Al een jaar terug in Oegstgeest

oegstgeestdegekste

Het is september en ik zit iets langer dan een jaar in Oegstgeest. De vraag die al weken op jullie lippen brandde, was dan natuurlijk ook: hoe is dat bevallen, leukste inwoner van Oegstgeest?

Dat zal ik jullie vertellen. Echt wennen was het niet, van een dorp naar een ander dorp. Oegstgeest is zo mogelijk nog braver en rustiger dan mijn geboortedorp. De mensen die je tegenkomt zijn oude omaatjes, moeders met bakfietsen (helaas), kindjes en af en toe een verdwaalde student. Ik bedoel, er worden springkussenfestivals gehouden de dag voor basisschoolkindjes weer het abc moeten leren.

Qua buurt is het wel anders. Weten mensen in thuisthuisdorp alles van elkaar en kun je niet even het dorp in zonder een bekende tegen te komen, heb ik daar in Oegstgeest geen last van. Het contact met mijn buren blijft beperkt tot een als jij mijn pakketje in ontvangst neemt, dan neem ik die van jou in ontvangt en hoef ik dus niet nog twee weken te wachten op PostNL-contact.

Ik heb zelfs een beetje de weg weten te vinden hier. Vraag me niet waar het zwembad is, maar ik weet in ieder geval hoe ik in Leiden moet komen (en toegegeven, dat is het belangrijkste). Ik laat mijn vriendje koken kook mijn eigen maaltje en ben nog nooit naar de snackbar geweest die toch wel tien hele meters van mij vandaan is. Tot nu toe heb ik zelfs elke keer mijn huur betaald.

Ja, Oegstgeest en ik mogen elkaar wel. En ik ben natuurlijk niet voor niets zijn leukste inwoner!

7 Comments to “Al een jaar terug in Oegstgeest”

  1. De leukste, dat kan niet anders.

  2. Zeker weten de leukste :) Met de scherpste pen, haha.

  3. Springkussenfestivals. Mooi scrabblewoord.

  4. Fijn dat je het naar je zin hebt daar!
    Ik mag zaterdag weer eens naar Leiden. Ik zal wel even naar je zwaaien! :)

  5. Gaat goed! Nog nooit naar de snackbar geweest :O

  6. Gefeliciteerd met het eenjarig samenzijn met Oegsgeest! :P En ik ken mijn buren ook amper, haha! Mijn beschrijvingen van buren zijn meestal iets als ‘die ene vent met dat haar’ en dan begrijpen mijn huisgenoten het meestal wel.

Leave a Reply to Anne