Apart

Er zijn van die programma’s op tv en die gaan zo:

Stel je voor, je hebt Cindy. Cindy heeft een huis en ach, ze vindt het op zich wel een leuk huis, maar ja, eigenlijk past niets bij elkaar. Ze heeft een paarse bank. De muren zijn geel. En dan hebben we het nog niet over de accessoires. De moeder van Cindy vindt het helemaal niks. Elke keer als ze op bezoek komt (wat gelukkig niet zo vaak is), begint ze erover: ‘Zullen we binnenkort eens naar de Ikea gaan, schat?’
‘Houd nou eens op, mam.’ zucht Cindy.

Maar Cindy’s moeder houdt niet op. ‘Dit kan toch niet langer.’ denkt ze. Maar Cindy wil haar hulp niet aannemen. Wat moet ze dan doen?

Ze krijgt een geniaal idee.

Ze schakelt de hulp van *vulhiereenpresentatorinwaarschijnlijkJohnWilliams* in en op een dag verrassen de camera’s Cindy (juist op een pyjamadag natuurlijk).
‘Cindy.’ zegt de presentator op vastberaden toon met een enthousiaste blik in zijn ogen. ‘Jouw woonkamer krijgt een make-over.’
Cindy gilt, maar het wordt als blijdschap opgevangen. De presentator pakt Cindy’s handen vast en springt op en neer.
‘Ja Cindy, het is echt waar!’

Eén week later. Cindy heeft niet geslapen. Het moment is daar. De presentator doet de deur voor haar open en:
‘Oh mijn god!’ schreeuwt Cindy, maar niet van geluk.
Ze ziet een gouden glittertapijt. Haar muren zijn zilver geverfd. Er staat een enorme stereoset op de plaats waar haar breispullen stonden. Vol ongeloof staart ze de presentator aan.
‘En Cindy, wat vind je ervan?’
Ze kan het nog maar net uit haar strot krijgen.
‘Eh… Ja. Apart.’

Kijken jullie dit soort programma’s?

(Jullie trouwens allemaal een gelukkig nieuw jaar gewenst!)

Twittertips


Ja, ik promoot schaamteloos mijn eigen twitter met dit plaatje.

Twitter. Eerst wilde ik er niet aan en vond ik het echt belachelijk (‘Lekker boeiend wat iedereen gaat eten.’), maar voor mijn blog heb ik het toch genomen en ik geef toe: ik ben een un petite peu verslaafd.

Nu dachten jullie misschien dat ik met ’twittertips’ tips bedoelde van wie je moet volgen. Maar nee, dat is het niet, dat moet je helemaal zelf weten. Ik ga een aantal tips geven over wat je vooral NIET moet doen op Twitter.

1. Zeur niet!
Ik weet dat het moeilijk is en ik houd me ook niet altijd aan deze regel, maar toch: stop met dat gezeik! Een enkele zeurtweet is toegestaan, maar als je elke dag gaat zeuren over hoeveel werk het is om het konijnenhok te verschonen (of nog erger: over het weer, maar dat zal helaas altijd zo blijven bij Nederlanders), dan weet ik de unfollow-button wel te vinden. Oh en ga ook niet van die cryptische tweets als: ‘Sommige mensen zijn echt zó irritant.’ sturen, want ten eerste maakt dat me hartstikke nieuwsgierig (over wie gaat dat dan?) en ten tweede, als je dat erop zet, heb dan ook het lef om te zeggen over wie het gaat!

2. (Re)tweet niet teveel.
Tweeten is leuk en verslavend, ik weet het. Maar je hoeft niet alles wat je doet te tweeten. Mijn timeline wil niet op hol slaan.

3. Geen ik ga nu naar de wc-tweets.
Bah. Too much information. Oh en ik hoef ook niet te weten dat je net seks hebt gehad.

4. Geen muh SgAtjuhh @St03RuHB0ii l0v3 Uu S0o MutSjj-tweets.
Dat doe je maar lekker op msn. Of beter nog: in real life (‘Huh, wat is dat? Ik weet wel wat pingen en whatsappen is, maar real life?’)

Al moet ik eerlijk bekennen dat ik de laatste twee nog nooit ben tegenkomen in mijn timeline (kwestie van de juiste mensen volgen), maar helaas gebeuren dit soort dingen wel!

Goed, dat was het twitterlesje van vandaag. Vergeet niet dit blogje te twitteren/retweeten of mij te followen (dit is een grapje voor de mensen die het niet begrijpen, al mag het natuurlijk wel).

Heb jij twitter(tips)?

The Reader en Happythankyoumoreplease

Bron

THE READER

Samenvatting: Door het toeval (Michael moet overgeven en Hanna helpt hem, een tijdje later brengt hij haar bloemen om haar te bedanken) ontmoeten de scholier Michael (David Kross) en de twee keer zo oude Hanna (Kate Winslet) elkaar. Er ontstaat een affaire (of kun je het alleen een affaire noemen als de één vreemd gaat, want dat is hier niet het geval), die plotseling ophoudt wanneer Hanna, zonder iets te zeggen, haar appartement verlaat.
Bijna tien jaar later komt Michael erachter waarom ze toen zo plotseling wegging.

Ik vind het een mooie film, erg goed geacteerd ook. Michael leest Hanna voor uit de boeken die hij voor school moet lezen (daarom heet de film ‘The Reader’) en dat geeft aan hoe ingewikkeld hun relatie eigenlijk is (zij is ouder, maar hij leest haar voor). Interessante film, dus ga hem kijken als je dat nog niet gedaan hebt!

Wel kijken: Als je een film wilt zien waar je over na moet denken.
Niet kijken: Als je er zwaar op tegen bent dat een jongen iets krijgt met een vrouw die veel ouder is dan hij.

Mooiste quote:

Teacher: ‘The notion of secrecy is central to western literature. You may say, the whole idea of character is defined by people holding specific information which for various reasons, sometimes perverse, sometimes noble, they are determined not to disclose.’

Bron

HAPPYTHANKYOUMOREPLEASE

Samenvatting: Het is een mozaïekfilm (met meerdere personages en verhaallijnen, die wel met elkaar te maken hebben), dus het is lastig om een samenvatting te geven, maar ik zal het proberen!  Het gaat over zes New Yorkers die allemaal zo hun eigen problemen hebben (meestal in de liefde). Zo heb je bijvoorbeeld Sam (gespeeld door Josh Radnor, ook wel bekend van How I Met Your Mother) die een dakloos jongetje in huis neemt en verliefd wordt op een vrouw die in een bar werkt. En zo hebben zijn vrienden (waaronder Annie) ook hun eigen problemen.
Het is een lieve, grappige, soms zielige, maar vooral hele leuke film, dus ga hem kijken alsjeblieft! (en niet zo standaard Hollywood-achtig)

Wel kijken: Voor de muziek, de leuke verhaallijnen, de leuke/lieve/grappige situaties.
Niet kijken: Als je houdt van standaard Hollywoodfilms of alleen maar stomme, saaie films wil zien.

Leukste quote:

Annie: ‘You’re the voice of our generation.’
Sam: ‘That’s a lot of pressure.’

Heb jij één van deze films gezien en zo ja, wat vond je ervan?

You’re still in the running to become…

Bron

Inmiddels is het tachtigste seizoen van Holland’s Next Top Model (HNTM) al bezig, maar dat weerhoudt mij er niet van om erover te schrijven.

Ik zal het even uitleggen voor de mensen die dit niet kijken. Overigens hoop ik niet dat jullie mening over mij verandert nu jullie weten dat ik dit soort programma’s kijk. Geloof me: diepgaand is het niet, maar je zult er veel plezier om beleven (vooral om de domme uitspraken die sommige mensen doen).

Oké, het concept is zo: een x aantal meisjes (veertien ofzo?) van minimaal 2.10 meter en maatje ikkanjebottenzien worden in een model mansion geplaatst.  In elke aflevering krijgen ze twee opdrachten. De ene opdracht gaat over make-up, kleding, acteren, de catwalk lopen etc. Degene die het het beste heeft gedaan, wint iets van make-up of een ontmoeting met een topmodel (a.k.a. een vierderangs model waar ik nog nooit van heb gehoord). De tweede opdracht is altijd een fotoshoot.

In de tweede of derde aflevering komt de gevreesde make-over. De meisjes beginnen al te janken bij het idee alleen al. Er is altijd wel iemand die kort haar krijgt en óf dat meisje gaat huilen óf juist het meisje dat niet zo moet zeiken, omdat er geen drol aan haar haren is veranderd.

Het is maar zwaar zo’n competitie. Dat begrijp ik wel. Er wordt make-up bij je aan gebracht (pfff, ik word al moe bij het idee alleen!), je moet mooie kleding aan (bah!) en dan ook nog tien minuten een paar foto’s van je laten nemen. Klinkt behoorlijk uitputtend, niet waar?

Zoals ik al zei, zitten die meisjes in een zogeheten model mansion. Nu weten jullie ook wel hoe meisjes onder elkaar zijn: bitches. Er zit elk seizoen minimaal één bitch bij, maar er is ook altijd een verlegen meisje. En natuurlijk het meisje dat ruzie krijgt met de bitch. Stiekem vind ik de bitchfights één van de grappigste onderdelen van HNTM, het gaat meestal ook nergens over.

Overigens moet je de naam van het programma niet al te serieus nemen. Van de meeste topmodels (spreek uit op zijn Engels) hoor je niets meer en als je er wel iets van hoort, dan gaat het vaak niet over modellenwerk…

Dus heb je zin om je verstand op nul te zetten en je flink te ergeren aan zoveel domheid en nutteloosheid: kijk op maandagavond naar RTL 5.

(de titel komt trouwens van Tyra Banks, presentatrice van America’s Next Top Model die bij de beoordeling ALTIJD hetzelfde zegt, waaronder ook: you’re still in the running to become America’s Next Top Model)

Kick-Ass

Bron

Normaal kijk ik lieve/rare/zielige films. Zo’n soort film is dit niet.

Dave besluit op een dag om superheld te worden (niet dat hij echte superkrachten heeft, maar goed). Dit brengt hem in rare en soms gevaarlijke situaties. Gelukkig krijgt hij hulp van andere superhelden, waaronder een klein meisje, Mindy (nee, niet Mega Mindy), en haar vader Damon.

Deze film is echt supergrappig. Bovendien speelt Aaron Johnson erin, die erg like-waardig is (krullen: check, knap: check) (alhoewel hij in deze film wel een beetje het sulletje speelt). En de personages zijn ook geweldig, zoals Hit Girl. Gelukkig voor romantici zoals ik zit er ook nog een beetje liefde in.

Wel kijken: Aaron Johnson en de humor of course.
Niet kijken: Als je iets tegen toyboys hebt (de vriendin van Aaron Johnson is ongeveer tachtig jaar  drieëntwintig jaar ouder). Bah. Niet aan denken!

Leukste quote:  

Damon: ‘So… Have you thought a little more about what you might want for your birthday?’
Mindy: ‘Can I get a puppy?’
Damon: [surprised] ‘You wanna get a puppy?’
Mindy: ‘Yeeah, a cuddly fluffy one, and a Bratz movie-star make over Sasha!’
[Damon is stunned]
Mindy: [laughs] ‘I’m just playing with you, Daddy! Look, I’d love a Benchmade model 42 butterfly knife.’
Damon: [relieved] ‘Oh child… You always knock me for a loop!’

Ik heb een tv


Ik heb een tv. (‘Gefeliciteerd, Laura.’ ‘Dankjewel.’) Dit is echter geen normale tv. Ik wil wedden dat jullie allemaal een LCD tv hebben met een plat scherm, waarop je 3D kunt kijken (zonder bril) en je zelfs in de tv kunt springen (a la Sjakie en de Chocoladefabriek). Ikzelf ben niet gezegend met zo’n televisie-apparaat.

Ik weet eigenlijk niet eens hoe oud hij is. Ik gok minstens tien jaar. Mijn tv is zo oud dat er nog videobanden in kunnen. Hij is alles behalve plat, hij heeft wel iets weg van de buik van vulhierdenaamvaneenrandommanmetdikkebuikin. Mijn afstandsbediening doet het al jaren niet meer. En hij is grijs, niet zwart zoals alle hippe modellen.

Maar het maakt niet uit. Ik accepteer mijn tv zoals hij is. Ik vind hem erg lief, want hij kan opnemen (ook al doe ik dat niet zo vaak) en hij functioneert nog naar behoren.

Dat ik hem (bijna) nooit aanzet, is een klein detail.

Grenzeloos Verliefd

Grenzeloos Verliefd. Hét Net 5-programma. Ik kijk er graag naar. Het format is dit: hopeloos verliefde vrouw emigreert naar het land waar haar soulmate woont.

In de praktijk gaat dat zo: doodnormale Nederlandse vrouw wordt tijdens een backpacktocht/vakantie/stage/studie in het buitenland verliefd op de local daar. Dit is echter niet een land zoals België of Duitsland, maar één of ander Heel Ver Land. Ze heeft haar lover maximaal één of twee weken gezien, maar toch weet ze het dan al zeker: dit is de liefde van mijn leven en ik wil bij hem zijn.
Nu zou je denken: zij woont in een beschaafd en rijk land als Nederland, laat hem lekker naar haar toe komen! Maar nee, denkt zij, ze is wel in voor wat avontuur: ik ga lekker naar Ghana, Paaseiland of Mexico, kan mij het nou schelen!

Eerst vindt ze het geweldig. De liefde, het eten, de cultuur. Maar langzamerhand komen er scheurtjes. Ze kan geen baan vinden, spreekt de taal niet en de liefde van haar leven? Die is niet bepaald de prins op het witte paard.

Vaak komt het wel goed, maar soms ook niet.

Dus hierbij een boodschap voor mijn soulmate/grote liefde/prins op het witte paard (voor het geval het vriendje dat niet is, maar één of ander ‘exotisch’ geval): je komt maar lekker naar Nederland!

Kijk jij wel eens dit soort programma’s?

Bridget Jones’ Diary

Bron

1. Britse humor.
2. Hugh Grant.
3. Colin Firth.
4. Romantiek.

Oftewel: deze film moet je zien. Al ga ik er natuurlijk vanuit dat je hem al gezien hebt.

Bridget Jones’ Diary gaat over Bridget Jones (goh, dat meen je niet), gespeeld door Renee Zellweger,  met wie het niet zo goed gaat in de liefde. Bovendien is ze onhandig en heeft ze problemen met haar gewicht (wat ik overigens wel mee vind vallen in de film, maar goed). Ze krijgt een relatie met haar baas, Daniel,  gespeeld door Hugh Grant, maar dat loopt niet zo goed af. En dan is er ook nog de vervelende Mark Darcy (Colin Firth), die ze de hele tijd tegen komt.

En gelukkig is hierna de pret niet over, want er is nog een deel twee! Maar daar schrijf ik misschien later nog over. Er schijnt trouwens nog een deel drie te komen, maar ik weet niet of ik die geruchten wel moet geloven.

Wel zien: Zie bovenstaande vier punten.
Niet zien: Als je een oude chagrijn bent of überhaupt niet van films houdt.

Favoriete quotes (meerdere ja, omdat het gewoon een grappige film is):

– Bridget: ‘Thank you, Daniel, that’s very good to know. But if staying here means working within 10 yards of you, frankly, I’d rather have a job wiping Saddam Hussein’s ass.’

– Bridget: [answering the phone] ‘Bridget Jones, wanton sex goddess, with a very bad man between her thighs… Mum… Hi.’

– [Bridget glimpses Mark for the first time]
Bridget: ‘Perhaps this is the mysterious Mr. Right I have been waiting my whole life to meet.’
[sees reindeer sweater]
Bridget: ‘Maybe not.’

Twilight: glitters en… glitters

Bron

Ik heb een hekel aan Twilight. Dit wist ik al, voordat ik ook maar een letter van de boeken of een seconde van de film gezien had. Ik denk dat het een gave is.

Maar omdat ik vind dat ik er geen mening over mag hebben, voordat ik het gezien heb, heb ik pas geleden de eerste film van Twilight gezien. In de boekenwinkel had ik al een aantal stukjes gelezen, maar daar werd ik zo misselijk van, dat ik er mee stopte.

Goed, dit zijn mijn conclusies (sommige dingen komen jullie misschien bekend voor, omdat ik het al op Twitter had gezet):

– Stomste quote: ‘Your moodswings are kinda giving me a whiplash.’ What the fuck, Bella?
– Ik weet niet in welk genre dit thuis hoort (belachelijke b-films?), maar voor mij valt het in de categorie comedy/lachfilm. Een vampier die glinstert in het licht? Zijn glitters niet voor kleine kindjes?
– Kan iemand me vertellen wat er knap is aan Robert Pattinson? Ik snap het niet. Gewoon echt niet.
– Ik zou nooit een relatie beginnen met iemand die me op wil eten. Just saying.
– Kirsten Stewart heeft écht maar één gezichtsuitdrukking. Wauw. Dat is ook een gave, weet je. Maar ik geloof dat je dan maar beter geen actrice kunt worden.
– Ik zou eerst even goed nadenken, voordat ik een vampier zou worden voor een jongen. En al helemaal voor een jongen die glittert.
– Aangezien ik ook wel miljoenen zou willen verdienen, ben ik van plan een boek te schrijven over een meisje dat verliefd wordt op een jongen die eigenlijk een panda blijkt te zijn en die vissenschubben krijgt in het zonlicht. Goed idee of niet?

Ik weet dat er fans zijn van Twilight. Het zijn er zelfs heel veel. Ik weet dan ook niet of ik na het plaatsen van deze blogpost nog leef. Maar voor de meisjes van team Edward/team Jacob die me niet in de nek willen bijten: vertel me nou eens wat er zo geweldig is aan Twilight. Ik ben benieuwd.

Tot welk team behoor jij: team Twilight of team Anti-glitter?

Spangas

De doelgroep is voor kindertjes van negen tot twaalf jaar. Ik kijk het ook. En samen met mij vele studenten (gelukkig maar). Jawel, ik heb het over het programma ‘Spangas’. In deze dagelijkse serie volg je de levens van de scholieren op de middelbare school het Spangalis. Allerlei onderwerpen komen aan bod: homoseksualiteit, scheiding, diefstal, verliefdheid.  Alles, behalve seks. Dat dan weer niet. Is toch weer een opluchting na de op seksbeluste series als Desperate Housewives en Grey’s Anatomy.

Stiekem schaam ik me er een beetje voor, maar waarom eigenlijk? Er zijn ook mensen die naar Echte Meisjes in de Jungle kijken en eerlijk toegeven: dat is minder diepgaand dan Spangas. Jammer dat dit programma er niet was, toen ik nog een klein kindje was. Misschien dat ik er daarom nu naar kijk.

Ik ben vast de enige niet. Misschien kijk jij het ook wel. Zeg alsjeblieft dat jij het ook kijkt. Anders ga ik toch echt ernstig twijfelen aan mijn geestelijke leeftijd.

Welk programma kijk jij, terwijl je niet tot de doelgroep behoort?