Naar de Albert Heijn To Go ga je niet voor iets gezonds. Nee, ik ook niet. Ik wilde chocolade en ik wilde het NU. Maar toen viel mijn oog op bovenstaand product. Ergens in mijn hoofd klonk een stemmetje: ‘Je zou toch beter eten, Laura? Minder chocolade en meer bewegen enzo? Misschien is dit een goed idee.’
Goed, daar had dat stemmetje gelijk in. Dus ik pakte de zak op en een reep chocolade en rekende hem af bij de kassa.
Ik moet natuurlijk wel een beetje meekomen als blogger. Eerlijk is eerlijk: als je niet iets doet met gezond eten hoor je er niet bij. Ik eet geen havermout, dan is wel het mínste wat ik kan doen groentechips eten.
Vol verwachting opende ik de zak. Zou dit dan de oplossing zijn van al mijn problemen? Zou ik al mijn keukenkastjes vullen met deze chips en kilo’s afvallen? Zou ik nu eindelijk een echte blogger worden?
Ik rook en dat viel niet tegen. Langzaam haalde ik er een chipje uit, een gele.
Het was ongelooflijk smerig.
Oké, een oranje.
Ik moest bijna overgeven.
Aan de rode durfde ik bijna niet te beginnen, maar ik deed het toch.
Na tien keer tandenpoetsen was de gore smaak nog steeds niet uit mijn mond.
Het spijt me, lieve lezers. Ik ben geen echte blogger. Het enige waar ik vol overtuiging over kan bloggen, zijn chocoladekruidnootjes. Het spijt me dat ik jullie teleur moet stellen. Ik ga nu even huilen in een hoekje en daarna een lachende selfie op Instagram plaatsen. Be right back.
Laatste reacties