De klappende zeehond

Je kunt veel over Nederlanders zeggen. Dat ze niet kunnen dansen. Dat ze aso direct zijn. En dat ze verdomme met alle muziek meeklappen.

Random zanger/band is aan het spelen. Dat is leuk. Je deint een beetje mee (je durft niet te dansen, want je bent een Nederlander en danst alsof je een vastgeroeste kunstheup hebt) en je neuriet het refrein. Dan komt er een catchy stukje en voor je het weet, ja, ja, daar komt het dan: het geklap.

Als een stelletje zeehonden staan de Nederlanders massaal – uit de maat – mee te klappen met muziek die niet vraagt om op geklapt te worden (het is niet We Will Rock You van Queen namelijk). Het catchy stukje loopt weer af en daarna wordt het geklap wel heel awkward. Het wordt minder, maar er blijven altijd nog wel een paar zeehonden klappen, totdat ze beschaamd om zich heen kijken en merken dat ze de laatste debielen zijn.

Beste Nederlanders en andersoortigen: kap hiermee. Jullie hebben geen ritme. Het is awkward, vooral als je een glas in je hand hebt. Bovendien verpest het de muziek. Alvast hartelijk bedankt.

18 Comments to “De klappende zeehond”

  1. Maar het is zo makkelijk mee te doen en dan voel je, je toch nog deel van het geheel. Staan we hier lekker GEZELLIG met elkaar te klappen. We kunnen ook de dovenklap introduceren. Die is nog makkelijker en verstoort niet perse het muziek (dames, laat de bangles en armbandjes dan ook thuis).

    Het kan altijd erger. Met z’n allen krijsen (of erger: enkele kippen die krijsen), fluitwedstrijden (lekker zo dicht bij je oor) en vals mee blèrend volk…

  2. Oh ja dat vind ik toch zo irritant. Ik ben altijd te lui om mee te klappen to be honest, want als je eenmaal begint… Voor acteurs o.i.d klappen wil ik nog wel doen maar dan ook geen 10 minuten. En is het trouwens niet ‘muziek DIE’?

  3. Hahaha, schuldig! Ik vind het altijd wel hollands gezellig. Maar ik doe het dan ook alleen bij zeehondengeklapwaardige muziek, zoals de toppers Haha

  4. Omg! Je hebt echt zo gelijk! Ik heb er ook een gruwelijke hekel aan!

  5. Leuk artikel! Door de titel ‘klappende zeehonden’ dacht ik dat het zou gaan over als je heel hard moet lachen, haha. Misschien is dat ook een idee voor een artikel!

  6. Ik vind het ook awkward. Soms begint zo’n artiest ermee en dan móet je wel, maar ik weet nooit wanneer je dan moet beginnen en ophouden en het leidt ontzettend af van hetgeen waar je eigenlijk voor komt.

    • Jaaaaaaa dat vind ik ook altijd! Ik HAAT het ook als artiesten hiermee beginnen. Of andere mensen. Want ik heb er nooit zin in, maar niet meedoen is soms ook weer zo wat.

  7. Nog altijd beter dan de polonaise.

  8. Misschien omdat ik nooit uit ga ofzo hoor, maar… nog nooit gehoord? Ook niet met koninginnedag of op het dorpsfeest, als al die bezopen moekes het er één keer per jaar (ok twee keer) van mogen nemen.

  9. Krijg er ook lamme armen van. Dan liever als een manke zeehond aan het dansen, wat dat doe ik dan weer wel..

  10. Klappen is sowieso een beetje raar gedrag.

  11. HAHA ik moest best wel een beetje lachen om dit stukje. Het is ook nog gewoon waar ook he.

  12. Wiens concert is volgens jouw ‘verklapt’?

  13. Ik kan er zo niet tegen als mensen uit de maat klappen. Niet dat ze er iets aan kunnen doen.
    Ik klap alleen mee als het bij het nummer past. Maar ja, dat is natuurlijk ook iets subjectiefs.

  14. Juich en klapvee heb je niet alleen in Nederland, helaas. Amerika heeft er ook een handje van. Ik heb het op Broadway wel eens meegemaakt dat mensen bij ieder komisch moment gingen klappen en juichen.

  15. Dank je Laura! Ik erger me ook altijd helemaal kapot aan dat meeklappen…

Leave a Reply to Eva