Gemaakt door Finn Kortman. Dit was overigens één van de zeldzame momenten waarbij Klarissa soort van moest lachen.
Lang geleden vertelde ik dat ik op een studententoneelvereniging zat en drie voorstellingen had. Dat was in mei. Het toneelstuk (Elektra is gek geheten) was een moderne versie van de Griekse tragedie en ik speelde Klytaimnestra (Klarissa geheten in het stuk) die eigenaresse was van een kroeg (zoals ik al zei, het was een moderne versie) en iemand die in die kroeg zat, Manuela geheten.
Klarissa was een uitdagende rol voor mij, aangezien het een arrogante bitch was. Goed, ik kan ook wel eens een arrogante bitch zijn, maar meestal ben ik een schattig meisje (ik eis geen tegenspraak). Ik heb een hekel aan arrogante bitches en ik ben eerder onzeker dan arrogant.
‘Waarom heb jij dan de rol gekregen, Laura?’
Nou, we gingen een keer improviseren en ik speelde een sergeant over twee soldaten. Die twee soldaten waren, natuurlijk, groter dan ik. Maar kennelijk straalde ik toch macht uit. En dus kreeg ik die rol.
Het mooiste was nog wel dat ik een mooie, rode jurk en rode, hoge hakken aan mocht waar ik echt wel goed op kon lopen en die heerlijk zaten. Ik had bovendien een spetterende opkomst op ‘She’s a lady’ van Tom Jones.
Ik heb geleerd dat je zo een arrogante bitch speelt: kaarsrecht staan, je kin hoog de lucht in, zodat je op iedereen neerkijkt, de mond is één strakke lijn, je kijkt onbelangrijke mensen niet aan en je snauwt heel veel.
Naast die uitdaging had je natuurlijk sowieso het spelen van die voorstellingen. De laatste keer dat ik toneel had gespeeld, was met de groep acht-musical en dat was bepaald geen hoogstandje (Spooky heette het, misschien hebben jullie die ook wel gedaan). Er zouden nu, drie avonden lang, meer dan zeventig mensen in de zaal zitten.
Nu moet je weten: ik was al zenuwachtig om voor vijftien mensen (zo groot is mijn studiejaar) een presentatie te geven. Laat staan om een arrogante bitch te spelen voor meer.
Hoewel ik de eerste avond wel zenuwachtig was (dat kwam ook, omdat wij een halfuur lang in een hokje moesten wachten naast het podium, terwijl we het publiek hoorden binnenkomen), werd het eigenlijk steeds minder. En toen ik een paar weken geleden hoorde dat ik bij de EL CID (introductieweek in Leiden) voor 200 mensen moest optreden, ben ik eigenlijk geen moment zenuwachtig geweest.
Hoewel ik niet verder ga met toneel (ik vond het wel leuk, maar heb geen tijd enzo) heb ik er dus toch iets van geleerd. Allereerst om iets zelfverzekerder te zijn en ik heb nu minder moeite met tachtigduizend mensen die je aanstaren. Oké, tachtigduizend mensen misschien wel, maar een stuk of honderd heb ik geen problemen meer mee. En dat is een kleine overwinning voor iemand die vroeger verlegen was!
Leuke foto, en jammer dat ik je niet gezien heb (mijn groepje was ergens anders ingedeeld). Ik zal maar geen tegenspraak geven, lieve Laura. ;)
Leuk verslag Laura! Klytaimnestra, hmm je man vermoorden? (Toch? Pff Grieks is lang geleden en ik heb trauma’s). Je ziet er inderdaad op die foto veel bitcheriger uit dan ik je ken :)
Ja klopt!
Mooie foto! Ik vind toneelspelen ook heel tof maar ik doe het bijna nooit eigenlijk. We hebben wel elk jaar een ‘grote avond’ op onze school met een toneelstuk en vanaf dit jaar (bovenbouw) mag ik daar ook aan meedoen. Kost veel tijd (elke vrijdag van half vier tot acht ’s avonds, ook als je maar een klein rolletje hebt) maarja, het lijkt me wel vet…
Imposante houding.
Haha, groep 8-musicals. Wij bedachten er tenminste zelf één, helemaal origineel (en ik was Máxima!)
Leuk hè, hoe dat werkt, dat je steeds minder zenuwachtig wordt! (Wat overigens niet gelijk wil zeggen dat je niet meer verlegen bent.) Wel jammer da je stopt met toneel.
+t. Zelfs met mijn prachtig Brabants accent zou ik die niet weggelaten hebben.
Leuk! Ik heb zelf altijd het idee dat het wat makkelijker is om rollen te spelen die juist veel verder van je afstaan dan wanneer je iemand moet spelen die veel op jezelf lijkt.
Dat heb ik eigenlijk niet. Bij dit personage was ik bang dat ik het arrogante/bitcherige te snel zou uitvergroten, maar als ik bijvoorbeeld een verlegen meisje speel, heb ik daar geen last van, omdat ik die houding ken zeg maar.
Goed van je! En het klinkt als een tof toneelstuk!
Wat leuk! Toch wel handig dat je nu weet hoe je een bitch moet spelen, misschien komt het nog eens van pas. :-)
Was dat alweer in Mei :O
Goede foto trouwens, je lijkt minstens 1 meter 80!
Wauwie, ik zou dat echt niet durven denk ik. Toen ik hiervoor 3PS deed op HBO (zo’n vanalleswathalfjaar met SPH en MWD enzo) kreeg ik ook drama, maar ik was daar veeeeeel te awkward voor.
Super goed van je!
Om een of andere reden heb ik weinig moeite met jou in die rol voor te stellen. Wet heel vet dat je voor zoveel man op het podium hebt gestaan!
Zijn er beelden van? Ben wel benieuwd!
Leuk verslag en leuke foto’s! Spooky ken ik niet, als groep 8 musical hadden wij iets met een schoolkamp en een aap in een kist die later een tante bleek te zijn.