Tag: minimalisme

Minimale minimalist

Ik heb anderhalve maand om een minimalist te worden.

Ja, dat leest u goed. Ik, dé Laura denkt en dé maximalist. Mijn favoriete winkel is de Flying Tiger, dat zegt al genoeg. Daarnaast houd ik van boeken en jurkjes. Gedoemd om hoarder te worden.

Zoals jullie al eerder konden lezen, ben ik op zoek naar een huis in Utrecht. Ik wilde sowieso verhuizen, maar eigenlijk pas over een half jaar oid, maar de situatie waar ik nu in zit, dwingt me eigenlijk om zo snel mogelijk weg te gaan voor mijn eigen veiligheid en gemoedsrust. Hier zal ik misschien later meer over bloggen (moet ik even over nadenken wat verstandig is en hoe ik het ga zeggen).

Probleem is alleen dat je niet zo snel een huis vindt in Utrecht. En zeker niet als je een kat hebt (niet overal mag je een kat en het zorgt er ook voor dat ik niet op 25 vierkante meter wil zitten, want zielig) en een beperkt budget. Door recente ontwikkelingen (dit klinkt allemaal lekker vaag he, maar ik zweer dat ik het niet doe om jullie lekker te maken, maar vanwege voorzorgsmaatregelen) kwam ik erachter dat ik eigenlijk gewoon zo snel mogelijk hier weg moet. Dus wat doe je dan? Binnen Rotterdam verhuizen. Tijdelijk. En van daaruit een woning in Utrecht zoeken.

Gelukkig staat er al veel in het nieuwe huis, aangezien ik met een huisgenoot ga wonen. Dat betekent dat er veel van mijn spullen die ik al vanaf dat ik op mezelf ging heb (VIJF JAAR GELEDEN, DE TIJD GAAT ZO SNEL, WAT WORDEN ZE SNEL GROOT, ZE ZIJN GROOT, VOORDAT JE HET DOOR HEBT) weg kan doen. Zoals mijn bank, die alleen geschikt is voor kabouters zoals ik, maar niet voor lange bezoekers. Een deel kan naar mijn ouders toe, maar ik heb veel prullaria, troepjes, boeken, noem het hoe je wil.

Dus er zit niks anders op: ik moet marie kondo’en voor mijn leven. Alleen sparkt alles wel joy (omg, er staat een kat op!!!!!!!!). Heeft iemand een spoedcursus minimaliseren voor me? Dan zal ik je op mijn dankbaarheidslijstje zetten #blessed.

De maximalist

sleutelbos
Jullie mogen raden welke sleutelbos van wie is.

Monica is een van mijn beste vriendinnen en een schat van een meid. Ze heeft alleen een gebrek: ze is een minimalist. Wekelijks marie kondo’t ze alle spullen in haar kamer (dat zijn er waarschijnlijk maar een stuk of vijftig) en raakt gefrustreerd als dat niet lukt, omdat ze al zo weinig spullen heeft. Als ze in een kledingwinkel is, denkt ze eerst even na of ze dat ene rokje wel nodig heeft. En wanneer ze thuis komt, ruimt ze haar tas op. Ze bedankt haar sokken nog net niet (dat doet Marie wel), maar het scheelt niet veel.

Mijn studio is altijd een zooitje, tenzij er iemand op bezoek komt (die dan alsnog zegt wat een rommeltje het is). Mijn boekenkast zakt bijna in elkaar door alle boeken (die lukraak door elkaar staan en niet op alfabetische volgorde). Op mijn eettafel liggen kranten van weken geleden en ik heb de gehele collectie van de Flying Tiger in mijn bezit. De laatste keer dat deze ruimte er minimalistisch uitzag, was vlak voordat ik er naar toe verhuisde.

Soms lijkt het me heerlijk. Om ’s nachts niet te struikelen over een tas als je naar de wc gaat. Of om geld en tijd te hebben (weet je niet hoeveel tijd en geld ik gemiddeld in een boekenwinkel spendeer?). Maar het is gewoon geen optie. Ik heb nu eenmaal het talent om overal een troep te maken en zo’n talent moet je niet onbenut laten.

Ja, ik ben een maximalist. Hopelijk wordt dat de volgende blogtrend.