Het gebeurt meestal onverwachts en gaat net zo snel voorbij als het gekomen is.
Misschien schijnt het zonnetje. Maar dat hoeft niet. Misschien ben je samen met al je vrienden en familie. Het gebeurt op een bruiloft. Het komt voor wanneer je een kat of een hond aait.
Meestal zijn het juist op die dagen waarvan je denkt: eigenlijk is er geen enkele reden dat ik me zo moet voelen. Je leven is niet perfect. Er zijn studies om te behalen, rekeningen om te betalen, kinderen om op te voeden. Je wederhelft/geliefde/halve trouwboek/kroeliewoelie is niet de prins(es) op het witte paard of überhaupt niet in je leven. Er moet nog steeds een paar kilo eraf (of juist erbij). Er is altijd wel wat.
Misschien is het als je in het gras ligt en de warmte van de zon op je huid voelt. Of juist op zo’n dag dat het keihard regent en je bijna overweegt om je winterjas aan te trekken.
Eigenlijk kan het op elke dag.
Het is het besef: ik ben gelukkig.
En voor je erbij stil kan staan, ben je het eigenlijk al vergeten.