Wederom komt er een nieuw projectje op Laura denkt, namelijk: Laura’s brieven. De afgelopen weken heb ik enorm veel brieven (zesentwintig om precies te zijn) geschreven naar verschillende bedrijven. Daar stonden vragen in en soms ook suggesties (niet allemaal even serieus). Waarom? Omdat brieven schrijven leuk is. Omdat het kan en omdat ik benieuwd ben wie er (überhaupt) terugschrijven en wat dan precies!
Marktplaats
Klik op de foto om het groter te maken.
Op Twitter ontving ik een tweet van een medewerker van Marktplaats: of ik mijn e-mailadres wilde geven. En jawel, enkele dagen later ontving ik dit mailtje in mijn mailbox.
Wat ik jammer vind, is dat het een mail en geen brief is. Maar dat is ook weer logisch: Marktplaats is een website. En: ze hebben wel moeite gedaan om achter mijn e-mailadres te komen!
Sportlife
De eerste brief kreeg ik, twee dagen nadat ik alles op de bus had gedaan, van Sportlife. Ik had hen deze brief gestuurd (let niet op mijn niet zo mooie handschrift, that’s not the point).
En dit was het antwoord:
Positief: Ze hebben een brief teruggestuurd.
Negatief: Ze hebben mijn brief niet (goed) gelezen. Ik houd al jaren geen spreekbeurten meer! Bovendien krijg ik geen antwoord op mijn vragen, alleen op de vraag hoe kauwgom ontstaan is.
Wel ben er ik erachter gekomen dat ze in Japan kauwgom hebben die naar augurk smaakt (bah). En dat je pindakaas moet smeren wanneer de kauwgom zich op harde vlakken bevindt. Werkt dat niet? Gebruik dan alcohol of nagellakremover. Oh en dat ze bij Sportlife dingen heel goed weten te verwoorden op een nette manier: ‘Soms hoor je het praatje dat het slecht is om kauwgom in te slikken. Het spul zou op zijn minst zeven jaar in je maag blijven zitten en daar de boel dichtplakken. Grote onzin! Ingeslikte kauwgom komt er langs de normale weg weer uit.’
Conclusie: ik heb er weer wat van geleerd, maar helaas geen antwoord op mijn vragen gekregen. Jammer.