Ik houd van mijn verjaardagen. Dan komen namelijk al mijn vrienden bij elkaar, wat normaal nooit gebeurt, omdat het niet een grote vriendengroep is. Die ken ik van mijn studie, die van de middelbare school etc. Maar als ze bij elkaar zijn, gaat het altijd goed. Dat komt, omdat het allemaal introverte alfanerds zijn (uitzonderingen daargelaten). Dat betekent wel dat ik een homogene vriendengroep heb, maar oké, je kan niet alles hebben in het leven.
Dit is wat er gebeurt op mijn feessies: iedereen rent meteen eerst naar de kat en gaat haar omstebeurt aaien (als ze niet onder het bed zit, want Dikkie is ook nogal introvert). Als ze daarmee klaar zijn, bekijken ze welke boeken ik in mijn kast heb staan. Uiteindelijk komen ze dan naar mij toe (ze geven geen drie zoenen, want menselijk contact is vies), geven een cadeautje (een boek) en pakken wat te eten. Na wat alcohol kijken ze schichtig om zich heen en spreken dan toch maar de eerste de beste persoon aan. Die persoon blijkt ook van filosofie/literatuur/mij te houden en alles komt helemaal goed.
Natuurlijk duurt dit feestje niet tot vijf uur ’s nachts. Dan liggen we al uren in bed, nagenietend van de rust en weer een mooi feestje. Op naar volgend jaar.