In het Rotterdamse: klein meisje in de grote stad

Als je 24 jaar lang in verschillende dorpen hebt gewoond, dan is het wel even wennen in een stad. Laat staan een stad als Rotterdam, toch niet de minste.

– Fietsen doe je met gevaar voor eigen leven. In de stad denkt iedereen dat hij voorrang heeft. Vrolijk en relaxt op je fietsje zitten gaat niet, want er is altijd wel één of andere debiel waar je boos op wordt (of die boos op jou wordt, maar dat is natuurlijk nooit terecht).
– Er is altijd, ALTIJD, wat te doen. Dat is aan de ene kant leuk, want vervelen is er niet bij. Maar daar komt ook bij dat je altijd wel een leuk evenement mist. FOMO*, zeg ik je, FOMO.
– Gekkies. Gekkies everywhere.
– Je kan uren rondlopen zonder een bekende tegen te komen, terwijl ik nu juist dichterbij familie en (veel) vrienden woon.
– Je gaat vanzelf Rotterdamser praten. Oh ja joh?
– Al met al vind ik het leuk dat ik mag ervaren hoe het is om te wonen in een stad, ook al is de reden waarom ik hier nu woon minder fijn. Bovendien is het Rotterdam, de stad die ik als eerste leerde kennen en waar mijn familie vandaan komt.
– Oftewel: er zijn heel veel leuke dingen en ook heel veel vervelende dingen aan een stad. Rotterdam is in ieder geval voorlopig nog niet van me af. Muwhaha.

*Fear of Missing Out. Een irritante kwaal onder mensen van mijn generatie.

10 Comments to “In het Rotterdamse: klein meisje in de grote stad”

  1. Bij mij is het precies andersom gegaan. Ik ben in Rotterdam geboren en opgegroeid en daarna naar het platte-land verhuisd. Af en toe móet ik naar “de stad” om de lucht op te snuiven :-)
    Als fietser erger je je aan automobilisten en als automobilist aan fietsers. Ik ben beide, maar het meest een een fietser.
    Je moet je ook gewoon voor een auto gooien als je een zebrapad wil oversteken, anders sta je er na een uur nog!

  2. Hahah dat je Rotterdams gaat praten klopt volgens mij wel ja! Tenminste, dat hoor ik bij mijn broer enorm!

  3. We waren er in het voorjaar twee dagen. Was voor mij meer dan lang genoeg. Rotterdam is niet echt mijn stad geloof ik. Maar ik hoop dat jij er heel, heel, heel fijn zult wonen.

  4. Toen ik eens in Rotterdam was op een OV fiets kreeg ik me toch een partij scheldwoorden naar mijn hoofd geslingerd van verschillende mensen. Ik vond Rotterdammers die dag heel agressief.

    Maar dat is ook mijn enige Rotterdam ervaring dus tja.

    Is je huisje leuk geworden enzo? (oke ik ga nu je blogjes bijlezen dus misschien kom ik het zo wel tegen, of niet)

  5. Ik vind het een schitterende stad maar ergens rijd ik altijd fout op de heenweg… Iets met mij geïntimideerd voelen door de skyline. Venlo heeft geen skyline van betekenis.

  6. Ik ben nog steeds niet verder de stad in gekomen dan het station van Rotterdam… :-/

  7. Wat grappig om te lezen. Ik woon al jaren in Rotterdam en moest aan het begin ook nogal wennen aan het verkeer. Het hangt er ook een beetje vanaf waar je woont, in Delfshaven is het een en al hectiek (Nieuwe Binnenweg!) en in Kralingen is het alsof je in een dorp bent.

    Ik was als student helemaal gewend aan de drukte van Delfshaven maar nu ik naar het rustigere gedeelte ben verhuisd kan ik niks meer hebben :’) Was pas weer in Delfshaven en schrok zelfs al van een auto die toeterde, oeps..

    Maar Rotterdam is wel altijd gezellig!

  8. Je verveelt je in ieder geval geen moment. Leuk hoor!

  9. Aaah ik ken het gevoel wel hoor! Ik heb mijn leven lang in een klein dorp gewoond en nu woon ik in een stad op mezelf. Het is weliswaar niet zo’n grote stad, maar het is compleet anders!
    Veel geluk gewenst in Rotterdam! :)

  10. FOMO hahahaha kende ik niet, maar het gevoel ken ik wel…

Leave a Reply