Ga naar de inhoud
- Ik heb het al een aantal keer gedaan: een challenge met mezelf om 100 dingen weg te gooien. Het hoeven geen grote dingen te zijn, een lege pen is ook oké, als ik er maar een wedstrijd van kan maken met mezelf, zodat ik me ertoe aanzet. Ik voel deze noodzaak, omdat ik gek word van alle spullen. Dit tweekamerappartement begint toch aardig krap te worden voor twee niet-minimalisten en een kat. We zijn dan ook van plan om dit jaar in het voorjaar/de zomer te verhuizen (ja, ik verhuis elke twee jaar en altijd in de zomer, dus het past precies in mijn ritme) naar een driekamerappartement. Maar eerst opruimen dus en sparen. Want als ervaren verhuizer weet ik ook: dat is niet per se goedkoop.
- Hoe houd ik de balans tussen mijn kat uitdagen, maar niet over haar grenzen gaan? Molly heeft een vliegreis vanuit Rusland naar Nederland meegemaakt in het ruim van een vliegtuig (normaal kan een kat als handbagage mee, maar vanwege corona niet en dat luchtruim is heel traumatisch, want veel geluid, heel koud, allemaal dieren, opgesloten zitten), voordat ze bij haar vorige baasjes kwam. Het is aan de ene kant een enorm speelse kat die stiekem toch best nieuwsgierig is (en niet eens bang voor vuurwerk is, wat ik wel had verwacht), maar aan de andere kant heeft ze ook duidelijk haar buien en vindt ze wel veel spannend. Maar: steeds merk je in de loop van een paar dagen dat het beter gaat, ook al doe je soms een stap terug, je zet er daarna weer twee vooruit. In het begin begreep ze aaien niet, maar nu wel. Ze begint steeds meer kopjes te geven, niet alleen aan ons, maar ook aan de dingen om haar heen. En: af en toe laat ze een klein mauwtje horen! Iets wat eerst absoluut nog niet deed. Geduld en progressie, die twee gaan samen.
- Hier volgt nog een andere blog over, maar ik besef steeds meer hoe belangrijk lezen en schrijven voor me is en dat die twee ook niet zonder elkaar kunnen. En wat voor manieren er zijn van schrijven, wat voor vormen en dat ik meer kan dan ik soms denk. Alleen vraagt het wel om tijd en aandacht en dat is soms moeilijk.
- En hoe belangrijk contact is met de mensen om me heen. Van fysiek afspreken tot videobellen tot mailen: het medium maakt niet uit, als er maar echte verbinding volgt en dat is zo.
- En natuurlijk nog veel meer dingen, oneindig veel, zodat ik uren achter elkaar zou kunnen typen, maar laat ik het hier voorlopig maar bij laten.