Laura de postbezorger

httpv://www.youtube.com/watch?v=cAa8s0yxf0c
Hét liedje dat bij dit bijbaantje hoort.  

Ik heb vakantie. Je moet toch wat, met zo’n vakantie. Bijvoorbeeld een vakantiebaantje. Nu ging het zoeken naar dat desbetreffende baantje niet zo geweldig. Uiteindelijk vond ik er toch één: postbezorger bij een niet nader te noemen postbedrijf.

Dit is wat ze je niet vertellen over de post bezorgen:
– Dat je zo’n brief in de bus gooit en er geen ‘Ik waak hier’-bordje staat en je je dus kapot schrikt van een blaffende hond. En als er wel een ‘Ik waak hier’-bordje staat en je er dus op voorbereid bent, blaffen ze juist niet. Nou ja zeg!
– Dat je vingers op een gewone bezorgdag wel zo’n honderd tot tachtigduizend keer blijven steken in een brievenbus.
– Dat je heel veel spinnenwebben en andere leuke dingen die de natuur ons gegeven heeft tegenkomt.
– Dat ik post moest bezorgen bij een exachtig persoon. Maar niet tegengekomen, jammer hoor!
– Dat de schoudertas en fietstassen die ik te leen heb enorm naar kattenvoer stinken. Ik heb dan ook meerdere katten achter me aangehad. Helaas niet vanwege mijn persoonlijkheid of looks dus.

Dan nu de statistieken:
– Aantal spinnenwebben waar ik in ben gelopen: ontelbaar.
– Aantal kindjes dat voor de deur bleef staan om naar me te kijken (ik ben ook zo interessant!) en terugzwaaide toen ik zwaaide: 1.
– Aantal kindjes dat me gezelschap hield tijdens het post bezorgen: 1. (‘Amy heeft een hele grote hond.’ ‘Oh ja, hoe groot?’ ‘1.80 denk ik.’)
– Aantal katten dat terug praatte wanneer ik een gesprek met ze probeerde aan te knopen: 0.
– Aantal mensen dat me aanstaarde, omdat ze blijkbaar nog nooit een postbezorger hebben gezien: minstens 20.
– Aantal leuke jongens dat ik onderweg ben tegengekomen: een schamele 5.
– Aantal oud-klasgenoten dat me vol medeleven aan keken toen ze me tegen kwamen: 1.

Wisten jullie dat postbezorgers ook nachtmerries hebben? Mijn grootste nachtmerrie was dat ik van plan was om net de laatste brief van een straat te bezorgen, toen ik erachter kwam dat ik bij de verkeerde straat was. Probeer die fout maar eens te herstellen. Gelukkig is het me nooit overkomen.
Een andere nachtmerrie was dat ik mijn fiets uit het oog zou verliezen en hij, inclusief tassen vol brieven, gestolen zou worden. Die kans is klein in een dorp als het mijne, maar toch word je er een beetje een stresskip van (wat ik natuurlijk normaal niet ben).

Wat stiekem wel leuk is? Naar binnen gluren (oooh dat mag niet, Laura), mensen begroeten en de radio luisteren tijdens het bezorgen. Dat was het wel.

En nu is het voorbij. Ik zou willen dat ik kon zeggen dat ik superrijk ben, maar dat is alleen in mijn dromen zo. Weer een beroep dat ik van mijn lijstje kan afstrepen!

(En nu een bijbaantje in Leiden of Oegstgeest vinden. Tips zijn altijd welkom).

Hoe schrijf je in hemelsnaam een brief?

Tegenwoordig sturen we mails, smsjes, whatsapps en Facebookberichtjes. Wanneer je ouders het over brieven schrijven hebben, reageer je zo: ‘Een brief, huh, wat is dat?’ Je ouders leggen je vervolgens uit dat het een soort e-mail is, maar dan van papier. Je staat versteld, want je dacht dat dit alleen maar in de wereld van e-books bestond, een soort magisch iets, zoals de postuilen uit Harry Potter.

Jij houdt wel van ouderwetse dingen, je kijkt soms zelfs films uit de jaren tachtig (toen was er nog geen 3D, kun je het je voorstellen haha). Laatst heb je nog een wegwerpcamera gekocht. Ja, je noemt jezelf wel eens een oude ziel in een jong lichaam.

Dus nu heb je besloten een brief te schrijven. Niet aan je vrienden, want die snappen er niets van (‘Waarom een brief schrijven als je ook kunt whatsappen? Dat is nog gratis ook!’). Nee, aan de liefde van je leven. Of aan je oma. Je weet het nog niet zeker. Nou ja, eigenlijk moet je eerst nog een aantal andere problemen oplossen. Want hoe doe je dat in hemelsnaam, een brief schrijven?

Ik ben jouw reddende engel in nood. Alvast graag gedaan.

Benodigdheden voor het schrijven van een brief:
– Papier. Het liefst briefpapier met hartjes (als het voor de liefde van je leven is, voor je oma liever met bloemetjes).
– Pen of potlood.
– Een envelop (google het maar).
– Een postzegel (google dat maar ook).
– Het adres van de persoon naar wie je gaat schrijven.
– Inspiratie.

Dit is optioneel, maar waar je mee kunt beginnen, is de datum en de plaats waar jij op dat moment bent in de rechterbovenhoek schrijven. Vervolgens gebruik je een aanhef, zoals: ‘Lieve beertje’ of ‘Geachte oma’. Nu ga je aan de daadwerkelijke brief schrijven. Eigenlijk kan het over van alles gaan. De hartstocht die je voelt voor de liefde van je leven (‘Wij zijn ntb. Jij bent mijn alles.’) of tegen je oma over wat je allemaal gedaan hebt (‘Ik had zaterdag een feestje, maar ik heb echt niet gedronken hoor, u kent mij toch.’). Je mag zelf weten hoe lang je de brief maakt. Daarna sluit je af. Dat kan met ‘xxxxxxxxxxxx je kroeliewoelie’ of ‘Met vriendelijke groet, je kleinzoon/dochter).

Nu komt het moeilijkste gedeelte. Je pakt een envelop. Plak de postzegel (dat vierkante ding met de koningin erop) in de rechterbovenhoek. Vervolgens schrijf je de naam en het adres van degene naar wie je de brief gaat sturen op de voorkant (de voorkant, NIET de achterkant!) van de envelop. Dan doe je de brief in de envelop (niet vergeten) en gebruik je je vieze speeksel om aan de rand van de envelop te likken en hem dicht te plakken. Soms heb je het geluk om een envelop met plakstrip te hebben, maar hoop daar maar niet op.

Nu moet je op zoek naar een brievenbus. Deze staat in elke wijk. Het is een rood of oranje ding met een rechthoekige mond. Je stopt de envelop in de mond. Het ligt eraan hoe laat je de brief post, maar waarschijnlijk heeft de liefde van je leven of oma hem morgen.

Gefeliciteerd. Je hebt een brief geschreven. Ik ben trots op je.