Posts tagged ‘warm’

september 17th, 2016

Hoe ik wekenlang binnen overleefde met dertig graden celcius

‘Goh, wat was het warm hè.’
‘Ja, maar mensen mogen niet zeuren. Eerst de hele zomer zeuren dat het lekkere weer wegblijft en als het dan komt, is het ook niet goed.’

Zo, hebben we die ook weer gehad. Goed. Ik woon ergens in Rotterdam op de bovenste verdieping van een gebouw (je moet wat zeggen om de stalkers weg te houden). Het gebouw heeft een plat dak en mijn ramen mogen op het heetst van de dag de zon verwelkomen. Ik heb kleine kiepramen en een kat. Eh oké, boeiend dat je een kat hebt? Ja, want daardoor kan ik de voordeur naar de gang niet opendoen om het extra te laten luchten.

Wat heeft dit allemaal tot gevolg? Dat het al minimaal een maand niet onder de 25 graden is gekomen binnen. Momenteel zou ik een moord doen voor 25 graden, want de laatste dagen kwam het niet onder de 31.

Dan denk je: ‘Maar Laura, ga dan naar buiten. Daar waar de vogeltjes fluiten, zoals je ouders altijd zeggen. Misschien word je dan een keer bruin.’
Dat is allemaal leuk gezegd, betweterige lezer, maar ik heb een s-woord. Nee je mag nog steeds niet vragen hoe het gaat (het gaat iets beter). Een s-woord kun je niet in het park schrijven, ook al zijn er mensen die dat denken, maar die mensen denken gewoon verkeerd. Een s-woord schrijven doe je binnen, met zo min mogelijk geluid en zoveel mogelijkheid tot SOG (S-woord Ontwijkend Gedrag). Bovendien ziet niemand het als je dan in huilen uitbarst, omdat je net een goede zin had, maar hem alweer vergeten bent.

Gelukkig had ik twee ventilators. Het kostte bol.com een bepaald bedrijf drie pogingen om er eindelijk eentje te sturen waarbij er geen onderdeel ontbrak, maar dat geeft niet. De nood was niet hoog. Ik ging alleen maar bijna dood.

En nu is de zon nergens meer te bekennen. Iedereen is het zweet, het benen scheren en ander ongemak alweer vergeten, want oh, wat zouden ze niet doen voor nog een zomerdag. De herfstblaadjes dwarrelen langzaam omlaag. En in mijn huis is het nog steeds 29 graden. Verdomme.

Tags:
april 4th, 2011

Laura de reiziger: Vijf leuke dingen aan het openbaar vervoer

tjoeketjoekedoetdetrein

Zoals ik al zei, zal ik – na mijn lijstje van vijf ergernissen – nu vijf dingen opnoemen die ik wél leuk vind aan het openbaar vervoer.

1. Gesprekken afluisteren.
Ik moet bekennen, ik ben een nieuwsgierig mens. Dus luister ik stiekem de gesprekken af die mensen voeren. Je hoort nog wat interessants, zoals een jongen in de metro die aan de telefoon zat:
‘Wat heb je aan?’
Toen ik dit hoorde, dacht ik: wtf. Geen telefoonseks in openbare ruimtes s’il vous plait.
‘Waar kan ik je aan herkennen? Oké, ja. Drie uur. Is goed.’
Dit was overduidelijk een blind date. Het liefst was ik de jongen achterna gelopen om te zien hoe het ging. Maar helaas, ik was al bij mijn halte.

2. Lang leve de studenten-ov.
Niet iedereen in het openbaar vervoer kan hiervan genieten, maar ik wel! Gaat een college niet door? Dan ga ik toch gewoon een dagje naar Den Haag/Amsterdam/Utrecht/noemmaarop. Voor niks, nada, noppes! Het enige vervelende is dat je met een weekabonnement niet gratis in het weekend kan reizen (wel veertig procent korting met de trein), maar dat nemen we maar voor lief.

3. Bijslapen.
Het studentenleven is niet altijd even gemakkelijk. Tentamens, papers, artikelen die je moet lezen, veel reizen. Het zorgt voor vermoeidheid en dat kunnen we natuurlijk niet hebben. Dus wat doe je dan? Slapen. Maar een brave student skipt geen college. Wanneer moet je dan slapen? Juist. In de bus/trein/metro. Muziekje op, oogjes toe en welcome in wonderland.

4. Lekker warm.
Denk aan puntje drie van de vijf ergernissen. Je staat al een kwartier in de kou te wachten, je handen bevriezen, je kunt geen ledemaat meer bewegen en je haren zijn ijspegels geworden. Dan komt eindelijk de bus/trein/metro  en daarmee ook de warmte je tegemoet. Laat het ontdooien maar beginnen.
(Disclaimer: dit geldt natuurlijk alleen in de winter).

5. Uit het raam kijken.
Al langer dan een half jaar volg ik de verbouwing bij station Delft. Eerlijk gezegd schiet het niet echt op. Maar toch ben ik elke keer weer benieuwd wat er veranderd is. Ook kijk ik graag naar mensen (in en buiten het openbaar vervoermiddel). En als ik me echt verveel? Dan kijk ik naar de huizen en bedenk ik of ik dat huis nou wel of niet zou willen wonen.

Natuurlijk zijn dit niet de enige leuke dingen aan het openbaar vervoer (Echt niet? Nee, echt niet.). Over een tijdje zal ik jullie plezieren met andere aangename dingen en tot die tijd: enjoy your travel!