Tegenwoordig vinden het mensen lang als ik zeg hoe lang ik samen met mijn vriend ben (bijna 2,5 jaar). En als ik dan ook nog zeg dat ik met hem samenwoon, zijn ze helemaal verbaasd (waarschijnlijk in de zin van: ‘Oh mijn god, hoe houdt die jongen het met je uit?!’, maar ze zeggen dan gewoon iets van: ‘Ooooh leuk zeg!’). Ja, we zijn officieel burgerlijk (officieus waren we het al).
Een half jaar is in principe niet zo lang, maar het voelt alsof ik al jaaaaaren met deze jongen samenwoon. Soms hebben we het over iets en zeg ik: ‘Huh, maar dat kan toch niet?’, omdat ik denk dat we toen al samenwoonden, maar dan is het iets van twee jaar geleden. Kan ook met geheugenverlies te maken hebben, maar toch. Het geeft wel iets aan.
Maar ja, al die sokken die rondslingeren. De stomme programma’s die hij kijkt (Tosh.0 voor de geïnteresseerden). Dat gezeur of mijn muziek zachter mag (nee). Het raam dat altijd open moet en ik maar bibberen.
Het is dat hij kookt. Altijd. En elke dag met me knuffelt. En mooie krullen heeft. Dus ja: we zijn nog bij elkaar.
20 januari 2015 at 23:47
Dat koken maakt veel goed he? Doet de mijne ook vaak!
21 januari 2015 at 00:40
Lief.
Ik woon nu ook al acht maanden samen met mijn vriend. We zijn op zoek naar een eigen appartement (we huren nu beide een kamer in hetzelfde huis, wel zonder anderen gelukkig, maar we willen wel een eigen woonkamer enzo) maar het is lastig iets te vinden. Gelukkig heeft mijn vriend binnenkort misschien wel een vaste baan en dat zou een hoop goedmaken!
Helaas heeft hij geen lieve krulletjes. Wel knuffelt hij als de beste.
21 januari 2015 at 09:07
Fijn dat het nog steeds goed gaat :) Ben zo blij dat Tommy ook altijd kookt, krijg ik tenminste nog wat lekkers op m’n bordje :)
21 januari 2015 at 09:43
Ik moet altijd koken… Maar gelukkig helpt Enrico wel veel met het huishouden. :) O en Tosh.0 vind ik zo stom haha.
21 januari 2015 at 10:20
De verbazing van anderen, rondvliegende sokken, afwijkende warm-koud percepties, maar ook zeker het knuffelen en de kookkunsten: zeer herkenbaar.
21 januari 2015 at 10:41
Lief!
21 januari 2015 at 11:13
Haha leuk geschreven, zolang hij maar blijft koken dus (:
21 januari 2015 at 12:17
En geen baard, toch? :P
Leuke blog :)
24 januari 2015 at 10:24
Haha dat ook!
21 januari 2015 at 13:11
Eulgh, Tosh.0… het is dat hij voor je kookt, anders zou ik hem de deur wijzen ;-)
21 januari 2015 at 13:11
argh Tosh.0 is echt vreselijk, en het ergste: als je merkt dat je een aflevering kijkt, die je al gezien hebt…. voelt als het toppunt van triest :'(
21 januari 2015 at 15:45
En strijkt hij ook al?
21 januari 2015 at 20:22
Oh, een altijd open staand raam.. dat kan niet fijn zijn met deze temperaturen! Maar, warme gekookte maaltijden maken dat natuurlijk weer goed <3
21 januari 2015 at 20:28
Dat knuffelen maakt elke kleine ergernis helemaal goed :)
21 januari 2015 at 21:32
Als ik mijn zus en moeder moet geloven – nadat ze thuiskwamen en erachter kwamen dat ik vergeten was de kachel aan te zetten terwijl ik al twee uur thuis was – krijgt mijn vriend/man eerder problemen met samenwonen met míj dan andersom, haha. Maar toch. Een half jaar al, leuk om te horen dat het nog steeds bevalt :)
22 januari 2015 at 12:16
Ben ik een tijdje (oke, een lang tijdje) weggeweest van Blog World, is heel jouw wereld veranderd, moet ik dus heel veel bijlezen, vind ik dat ziek zijnde een geweldig tijdverdrijf :-)
22 januari 2015 at 20:09
Je maakt me ZO nieuwsgierig!
24 januari 2015 at 17:50
Over dat raam dat open moet: je verplicht hem toch wel om dan jouw kant van het bed voor te verwarmen? En als hij dat niet wil, dan zeg je maar dat de vriend van Paul dat ook doet.
24 januari 2015 at 17:59
Uiteraard doe ik dat :D
25 januari 2015 at 17:50
Leuk om te lezen! ^^ Ik ben bijna 3 jaar samen met mijn vriend en we zijn op zoek naar een appartementje om samen te wonen. Heb er erg veel zin in!
27 januari 2015 at 18:34
Tosh.O vind ik ook niet echt een enorm goed programma…
22 februari 2015 at 10:55
Ik snap dus echt niet hoe je dit doet he.