Tag: quotes

Rotterdam is er weer een stukje onveiliger op geworden

Robin vond het stoepkrijten zo leuk dat hij spontaan flauwviel. 


Geniet nooit met mate – Loesje.
Met je maten mag wel! – Robin.


Durf jij het?

Vrijdag de dertiende. Normaal is dat een voorbode voor ramp, onheil en tegenspoed, maar zo niet deze keer. Want Rosalie, Robin en ik gingen namelijk Rotterdam onveilig maken.

Nu zul je misschien zeggen: ‘Is Rotterdam niet onveilig genoeg dan?’ Wij vonden van niet. Daar moest wat aan gedaan worden. Dus gingen we stoepkrijten.

Eigenlijk zou iedere zichzelf respecterende volwassene (en kinderen vanzelfsprekend ook) stoepkrijt moeten bezitten. Zeg nou zelf, dat ziet er toch hartstikke leuk uit, vrolijke kleurtjes op grijze tegels? Rosalie en ik hadden een paar mooie citaten gezocht en die gebruikten we. Nu moet u wel weten, stoepkrijt is niet alleen maar pret:
1. Stoepkrijt gaat verrassend snel op.
2. Stoepkrijt kan deels wegwaaien.
3. Stoepkrijt blijft aan je handen zitten en en probeer dan maar eens niet aan je kleding te zitten.
4. Het kan regenen.
Maar, ondanks vrijdag de dertiende, regende het niet.

Het grappigste waren de reacties van de mensen. Vooral toen we bezig waren, bleven veel mensen kijken om te lezen wat er nou precies stond. Op een gegeven moment hadden we in een winkelstraat een tekst van de Beatles geschreven: ‘The sun is up, the sky is blue. It’s beautiful and so are you.’
Eén meneer bleef heel lang kijken.
‘Vindt u het leuk?’ vroeg ik.
‘Nee, nee, helemaal niet.’ zei hij hoofdschuddend en keek naar de lucht. ‘De lucht is helemaal niet blauw!’
Tja.
Gelukkig waren er ook mensen die er blij van werden. En daar gaat het om!

Van stoepkrijten krijg je honger. Dus gingen we naar de Eazie om te genieten van gewokt eten en een artikel uit de Cosmogirl (Namelijk de horoscoop van Robin, die vertelde dat hij wat vaker mascara op moest doen. Daar ben ik het overigens helemaal mee eens.).
Dachten we.
Want Rosalie moest naar gitaarles en we hadden het eten nog niet half op of we moesten al naar de trein rennen.

Toen Robin en ik terugkwamen, was het eten al foetsie. Heeft vrijdag de dertiende toch nog zijn reputatie eer aangedaan…

Post-its, quotes en Leiden

Alleerst moeten jullie dit lezen. Geschreven door Jaap in zijn mysterieuze taal (sowieso een aanrader trouwens, zijn blog en nee, hij heeft geen reageeroptie).

Oké, nu is de vraag natuurlijk: hoeveel begrijpen jullie van dat blogje? Waarschijnlijk niet veel, dus zal ik het verhaal erbij vertellen.

Jaap en ik spraken met elkaar af in Leiden voor een koffiehuisje (ik weet niet of je het wel een koffiehuisje kunt noemen, maar ik vind koffiehuisje een leuk woord, dus). Maar in plaats van voor het koffiehuisje stond Jaap er meters naast, wat natuurlijk absoluut niet kan. Zoals ik al tegen hem zei: wat als er nou allemaal mensen voor het koffiehuisje hadden gestaan, hoe had ik dan geweten dat jij het was? Na deze knallende ruzie (grapje) gingen we dan eindelijk toch naar het koffiehuisje. Wat doet een normaal mens in een koffiehuisje? Ja, koffie drinken. Nou, wij niet dus. Ik iets met vanille en Jaap warme chocolademelk ZONDER slagroom (ja, echt!).

En toen kwam het werkelijke doel van onze afspraak naar voren: de post-its kwamen op tafel. Want wat gingen wij namelijk doen? We schreven quotes op de post-its die met boeken, kleding, muziek of de universiteit te maken hadden (of gewoon leuk waren). Na het schrijven van de post-its gingen we stad in om de post-its op boeken, kleding, cd’s of een universiteitgebouw te plakken.

Waarom? Omdat het kan. En post-its zijn leuk. Quotes ook. Logischerwijs is stiekem post-its met quotes erop plakken ook leuk.

Eerst gingen we naar de H&M. Ik maakte bijna de vreselijke fout om een boekenquote op een kledingstuk te plakken (dat had ik mezelf nooit vergeven). Vervolgens kwam de C&A aan de beurt, de Freerecordshop, de Intertoys (‘Don’t judge a book by its movie’ werd geplakt op dvd’s van boekverfilmingen) en daarna jawel: het Lipsius.

Waarschijnlijk weten jullie niet wie Justus Lipsius is en schaam je (ik weet het ook niet), maar in ieder geval is het universiteitgebouw van geesteswetenschappen (de leukste faculteit vanzelfsprekend) naar hem vernoemd. Ook daar sloegen wij onze slag.

De volgende dag vroeg ik een studiegenootje of ze er nog hingen. Ze waren verdwenen. Ik ga er maar heel positief van uit dat blije studenten ze hebben meegenomen.

(Later ging ik zelf nog checken en ik zag dat er nog één post-it op de kachel hing. Hierboven zie je het bewijs bij de tweede foto. Helaas hing de kachel boven het raam waardoor ik er geen goede foto van kon maken en was ik bang dat er mensen de trap op kwamen, maar dit staat er: Logic will get you from A to Z. Imagination will get you everywhere. – Albert Einstein)

(Als jij ook van een ludieke/gekke/rare/lieve/leuke actie houdt: mail me dan alsjeblieft, want ik vind het leuk om dit soort dingen te doen én om nieuwe mensen te ontmoeten :D)