Zuur over kool

Kijk, zo van een afstand gezien lijken mijn ouders leuke mensen. Ze lachen, ze zeggen je vriendelijk gedag en ze slaan hun kinderen niet. Maar binnenshuis was het op een gegeven moment niet meer uit te houden. Eerst moet ik coltruien aan, daarna kreeg ik een gênant vlaggetje op mijn fiets en vervolgens besmeurde mijn moeder me met haar lippenstift. Wat een mens toch moet doorstaan.

Maar ik hield mezelf moedig staande. Als nog kleinere Laura dacht ik: ooit kan ik dit gebruiken voor mijn blog. Ik kan hier alleen maar sterker uit komen. Dus ik ging door met mijn leven, basisschool, middelbare school, eerste twee jaar van mijn studie, je weet toch. Ondertussen bleven mijn ouders me Laura’tje noemen, terwijl ik toch al Heel Volwassen was. Ik deed alsof ik het niet hoorde. Maar toen kwam het moment dat ze te ver gingen.

Wekelijks had ik al gekookte aardappelen moeten eten.
‘Is goed voor je,’ zeiden mijn ouders tegen me.
Nou, ik heb het gemerkt met mijn 1 meter 55.
Soms moest ik zelfs krootjes (dat is Rotterdams voor rode bieten) eten. Probeer dat maar eens niet uit te spugen. Maar het allerergste was de winter.

‘Wat gaan we eten vandaag?’ vroeg ik die ene beslissende dag.
‘Zuurkool,’ was het antwoord.
Mijn wereld stortte in. Al jarenlang moest ik elke winter zuurkool eten. Van die viezige draadjes. Vermengd met gestampte aardappelen. Kon het nog erger? Ik besloot het niet af te wachten.
‘IK GA UIT HUIS!’ riep ik.
Mijn ouders lieten een zucht van opluchting los.

Sindsdien heb ik nooit meer gekookte aardappelen gegeten, laat staan zuurkool. En is het leven weer mooi.

8 Comments to “Zuur over kool”

  1. Thuis wonen is ook hel. Ik zit er vanwege gezondheidsredenen nu een tijdje. Eerste paar weken is leuk, daarna wordt het bloedirritant… :p

  2. Ik heb sowieso nog nooit zuurkool gegeten.

    Een goed 2018!

  3. Misschien vind je zuurkoolstamppot nu,nu je dan eindelijk bijna echt volwassen bent, wel lekker. Smaak is iets wat zich ontwikkeld dus er is nog hoop.

  4. Heb je NOOIT meer gekookte aardappelen gegeten? Ook niet met kerst of zo? Dat vind ik echt heel knap. Maar echt. Hoe doe je dat?

    • Ik heb nooit zelf aardappels gekookt, dus ik eet ze alleen maar bij mijn ouders. En met Kerst zijn het geen gekookte aardappels, maar van die aardappelkroketjes enzo, dat is HEEL wat anders.

  5. Ja ouders… ze zijn de grootste straf in een leven ;) gelukkig kon je ontsnappen. Mocht je nu niet onder de aardappelen uitkomen, stuur ze maar naar me op. Hier is het een strijd om wel aardappelen te mogen eten

  6. Ik vind zuurkool wel lekker (ja echt). Maar gekookte aardappelen (piepers bij ons): BAH!!

  7. Hahahahahaha. Je bent een held.

Leave a Reply to the Woodcricket