Posts tagged ‘samenwonen’

juni 6th, 2021

Een verslag van de eerste week samenwonen

Precies een week geleden gingen Mathijs en ik samenwonen. Dat begon natuurlijk met zijn verhuizing en hoewel ik al eerder heb gezegd ‘doe het niet’, ging het niet anders. Nog een extra tip: ga NOOIT verhuizen als je op de vierde verdieping zonder lift woont. Doe het jezelf en je omgeving niet aan. Of nou ja, eigenlijk gaat daar nog een tip aan vooraf: ga NOOIT op de vierde verdieping zonder lift wonen, want daar ondervind je elke dag weer de nadelen van.

Want die trappen naar zijn vorige huis, jongens, die hebben veel slachtoffers gemaakt. Het verhuiscomité bestond uit Mathijs, zijn moeder, zijn huisgenoot en ik. Zijn moeder was al uitgeschakeld en werd dus verantwoordelijk gemaakt voor het inruimen van de bus. Als eerste werd ik slachtoffer: dat mijn knie wel eens bij de trap omhoog vervelend doet, wist ik al, maar toen dat ook naar beneden pijn begon te doen, moest ik afhaken. Het derde slachtoffer was de huisgenoot die last van zijn schouder kreeg. Alleen Mathijs hield nog moedig stand.

Nog een tip, ja, het zijn er veel vandaag: ga ook niet verhuizen als het warm is.

Nou tel daar nog een uur wachten in de rij voor de stort bij op en je denkt: we blijven voor altijd in dit huis wonen. Maar aangezien ik gemiddeld elke twee jaar verhuis, zullen we volgend jaar vast weer dezelfde hel moeten doormaken.

Maar goed, de eerste week. Ik zet het even op een rijtje:

– Je zou denken dat als je al een keer eerder samengewoond hebt je enorm ervaren bent. Maar schijnbaar is het heel anders om samen te wonen als jij al in het huis woont in plaats van dat je samen naar een ander huis gaat. Voordeel van nu: het is maar een halve verhuizing en het voelt al als thuis, dus minder stress. Nadeel van nu: je moet twee keer verhuizen.
– Daarover gesproken: ik had natuurlijk wel eerder samengewoond, maar daarna ook weer zes jaar in mijn eentje. Het adagium ‘samen spelen, samen delen’ van vroeger is opeens weer relevant. En ja, heb je haar weer met haar introvert-zijn, maar ja, ik ben dat dus en Mathijs niet. En als je al zes jaar alleen woont en er opeens iemand bij je woont die soms best veel en hard praat, dan is dat even wennen…
– ‘Oh nee hoor, ik heb niet zoveel spullen,’ zei Mathijs. MATHIJS IS EEN LEUGENAAR.
– Ik ben erachter gekomen dat ik niet goed kan werken of leven of ademen als mijn ons hele huis vol dozen staat.
– En als iemand anders de kasten opnieuw gaat indelen, kun je niets vinden.
– Ik dacht dat je pas veel moest wassen als je kinderen krijgt, maar ik heb nu al tachtigduizend wassen gedraaid.
– Laat ik ook maar eindigen met positieve dingen. Ik hoef niet meer de keuken schoon te maken, vuilniszakken weg te brengen en zware dingen te tillen. Om over het hebben van een persoonlijke chef in huis nog niet eens te spreken!
– Het is fijn om samen iets op te bouwen, om het ons huis te kunnen noemen en om allebei onze namen bij de bel te hebben.
– We hoeven niet meer in de agenda’s te kijken wanneer we kunnen afspreken.
– Waarschuwing: klef. Ik word elke dag wakker naast de leukste jongen evah.
– En dan nog eentje extra: hopelijk komt er binnen een paar maanden een kat bij!

Dus al met al bevalt het me. Gelukkig maar, want om nou weer te moeten verhuizen…

januari 20th, 2015

Half jaar samenwonen: zijn we nog bij elkaar?

Tegenwoordig vinden het mensen lang als ik zeg hoe lang ik samen met mijn vriend ben (bijna 2,5 jaar). En als ik dan ook nog zeg dat ik met hem samenwoon, zijn ze helemaal verbaasd (waarschijnlijk in de zin van: ‘Oh mijn god, hoe houdt die jongen het met je uit?!’, maar ze zeggen dan gewoon iets van: ‘Ooooh leuk zeg!’). Ja, we zijn officieel burgerlijk (officieus waren we het al).

Een half jaar is in principe niet zo lang, maar het voelt alsof ik al jaaaaaren met deze jongen samenwoon. Soms hebben we het over iets en zeg ik: ‘Huh, maar dat kan toch niet?’, omdat ik denk dat we toen al samenwoonden, maar dan is het iets van twee jaar geleden. Kan ook met geheugenverlies te maken hebben, maar toch. Het geeft wel iets aan.

Maar ja, al die sokken die rondslingeren. De stomme programma’s die hij kijkt (Tosh.0 voor de geïnteresseerden). Dat gezeur of mijn muziek zachter mag (nee). Het raam dat altijd open moet en ik maar bibberen.

Het is dat hij kookt. Altijd. En elke dag met me knuffelt. En mooie krullen heeft. Dus ja: we zijn nog bij elkaar.

Tags:
oktober 18th, 2014

Drie maanden samenwonen: zijn Laura en Jeroen nog bij elkaar?

Jeroen vond het wel leuk als ik een keer een NIET sarcastisch blogje zou plaatsen. Jullie snappen wel dat dat moeilijk is voor mij, maar nóg zwaarder voor jullie. Ik wil immers niet dat jullie afkickverschijnselen krijgen. Maar goed, ik zal het proberen.

We wonen nu drie maanden samen in Voorschoten en binnenkort hebben we twee jaar verkering (stom woord). De tijd van verliefdheid en schatje en spontane cadeautjes zou nu wel voorbij moeten zijn. Hij moet ingeruild worden voor een tijd van ruzie, klootviool en sleur. Dat is natuurlijk een flinke domper en daarom de zeer spannende vraag: zijn Laura en Jeroen nog bij elkaar?

– Eigenlijk vinden we de relatie nu veel leuker dan voordat we samenwoonden. Niet dat het toen nou zo stom was, maar het is gewoon fijn om de liefde van je leven (KAPPEN MET DAT KLEFFE GEDOE) elke dag te zien en elkaar niet zoveel te missen. Maar het is ook niet erg als ik een keer een nachtje bij mijn ouders blijf slapen (die wonen aan de andere kant van de wereld, nee oké, nog wel in dezelfde provincie), want dan ben je extra blij om elkaar te zien.
– In het begin is het allemaal wennen en aftasten. Dat zorgt voor ruzie, maar nu hebben we juist minder vaak ruzie dan voordat we samenwoonden. We doen het gewoon zo: Jeroen zegt iets als ‘Wil je voortaan de vloer van de badkamer droogmaken?’ en ik zeg: ‘Ja.’, maar doe het vervolgens niet. Easy.
– Een valkuil is wel dat je bij elkaar bent, maar niet écht. De één zit achter de laptop, de ander tv te kijken. Dat is wel iets om in de gaten te houden en daarom gaan we vaak even een wandelingetje maken (op kattenjacht) en knuffelen we elke dag.
– Oké, weet je wel, die logeerfeestjes van vroeger dat je dan tot heel laat blijft praten? Dat hebben wij dus bijna elke dag. Ik dacht dat dat wel over zou gaan en ik gewoon mijn nachtrust kon krijgen, maar nee hoor. Blijkbaar hebben we nog genoeg stof om over te praten.
– Het is niet handig als je allebei slordig bent.
– Perfectie bestaat niet, maar de leuke dingen overheersen zeer ruim de stomme dingen.

Oftewel: we zijn nog bij elkaar. Ja, ik weet het, teleurstellend, geen scoop, geen drama. Toch maar weer sarcastische blogjes schrijven dan?

Tags:
oktober 10th, 2014

Mijn kant, jouw kant

‘Het maakt me niet uit aan welke kant ik slaap,’ zei ik toen ik ging samenwonen met Jeroen. Lekker boeiend. Ik ben wel neurotisch, maar zo neurotisch? No way.
Jeroen wilde natuurlijk liever aan de rechterkant slapen (links voor de kijker), want, nou ja, neuroticisme.

Zo gingen de weken voorbij en kreeg ik steeds meer slaapgebrek doordat die jongen ofwel heel vroeg uit bed ging (iets met stage, slecht excuus) ofwel heel laat naar bed ging (iets met borrels, slecht excuus).
‘Misschien kan ik tijdens die nachten beter aan de rechterkant slapen (links voor de kijker),’ zei ik tegen hem. ‘Dan heb ik geen last van je.’

Er gebeurden twee dingen:
1. Ik had alsnog last van hem (iets met licht slapen).
2. Die kant van het bed lag best wel heel erg superlekker.

Kijk, ik ben dan wel de baas, maar ook niet altijd de strengste.
‘Weet je wat,’ zei ik tegen mijn onderdaan. ‘Als jij vroeg op moet, slaap jij aan die kant en als ik vroeg op moet, dan slaap ik er.’
Hij stemde ermee in, want hij wist dat hij anders op straat moest slapen.

Maar dan komt de hamvraag: wie slaapt aan welke kant als we er allebei niet vroeg uit moeten?

Je kan het antwoord vast wel raden.

oktober 6th, 2014

LauRoen

Er gebeurt iets verschrikkelijks als je samenwoont. Nee, het is niet dat moment dat je allebei in je relaxkleding onderuit gezakt op de bank naar TLC zit te kijken met een spoor van chocolade rond de mond. Of het moment dat je niet meer zo lieve geliefde JOUW eten heeft opgegeten.

Het is je identiteit. Die verdwijnt. Je zal nooit meer alleen Laura zijn. Vanaf nu ben je Laura en Jeroen, door vrienden (serieus, ik heb dat soort vrienden) ook wel afgekort tot LauRoen. Bovendien word je nooit meer alleen uitgenodigd en je kunt ook nooit even alleen met die vriendin afspreken, nee, DanCas komen, niet alleen Daniëlle.

En mocht je dan toch onverhoopt (EIN-DE-LIJK) alleen met een kennis afspreken, omdat Roen doodziek in bed ligt (oftewel; hij is verkouden), dan is het nog niet afgelopen.
‘Hoe is het met Jeroen?’ krijg je te horen.

Zucht.

september 20th, 2014

Waar je ruzie over krijgt als je samenwoont

– Of het wasmiddel in dat bakje moet of in een bolletje in de trommel.
– De muzieksmaak van de ander (serieus, André Hazes?)
– De tvsmaak van de ander (Mag Comedy Central alsjeblieft verboden worden?)
– Boodschappen (‘MAAR IK WIL EEN TOEEEHOEEETJE!’).
– De interieursmaak van de ander (oftewel: geen smaak).
– Geld (‘Nee schatje, we kunnen geen hypo-allergene kat van tachtigduizend euro kopen.’)
– Lakens die de ander van je afpakt.
– De wekker van de ander die vroeger afgaat dan de jouwe.
– De afwas (‘Was da?’)
– Schoonmaken (‘Was da?’)
– Opruimen (‘Was da?’)
– Het bevestigen van een muursticker.
– Kattennamen (Jeroen wil de toekomstige kat ‘Laura’ noemen en ik ‘Loes’, want ‘Loes de poes’ is geniaal.
– Melk. Ik ging boodschappen doen, kwam thuis en zag dat er al melk was. Ik: ‘Waarom heb je niet gezegd dat we al melk hadden verdomme, stomme flapdrol?!?!’ Hij: ‘Ik heb het gezegd.’ Ik: ‘Niet.’ Hij: *maakt printscreen van whatsappgesprek* Ik: ‘Oh.’
– Massages (‘Ik wil een massage.’ ‘Ik heb je vijf minuten geleden al gemasseerd.’ ‘Nou en.’).

augustus 15th, 2014

Reflectie huis en buurt na drie weken

20140801_094701

Douche: geen idee hoe hij werkt. Ik doe altijd maar wat.
Hangjongeren: blijven nooit langer dan tot negen uur, want dan moeten ze naar bed.
Muzieksmaak buren: uitermate teleurstellend.
Vriend: wel oké.
Fornuis: alleen nog gebruikt door mijn vriend, zoals het hoort.
Schoonmaken: maar twee zilvervisjes van een meter gevonden.
Aantal katten: je struikelt er bijna over, maar zich laten aaien? Ho maar.
Ruimte: meer vierkante meters om troep op te maken.
Het huishouden: voorheen liet ik mijn afwas altijd een week staan, nu besef ik dat het handig is om het na één dag te doen.
Afstand supermarkt: ik kan er kruipend heen.
Huisdieren: tientallen fruitvliegjes.
Aankleding muren: Jeroen kraakt alles af wat ik mooi vind, maar ik heb er toch een paar dingen weten door te drukken (zie foto).
Kabelbaan: het zitvlak is eraf gehaald door vandalen, dus ik huil mezelf elke nacht in slaap (noot van de redactie: hij is weer gefixt).
Aantal schommels: nog maar één gevonden, maar wel een hele goede.
Markt: ze hebben een grote snoepkraam met dropsleutels. DROPSLEUTELS!
Medewerkers patatzaak: ‘Uhh, wat wilde je ook alweer?’
Medewerkers pizzazaak: ‘Uhh, wat wilde je ook alweer?’
Medewerkers supermarkt: ‘Dat is dan 7,50 alstublieft.’
Gemiddelde leeftijd in Voorschoten: 78.
Eindcijfer: 8,0

juli 22nd, 2014

De eerste dagen samenwonen

IMG-20140722-WA0000
‘Dit is echt een sneak peek van niks, Laura.’ ‘Nou en.’

‘Oh jee,’ dacht ik vaak de afgelopen weken tijdens het bloggen. ‘Schrijf ik wéér een blog over klussen/verhuizen/samenwonen. Arme lezertjes.’
Bleken jullie het gewoon leuk te vinden. Bakken vol complimenten kreeg ik (ja sowieso natuurlijk, want ik ben superfamous en awesome enzo), sommige mensen moesten er zelfs om lachen! (nou, ik vond het verhuizen niet om te lachen hoor).

Oftewel: ik ga er gewoon vrolijk mee door.

Zo, daar zaten we dan. In ONS huis. Alles in het huis was van ONS. Geen keuken en badkamer meer delen met huisgenootjes, geen ouders om te zeggen dat we onze troep op moeten ruimen, geen fietstochten van een half uur naar elkaars huis. Just me and you, babe.

Toegegeven: het is even wennen, maar het is vooral erg leuk. Het voelt als kinderlijke vrijheid, alsof je ouders een week op vakantie zijn je alles mag doen en eten wat je zelf wil. (Totdat je de was moet doen, maar dat is nog niet gebeurd)

Er waren ook ruzies. Gezucht, gestamp en ge-nouhouuuu (nee joh, niet van mijn kant). Maar hé, overwint de liefde niet alles?

(als hij geen kat wil nemen niet nee)

Dus het gaat vooralsnog goed. Maar ik ben erg benieuwd wanneer de echte fundamentele ruzies gaan komen.

(‘DIT IS AL DE DERDE KEER DAT IK DE VUILNISZAK BUITEN HEB GEZET, JIJ STOMME FLAPDROL.’)

juli 20th, 2014

Wat ik geleerd heb van verhuizen

kamerrrrrr
Verhuizen zorgt ook voor troep en wazige foto’s.

1. Ik heb geen inzicht whatsoever
Niet rekenkundig, technisch en al helemaal niet ruimtelijk.

2. Laat alle technische dingen doen door vakmensen
Denk niet dat je het zelf wel kan doen en zo x aantal euro’s bespaart. JE KAN HET NIET ZELF.

3. Verhuizen op de warmste dag van het jaar is niet zo slim
Zaterdag was het superduperwarm. Het is een wonder dat we niet zijn weggesmolten.

4. Van de derde verdieping in Oegstgeest verhuizen naar de eerste verdieping, maar mét wenteltrap in Voorschoten is niet zo handig
Je armen krijgen het zwaar te verduren. Voordeel is wel: je hoeft niet meer te trainen de komende tijd.

5. Je kan niets vinden in je nieuwe huis

Niemand weet waar iets ligt met als gevolg dat je alle laatjes overhoop moet halen.

6. Ik hoop dat ik het niet heel vaak nog hoef te doen

Ik weet in ieder geval dat ik geen carrière ambieer in de verhuisbranche.

7. Alles gaat verkeerd

Belangrijke onderdelen van meubels vallen op de grond en verdwijnen, kabeltjes worden niet bijgeleverd en dat weer hè, dat weer.

8. Ruzie is onvermijdelijk
‘WAAR IS DAT SCHROEFJE?’ ‘WAAROM HEB JE DAT NIET MEEGENOMEN?’ ‘FLAPDROL!’ Het is allemaal te horen.

9. Je zult huilen
Tissues moeten stipt op één staan bij je lijstje, want je zult ze nodig hebben.

10. Het resultaat is het waard
Maar als je dan uiteindelijk op je bank zit met je lover in jullie huisje, dan blijkt het het allemaal waard te zijn. 

juli 16th, 2014

Klusdag 19: I’m in heaven

mijnleveniscompleet
Mijn leven is compleet, I’m in heaven. 

Ligt het laminaat er nou al: YESSSSS
En de rest? Houd je mond.
Je hebt toch op zijn minst die kledingkast toch wel in elkaar gezet: nee
Wat heb je dan gedaan: kabelbaan en katten geaaid
Doe dat lekker in je vrije tijd: dit was mijn vrije tijd
Hoe vaak was je bang dat je boven het water stil zou staan bij de kabelbaan: 12 keer
Hoeveel keer heb je gegild, omdat je zo blij was met de kabelbaan/bang was/een kat zag/boos was: 80.000
Wist je al dat je vriend waarschijnlijk allergisch is voor katten: ja
Als je moest kiezen: kat
Weet je vriend dit al: nee
Ik ga het zeggen hoor: nou en
Dat hij nog bij je blijft: hij wil gewoon meeliften op mijn roem
Je bent helemaal niet famous, je bent nog nooit herkend op straat: pff, wat weet jij daar nou van
Ik ben jou: NOU EN
Ik laat je maar in de waan: IK BEN ECHT FAMOUS HOOR, DIKKE DROL