Het gemis

De liefde is raar. Dat wisten we al. Vandaag gaan we één aspect ervan uitlichten.

Jeeeej, je lover en jij hebben een weekendje weg geboekt! Normaal zien jullie elkaar niet zo lang achter elkaar (druk, druk, druk, zo lang duurt de relatie nou ook weer niet dat je samenwoonplannen hebt en elkaar dus zowat elke dag ziet), dus dit is alleen maar dikke pret. Op een ruzietje hier en daar (‘Moet je nou echt zo HARD ademen?’ ‘Dit is al de derde keer dat je je omkleedt.’) is het perfect. Na drie dagen nemen jullie afscheid en brengen weer een dag zonder elkaar door.

Prima toch? Je hebt net drie dagen 24/7 bij elkaar doorgebracht, dus daar kan je wel een tijdje op teren. Maar je kroeliewoelie is net weg of je voelt het al je hele lichaam overnemen: het gemis. Het slaat werkelijk nergens op, je hebt een voorraadje liefde, hoor je niet blij te zijn dat je even van je lief af bent? Lekker rustig, tijd voor jezelf, weet je wel. Nou, niet dus.

En het gaat nooit over, sterker nog, het wordt steeds erger. Eerst kon je prima functioneren als je Beertje na drie dagen zag, maar nu is dat een ongelooflijke lange tijd waarin je minstens twintig keer een whatsappje stuurt met ‘Ik mis je zoohooo’. Stiekem kijk je al halsreikend uit naar de avond, terwijl je je hartendief in de ochtend nog hebt gezien.

En dan ben je, ein-de-lijk, na drie helse uren, weer bij hem/haar en dan gaat de tijd zo ongelooflijk snel voorbij. Zucht.

11 Comments to “Het gemis”

  1. Ha ha, wauw, zo herkenbaar <3

  2. Herkenbaar…
    Afgelopen week waren mijn vriend en ik alweer drie jaar samen (we wonen inmiddels ongeveer anderhalf jaar samen) en het voelt nog iedere dag als een gemis als hij (of ik) weg is…

  3. Haha ik herken het wel, maar mijn vriend is er veel erger in. Ik kan best een tijdje teren op de liefde.

  4. Zo gaat het inderdaad! Leuke koosnaampjes trouwens, haha!! Mijn vriend heeft het volgens mij erger dan ik, trouwens, maar hij kan niet zo goed tegen alleen zijn en ik vind het helemaal prima ;)

  5. hahaha waarom adem je zo hard. herkenbaar.

  6. Heel typisch! Ik kan best wel even zonder mijn ‘kroeliewoelie’. Alleen slapen is daarentegen een hel ;)

  7. haha, heel herkenbaar!

  8. aaawh herkenbaar stuk

  9. Haha, het is wel een beetje herkenbaar ja. Ik kan op zich wel goed alleen zijn als ik bezig ben met met mijn eigen dingen, maar wat het ook vaak is: hoe meer je elkaar ziet, hoe meer je elkaar mist. Ik zit op dezelfde school als mijn vriend(je, hoe wil je het zeggen?) en zie hem dus altijd in de pauzes, af en toe duren die twee uren tussen de twee pauzes dan opeens heel lang haha.

  10. Ahhh zo lief. En herkenbaar<3
    Gelukkig woon ik samen dus zie ik hem VAAK :P

  11. Aawh <3
    Het ergste, hier is het nog herkenbaar ook en dan te bedenken dat we samen wonen én werken maar als ik 'm dan een weekend ofzo niet zie is dat echt heel, heel raar. Alsof het niet klopt.

Leave a Reply to T