De realiteitman

Hij komt altijd wanneer ik dat niet wil. Soms is het midden in de nacht, soms ’s ochtends vroeg of gewoon in de namiddag.
‘Laura,’ zegt hij dan.
Ik weet al hoe laat het is. Ik schud heftig met mijn hoofd van nee, maar hij blijft me aankijken met zijn serieuze blik.
‘Het is tijd.’
Ik weet dat het tijd is, ik heb verdomme zelf tegen hem gezegd ‘Zorg jij dat ik op tijd wegga?’, maar ik ben niet zo goed met de werkelijkheid. Laat mij maar dromen. Ik wil de hele nacht met je praten over van alles of ik wil de katten aaien van de mensen bij wie we op bezoek zijn of ik wil gewoon niet weg. Maar er is altijd de slaap, de verplichtingen en de realiteitman.
‘We moeten gaan,’ zegt hij en ik ga mee, toch.
De volgende dag heb ik geen spijt. De realiteitman was een goede aankoop.

6 Comments to “De realiteitman”

  1. Zo’n man hebben die dingen zegt die je eigenlijk niet wil horen maar die wel kloppen is toch best wel fijn!

  2. Aankoop? :D Een app op je telefoon?

  3. De denkende Laura wordt steeds volwassener… ;-)

  4. Ik denk dat jullie veel kindjes moeten krijgen zodat er meer van dit soort mannen rondlopen voor een heleboel meisjes die er één kunnen gebruiken;)

Leave a Reply