Ik ben 31 en dat betekent dat ik praktisch bejaard ben. Mensen boven de 31 zullen zeggen dat dat allemaal wel meevalt, maar vandaag ben ik erachter gekomen dat de vergeetachtigheid toch echt begint in te slaan: ik ben namelijk mijn blogverjaardag vergeten.
En niet zomaar vergeten, nee, het is inmiddels al meer dan een maand geleden dat mijn blog 12 jaar is geworden. 12 jaar is lang, als mijn blog een kind was, zou die naar de middelbare school gaan. De puberteit in. Mijn blog is een puber! En ik ben hem vergeten…
Ik heb mijn blog de laatste tijd ook wel een beetje verwaarloosd. Hij stond niet op nummer 1, eerder op nummer 10 of misschien wel 12 (wat dan wel weer mooi is gezien zijn leeftijd). Ik was bezig met de mensen om me heen, met werk, met freelancen (kreeg als feedback dat ik mijn bedrijf niet genoeg promoot, dus bij dezen: Tekstbureau Zinnespel voor al uw teksten en schrijftrainingen), met toneel en ik geef het toe: zelfs Outlander kwam nog voor mijn blog op de lijst.
Ja, het is erg. Maar vanaf nu ga ik mijn leven verbeteren. Ik zal alleen nog maar blogs van de hoogste kwaliteit schrijven, elke dag een stuk of 10. Ze zullen grappig zijn, intellectueel doch makkelijk te lezen. Ja, dat ga ik doen. Zeker weten.
Laatste reacties