Het Grote Mensenleven

Ik ben bijna 25. Vroeger vond ik mensen van die leeftijd al heel oud en volwassen. 25, dan heb je een huwelijk en kinderen of op zijn minst een Echte Baan en een Echt Huis. Ik heb… een s-woord.

Oh, ik doe heus wel volwassen dingen. Ik betaal rekeningen. Ik doe de was, haal boodschappen en praat met mensen over het weer. Maar het voelt zo raar. Soms heb ik het idee dat ik alleen maar speel dat ik volwassen ben. Vroeger, en soms nog steeds, leek het alsof de Grote Mensen alles voor elkaar hadden. Ze raakten nooit in paniek, wisten wat ze gingen koken ’s avonds en hadden het allemaal heel erg op een rijtje.

Ik heb bijna niks op een rijtje. Ik weet niet waar ik wil wonen, waar ik wil werken, wat ik vanavond ga eten. Ik doe maar wat. Dat schijnt te mogen als twintiger, maar hoe zit het over tien jaar? Voelt het dan wel echt? Of blijf je stiekem voor altijd een kind dat maar wat aanrommelt?

Ach, wat maakt het ook uit. Als ik maar voor altijd mag schommelen en warme chocolademelk met slagroom mag drinken.

One Comment to “Het Grote Mensenleven”

  1. Om je vraag te beantwoorden: ikzelf ben 42 en het voelt inderdaad nog steeds of ik op vele gebieden maar wat aanrommel (ik zal maar niet beginnen over het kind-gevoel gezien mijn website).
    Ook ik heb nog steeds vaak het gevoel dat mensen die ouder zijn dan ik de zaken altijd op orde hebben… maar die illusie wordt wel steeds vaker doorbroken.
    Mijn ervaring is dat “de grote mensen die alles voor elkaar elkaar lijken te hebben” de problemen en twijfels gewoonweg goed voor de jongeren verbergen, dan wel dat de jongeren zich misschien (nog) niet kan identificeren met deze problemen.
    In mijn twintiger jaren zat ik in precies hetzelfde schuitje als jou…(zoals velen denk ik) en het is verder prima in orde gekomen.
    Al met al zou mijn advies zijn lekker aan te rommelen en genieten van het feit dat je misschien nooit helemaal van je kind-gevoel afkomt. Uiteindelijk zul je zien dat alle elementen in je netjes op zijn plaats terecht komen :) .
    (Alleen met schommelen ben ik ondertussen wel gestopt ;) )

Leave a Reply