Complicaties in het leven van de kleine medemens

Het leven is niet makkelijk als je 1.55 meter bent.

– Lange mensen die voor je gaan staan tijdens een concert of voor je zitten in de bioscoop.
– Lange mensen überhaupt, gewoon altijd en overal. Behalve als ze familie, vrienden of gewoon leuk zijn.
– Niet bij de melk kunnen, zelfs niet als je op een krukje staat en dan aan een Lang Persoon vragen of ze het voor je willen pakken.
– Bungelende benen op elke stoel. Op een barkruk proberen te komen is een hindernisbaan.
– In het gezelschap van Lange Mensen zijn en dat je dan last van je nek krijgt en ze ook al niet bij kunt houden bij het lopen, want korte beentjes.
– ‘Zo, jij bent echt klein.’
– Hakken dragen en dan alsnog klein zijn.
– Mensen die zeggen dat je hakken moet dragen.
– Dat lange kleding altijd in is en jurkjes dus vaak twee keer mijn lengte zijn.
– Altijd met een kabouter geassocieerd worden, terwijl je helemaal geen baard hebt.
– Mensen die door hun benen zakken, zodat ze op gelijke hoogte met je zijn. Ben geen kleuter.
– Mensen die denken dat je twaalf bent.
– Handschoenen zijn altijd te groot.
– Geen gitaar kunnen spelen, want je vingertjes zijn te kort voor al die akkoorden.
– Mensen die tegen je aanleunen.
– Brugklassers die langer dan jij zijn.

Er zitten natuurlijk ook oneindig veel voordelen aan. Mensen vinden je schattig en je benen komen nooit over de rand in welk bed je ook slaapt (zelfs niet in kinderbedden), maar hallo, zeuren mag soms.