Posts tagged ‘zwervers’

juli 11th, 2011

Het leven is raar: zwervers

Ik kom hem vaak tegen in de trein van Leiden naar Rotterdam. Hij heeft een trainingspak aan, zijn gezicht is ongeschoren en hij verspreidt een onaangename geur.

‘Dames en heren, ik heb vier euro nodig voor een bed om in te overnachten.’ zegt hij altijd.
Ik heb hem nog nooit iets gegeven.

Laatst was ik in Antwerpen met het vriendje. Er kwam een zwerver naar ons toe, of we geld hadden. Ik gaf hem een flesje water, maar hij scheen me er niet echt dankbaar voor te zijn. Daarom geef ik ook nooit geld aan zwervers: je weet niet wat ze er mee doen. Deze man wilde duidelijk geld voor andere zaken dan eten en drinken.

Laatst kwam er weer een zwerver in de trein, een andere deze keer. Hij hield hetzelfde verhaal, maar had een stapel ansichtkaarten in zijn hand. Die zou hij geven als dank. Niemand zei iets, iedereen negeerde hem. Ik kon het niet. Dus zei ik tegen hem dat ik wat te eten voor hem had (een pakje crackers, niet veel, maar toch) en gelukkig was deze zwerver er wel blij mee. Als dank kreeg ik een ansichtkaart. Een Boomerang (die zijn gratis), dat dan weer wel.

Het is een rare wereld, de wereld van zwervers. Hoe zijn ze zo geworden? Hoe groot is de kans dat ik een zwerver word? Hoeveel van de zwervers zijn drugs- of alcoholverslaafd? Hoe is het om geen eigen plek te hebben? Wat moet je de hele dag doen? Ik vind het moeilijk voor te stellen.

Ik zag een keer een documentaire op tv (helaas weet ik de naam ervan niet). Er werd een zwerver gevolgd. De makers van de documentaire knapten hem op. Hij ging naar de kapper, kreeg een huis en mocht zijn kind en (ex?)vrouw weer zien.

Helaas overkomt dat niet elke zwerver. Het blijft me fascineren hoe iemand zo geworden is. Hoe het zo ver kan komen. Raar is het leven en de wereld soms.

juni 23rd, 2011

Laura de reiziger: Vijf ergernissen aan het openbaar vervoer, part two

Zoals lang geleden beloofd, zijn hier nóg vijf nadelen aan het openbaar vervoer. Maar wees gerust, het is niet één en al negativiteit hier, want binnenkort komen er nog vijf extra leuke dingen van het openbaar vervoer eraan (hier zijn er alvast vijf). Maar nu dus eerst de nadelen.

1. Rennen, omdat je (te) laat bent.
Je kent het wel. De trein gaat vijf over. Het is nu vier over. Je rent de longen uit je lijf, terwijl mensen je lachend nakijken. Je tas bonkt irritant tegen je benen aan en je begint steeds meer te hijgen. Buiten adem kom je aan op het perron (of de bushalte). De trein vertrekt voor je neus. Net te laat. En juist nu je die belangrijke afspraak had. ‘Hmm.’ denk je, terwijl je nog na staat te hijgen. ‘Misschien moet ik toch maar vaker naar de sportschool gaan.

2. Etende mensen.
Ze kauwen op de meest onsmakelijke manier en die rare geluiden hadden er ook niet bij gehoeven. Meestal gaan ze recht tegenover je hun maaltijd verorberen, alsof ze kunnen ruiken dat jij een knorrende maag van de honger (nee Laura, trek, kindertjes in Afrika hebben honger) hebt.

3. Geurtjes.
Teveel parfum en dan ook nog net die vieze. Of ook erg: vieze mannen met een zweetlucht van hier tot aan de rest de trein. Die natuurlijk nét naast jou gaan zitten. En mensen, alsjeblieft, doe geen deo op als terwijl in de trein of bus zit. Dat kun je namelijk na tachtig uur nog steeds ruiken. En als ik hoofdpijn wil, dan vraag ik wel of je met een hamer op mijn voorhoofd slaat.

4. Keiharde muziek.
R&B. Hardcore. Metal. Niet mijn soort muziek. Wel van heel veel mensen. Hoe ik dat weet? Dat kan ik horen. Weet je, je hoeft de volume van je mp3speler echt niet op zijn hoogst te zetten hoor, als hij een tikkeltje zachter staat, kun je de muziek ook wel horen. En hoe gek je ook bent op die rapper, dat hoef je niet aan mij te laten weten. Ik bepaal zelf wel wat ik luister.

5. Zwervers.
‘Ik ben dakloos en heb een paar euro nodig om vannacht te kunnen slapen.’
Yeah right, denk ik soms. Vervolgens gaan ze de hele coupé langs en voel je je enorm rot, terwijl je het raam uit staart. Ik heb overigens nog niet één keer meegemaakt dat iemand geld gaf.
(maar omdat ik me altijd zo schuldig voel, heb ik besloten om voortaan geen geld te geven, maar wel eten of drinken als ik dat bij me heb. Dan weet je in ieder geval zeker dat je geld niet uitgegeven wordt aan drugs of iets dergelijks.)

Nou, lieve kijkbuiskindertjes, dat waren weer de vijf nadelen. In de volgende aflevering dus vijf voordelen.

Veel reisplezier!