Na Laura beroept zich komt er eindelijk een nieuwe interviewserie op mijn blog: wie schrijft die blijft. In deze serie interview ik mensen die voor hun beroep schrijven, op wat voor manier ook. Denk aan een romanschrijver of een columniste als Marjan van den Berg. Ik ben erg benieuwd wat jullie ervan vinden, ik vind het in ieder geval erg leuk om te doen!
Van lerares Nederlands tot columniste van de Margriet
Columns vind ik de leukste rubrieken in tijdschriften. En één van mijn favoriete columns is van Marjan van den Berg, al jaren columniste voor de Margriet. Op een grappige en vrolijke manier vertelt ze over wie ze nu weer ontmoet heeft. Maar hoe is ze eigenlijk bij de Margriet terecht gekomen?
‘Ik heb een opleiding tot lerares Nederlands gedaan. Meer dan zestien jaar heb ik voor de klas gestaan, maar al die tijd heb ik gedacht: dit is het niet. Iedereen gaat Nederlands doen met het idee: ik wil toch een keer een boek van mezelf op de plank. Dus ben ik met drie korte verhaaltjes naar de Typhoon in Zaandam (een regionale krant) gegaan. Ze vonden het leuk en daarna heb ik stukjes voor hen geschreven. Op een gegeven moment, mijn huwelijk liep op de klippen, mijn moeder overleed, dacht ik: nu is het klaar. En ik zegde mijn baan op.’
Marjan ging aan het werk als een freelancer en kreeg daarna een telefoontje van de Margriet. Sindsdien schrijft Marjan columns voor de Margriet. Over haar drie, toen nog, puberdochters, haar werk als leraar, haar kleinzoon en tegenwoordig over de mensen die ze ontmoet.
‘Maar na twee jaar wilde de Margriet meer leesvoer. En toen heb ik samen met Tony Broekhuizen het feuilleton Sanne ontwikkelt, dat inmiddels achttien jaar draait. Het staat op nummer één van de lezers-top tien. Ongelooflijk he?’
Oh oh Den Haag
Marjans jongste dochter zat op het vwo en kreeg geen Nederlands, omdat er niet genoeg leraren waren en dreigde daarom geen diploma te krijgen. Omdat Marjan een akte had, besloot ze de eindexamenklassen les te geven. Het schooljaar daarop was er weer een leraar weggelopen, dus werd Marjan nogmaals gevraagd.
‘Ik besloot om het schrijven en het lesgeven te combineren. Dus ik schreef er column over in de Margriet. Dat was geweldig. Ik heb me ook nergens ingehouden, ik heb die hele school te kakken gezet. Ik heb er één keer ontslag gekregen en drie keer ontslag genomen. Mijn columns werden ook in Den Haag opgepikt. De columns zijn samengevat in het boekje Van den Berg stort in!! en die hebben mensen op ministeries cadeau gedaan. Het is heel breed in de pers opgepikt. De Volkskrant, het Parool, de Telegraaf, iedereen schreef erover.’
Servetten, champignons en worteltjes
Ideeën schrijft Marjan overal op: een envelop, een notitieboekje, een servet (dat deed ze ook tijdens het interview haha).
‘Ik ben gestopt met het midden in de nacht te doen. Dan word je ’s ochtends wakker en zie je opeens staan: champignons. En dan heb ik geen idee meer, maar dat was ’s nachts blijkbaar een heel briljant idee.’
Het schrijven zelf gaat met horten en stoten. Het is iedere keer weer iets dat zich moet vormen, voordat het op idee plopt. Tijdens het vormen van het stukje speelt Marjan veel spelletjes op internet: ‘Ik oogst worteltjes en ik doe heel veel Solitaire achter elkaar, met van die bliep-geluidjes. En onderwijl rijpt dat volgende stukje.’
Wat schrijven en stoelen met elkaar te maken hebben
Ik vroeg Marjan hoe ze haar schrijfstijl zou omschrijven: ‘Ik schrijf dus waarschijnlijk volgens de literatuurcritici geen literatuur, ik schrijf lectuur. Maar je hebt mensen die hele mooie meubels maken, waar je eigenlijk niet in kan zitten, maar die wel prachtig zijn om naar te kijken. Daar voel ik niets voor. Als ik een stoel maak, dan wil ik dat iemand erin gaat zitten en denkt: oh, dit is een lekkere stoel zeg. Zo wil ik schrijven. Ik schrijf om de mensen een plezier te doen. En het lijkt me heel naar als je een boek hebt geschreven wat jonge mensen met veel tegenzin voor hun boekenlijst lezen.’
Klik erop om het groter te maken.
Als je erop klikt, kun je de column lezen.
Ik vroeg Marjan of ze een stukje wilde schrijven voor de serie’wie schrijft, die blijft’ en dat heeft ze gedaan. Niet zomaar een stukje, maar een heuse column in de Margriet! Over mij! Heel erg leuk vind ik dat :) (ook al klopt dat doodverlegen dan niet :P)