ik erg benieuwd waar, maar misschien wil je dat niet op internet zetten.
Zowel over ‘Oestgeest’, als ‘Kort Amerikaans’ was ik niet enorm enthousiast. Heb beide dan ook maar 1x gelezen. En van Turks Fruit alleen de film gezien. Ander verhaal: Jan Wolkers wordt echt subliem gepersifleerd in de oude Kopspijkers-seizoenen! :)
Wat jij bent: raar/gek/juf/blogger/Oegstgeestig. Kies maar wat :P
Goh, wie zou jij toch zijn, IEMAND!
Hartstikke geheim en ondoorzichtig!
Maar +1 voor Oegstgeestig.
Seks met een standbeeld?! Villa achterwerk? Huh? Ik ben helemaal in de war nu.
Ach gossie, arme Iris. Seks met een standbeeld en villa achterwerk was niet tegelijkertijd hoor!