Klusdag drie: nog steeds bij elkaar

IMG-20140626-WA0003

Aantal ruzies: 3
Aantal uren slaap gemist: minstens 5
Aantal keer rondgefladderd als een stresskip: 26
Achterstand: 1,5 dag
Aantal keer dat de patatjongen mijn bestelling vergat: 7
Aantal smaken milkshake die de patatjongen had: 3
Zat daar vanille tussen: nee (!!!)
Was de chocolademilkshake dan wel te drinken: nee
Hebben ze dan andere lekkere smaken: nee
Dan word je tenminste niet dik: houd je mond
Aantal katten gezien tijdens wandeling in de buurt: 2
Aantal katten geaaid tijdens wandeling in de buurt: 0
Hoeveel mensen waren er aan het verven: 2
Hoeveel daarvan kunnen ook echt goed verven: 0
Zijn deze mensen toevallig de inwoners van het pand: ja
Wie gaan er het meeste verven: de inwoners van het pand
Waar zat de verf bij Laura: haar, gezicht, armen, kleding
Waar zat de verf bij Jeroen: op de muur
Hoe groot is de kans op een relatiebreuk tussen de 1 en 10: 1

Klusdag één: nu al achter op schema

20140623_113201
Sneak peek. Al dat witte moet eraf en dat gaat heel moeizaam #hellepie

Aantal ruzies: 0
Achterstand: minimaal 1 dag.
Hema’s zonder verf in het land: 1
Hema’s met verf in het land: 80.000
Naar welke Hema gingen we: die zonder verf
Aantal spinnen gevonden: 3
Waarvan al overleden: 1
Aantal keer gegild om spin: 0
Aantal liedjes van the Beatles geluisterd: alle tweehonderdnogwat.
Aantal keer gedeprimeerd geraakt, omdat de laatste stukjes behang er niet af gingen: 12.
Aantal keer de vorige bewoners vervloekt, omdat ze een muur zwart (????????) hebben geverfd: 80.000
Aantal keer ‘We gaan samenwonen!!!’ gezegd tegen vriend: 8.

Niet meer terug naar Oegstgeest

happyyyy
Happy de peppie

Frustratie op frustratie. Makelaars die niet terugbellen, tachtigduizendste staan op de lijst als je op een woning reageert, woningen die een douche in de keuken blijken te hebben (???): een huisje zoeken kan echt een drama zijn.

Maar toen stonden we opeens vierde bij een sociale huurwoning in Voorschoten. En daarna derde. Ik ging weer checken en ja hoor: we stonden eerste! Niet dat ik het echt durfde te geloven natuurlijk. Maar we kregen een bezichtiging en vandaag hebben we dan echt onze handtekening gezet. Oftewel: Jeroen en ik gaan samenwonen!!!

Nu snappen jullie ook waarom ik laatst blogde dat ik zo blij was. Het was echt on-ge-loof-lijk moeilijk om het niet te zeggen (alhoewel familie en vrienden het natuurlijk wel wisten), maar nu kan het eindelijk!

Het betekent wel dat ik de komende maand geen vrije tijd heb (als ik geen stage doordeweeks of werk in het weekend heb, moet ik dingen voor het huis doen), maar fuck it, daarna word ik elke dag wakker naast een leuke jongen, dat is het meer dan waard!

Oegstgeest, ik ga je missen. Maar ik weet zeker dat Voorschoten me ook zal verwelkomen als een goede vriend.

(tips voor verhuizen en dergelijke zijn trouwens altijd welkom en donaties al helemaal)

Fictief interview met mijn kamer

Na de zomer verhuis ik naar een nieuwe kamer in Oegstgeest. Nu ik hier nog woon, leek het me een goed idee om een keer het gesprek aan te gaan met mijn oude kamer.

Slechte ideeën heb ik toch.

Ik deed de deur van kamer open en zei: ‘Goeeeeeeeeedemorgen!’
‘Hoi.’ klonk het dof.
Ik haalde mijn wenkbrauwen op.
‘Alles goed?’
Mijn kamer keek me niet aan toen hij antwoordde.
‘Ach ja, wat is goed? Met jou gaat het blijkbaar wel goed.’
‘Ja, dat klopt. Vind je dat erg dan?’
Mijn kamer ging met zijn rug naar mij toe zitten.
‘Ja…’ klonk het zacht.
Ik ging naast hem zitten en sloeg mijn arm om hem heen. Gelukkig sloeg hij die niet weg, zoals ik eigenlijk verwacht had.
‘Wat is er dan, lieverd?’
Hij haalde zijn schouders op.
‘Ik vind het niet leuk dat je me in de steek laat.’
Verontwaardigd stond ik op.
‘Wat? Waar heb je het over? Dat ik naar Oegstgeest ga?’
Mijn kamer knikte.
‘Ja. Je hebt een nieuwe kamer gevonden. Je hebt het er de hele tijd over hoeveel groter en leuker hij is dan ik. En hem ga je veel meer zien. Ik voel me achtergesteld.’
Ach, arm kamertje van mij. Ik had er geen idee van dat hij zo verdrietig was.
‘Oh liefje, maar jij blijft toch altijd mijn eerste kamer? Ik woon al mijn hele leven in je, je denkt toch niet dat onze liefde niets meer voor me betekent, alleen maar omdat ik naar een ander ga? En bovendien kom ik terug in het weekend, dan heb ik alle tijd voor je.’
Ik bood hem een glaasje roosvicee aan.
‘Het komt wel goed, schatje.’

Maar toen ik daarna even naar beneden ging, hoorde ik hem toch nog zacht snikken.