Vorige week moest ik op mijn stage het boek De kat van de Dalai Lama door David Michie uitsturen. Op de cover stond een enorm schattige kat, dus het leek me wel leuk om te lezen. En het bleek nog leuker dan verwacht!
Op een luchtige manier en vanuit de ogen van de kat van de Dalai Lama wordt verteld over het boeddhisme. Ik weet daar niet veel van, dus de onderwerpen in het boeken kunnen vast veel dieper worden uitgelicht, maar toch heeft het me iets gebracht. Geen dingen die ik niet al wist, maar meer een extra schijnwerper op wat goed kan zijn.
Ten eerste: we denken teveel aan onszelf, soms zelfs zo veel dat we er ziek van worden. Ikke, ikke, ikke en de rest kan stikken. Maar zo hoort het niet. In plaats van je alleen maar op jezelf te focussen, kun je je beter richten op anderen. Wat kan je doen, zodat anderen gelukkig worden of inzichten krijgen die kunnen leiden tot geluk? En dan niet als beweegreden om extra karmapunten te scoren, maar vanuit een gevoel van barmhartigheid.
Dat is één stap die kan leiden tot geluk, maar ook dit: mensen, omstandigheden en dingen maken ons niet gelukkig, maar wel hoe wij daarover denken. Je kan alles hebben wat je wilde en tóch niet gelukkig zijn. En dat komt doordat je mensen, omstandigheden en dingen (hoe triviaal die ook zijn) invloed laat zijn op je humeur.
Ik zal niet opeens altijd supergelukkig en behulpzaam en barmhartig zijn, maar toch is dit boek een stap in de goede richting. Wat een kat toch niet kan betekenen…
Dit klinkt echt als een boek dat ik zou willen lezen.
Wel is het jammer dat er niet heel veel informatie over het boeddhisme in staat…
Nou ja, het is echt een verhaal, geen informatieboek. Maar er staat genoeg in om nieuwsgierig te maken :)
Dit klinkt als het perfecte boek! Want van wie kun je nu beter leren dan van een kat. Het wordt vast een bestseller.
Leuk dat je ons wijst op dit boek! Ik ben erg benieuwd. Ondertussen is er al een aardige lijst van boeken die ik wil gaan lezen in de zomervakantie…
Klinkt als een mooi boek met goede inzichten. Ik zet ‘m op mijn to-lees-lijstje.
Het klinkt als een interessant boek. Dit zijn dingen die ik ook leer tijdens mijn opleiding en dus ook vaak in therapieën worden gebruikt. (Ja, ik ben nog niet officieel gestopt met mijn studie, dus ik kan het nog mijn opleiding noemen. ;) )
Ik ben een beetje allergisch voor zelfhulpboeken. Ze schijnen opeens overal op te duiken en iedereen heeft het er maar over… Hoewel het mensen best zal helpen, is het meeste, in mijn ogen, een beetje zweverige onzin.
Goed lezen, het is geen zelfhulpboek ;)
Als de fabuleuze en fameuse Denkende Laura ons voorgaat, kunnen wij nederige bloggers toch niet anders dan haar volgen…
Hier zit inderdaad wel iets in – logisch, en toch is het iets dat mensen vaak niet door hebben. Mooie post! :)
’t is een prachtig boek :
goed geschreven, goede inhoud (en ik las al veel over Boeddhisme & Advaita :-) ); boeiend en steekhoudend