Oké, laten we even doen alsof het nog 24 maart is of dat jullie niet weten dat het eigenlijk gisteren was dat mijn blog vijf jaar bestond in plaats van vandaag. Ja? Oké, gaan we dan.
Vijf jaar geleden begon ik deze blog (vanaf mijn 12e had ik wel een andere blog, maar dat was meer een mengelmoes van alle leraren zijn stom, kijk mij diepzinnig zijn en andere saaie blogjes). Weet je niet hoeveel er kan veranderen in vijf jaar? Nou, heeeeeel veel dus, want vijf jaar geleden:
– Begon ik met deze blog op aanraden van mijn ex-vriend die ik toen ‘het vriendje’ noemde. Inmiddels is er alweer een andere ex-vriend en allerlei dates tussengekomen en ben ik dus single (hopelijk leest Joseph Gordon-Levitt dit).
– Zat ik in het eerste jaar van mijn bachelor Literatuurwetenschap. Totaal geen gedachten of angst over wat ik daarna zou doen, wel af en toe een paar vragen. Nu zit ik aan het einde van de master Wijsbegeerte en moet ik huilen als iemand vraagt hoe ik daar mijn geld mee ga verdienen.
– Woonde ik thuis in een niet nader te benoemen dorp bij mijn ouders, nog lang niet met plannen om uit huis te gaan. Nu woon ik in Rotterdam, een heuse stad, in mijn eigen studio met de leukste kat van de wereld, Dikkie. In de tussentijd heb ik op kamers en samengewoond, dus het enige wat nog mist in het rijtje is wonen in een echt huis met hypotheek.
– Werd ik meteen heel fanatiek met bloggen. Na het succes van mijn blog over Nico Dijkshoorn had ik de smaak te pakken en blogde ik anderhalf jaar lang elke dag. Nu ben ik al blij als ik één keer in de week iets heb en dat red ik meestal al niet.
Er kan dus veel veranderen in vijf jaar. Geen zorgen, de komende vijf jaar bloggen maak ik ook nog wel vol. Misschien ben ik dan wel echt famous. Of getrouwd met een nog famouser persoon. Of rijk. Of moeder. Of heb ik een écht huis met een hypotheek en dat soort enge dingen. Of allemaal tegelijkertijd.
We gaan het zien. Spreek jullie over vijf jaar weer.