Red me! Gespreksonderwerpen tijdens verjaardagen

Niet alleen het zoenen is irritant aan verjaardagen. Nee, ook de gespreksonderwerpen zijn vervelend. Het gaat namelijk altijd hetzelfde.
‘Goh, wat ben je groot geworden.’
Oké, ik geef het eerlijk toe, die heb ik al jaren niet gehoord (ik ben niet zo lang). Maar mijn broertje (die wel langer is, maar wel alsnog mijn broerTJE is) maar al te vaak. Ja mensen, kindertjes groeien nu eenmaal, dat is een feit. Een feit waar je niet steeds op hoef te wijzen, want iedereen weet het al.
Na uitvoerig te hebben besproken dat ze (de kinderen dus) zo snel groot worden, gaan we door op het volgende onderwerp.
‘Hoe gaat het op school?’
Volgens mij weet 99% niet hoe mijn opleiding heet, maar oké. Natuurlijk zeg ik altijd ‘goed’. En natuurlijk krijg ik dan altijd dit antwoord: ‘Ja, van jou hadden we niets anders verwacht.’
Tja, ik ben nu eenmaal een genie.

En dan komt het allerergste, in ieder geval als je vrijgezel bent (wat ik niet ben, maar ik weet nog hoe het voelt).
‘Hoe gaat het met de verkering?’
Ten eerste. Verkering is hopeloos ouderwets. Verkering is basisschooltaal. Gebruik dat woord n-o-o-i-t meer.
Ten tweede. Als je vrijgezel bent, is dit een pijnlijke vraag. Want ja, je bent al achttien/negentien/ouder en nog niet aan de man. Mens, je zou allang getrouwd moeten zijn en twee kinderen uitgepoept moeten hebben! Bovendien word je dan weer met je neus op de feiten gedrukt dat de huidige activiteiten in jouw liefdesleven nul komma nul zijn. En bedankt.

Ik ben niet voor niets literatuurwetenschap gaan studeren: mijn manier om die vervelende gesprekjes te ontwijken, was dan ook door in een boek te duiken. Helaas waren er dan nog mensen zo flauw om hun hand op de bladzijde te leggen en te zeggen: ‘Laatste woord!’
Nu ik een volwassen vrouw ben (volgens de wet), kan ik me helaas niet meer verschuilen achter een boek tijdens verjaardagen. Braaf beantwoord ik bovenstaande vragen en luister ik naar de andere gesprekken: politiek (mannen) en roddels (vrouwen).
Het enige wat ik wil, is hard wegrennen.

Gelukkig is er ook iets positiefs aan verjaardagen: taart.

38 Responses to “Red me! Gespreksonderwerpen tijdens verjaardagen”

  1. ik ken het maar al te goed! Ik had vanmiddag namelijk de verjaardag van mn vader xD Maar gelukkig vroegen ze niet over mn liefdesleven aangezien vriendlief erbij was en dat zegt natuurlijk genoeg. Het ging vandaag vooral over Poker (mannen) en een uitstapje naar Bert Visser, die de vrouwen zouden gaan maken.. Na een tijdje werd het druk dus ben ik hem gewoon gepeerd, ik haat verjaardagen.. En inderdaad.. Dat gezoen.. ieuw.

  2. hahah ben ik blij dat ik een man bent. Meestal gaat het toch maar over hetzelfde. Liefdesleven, pokeren, politiek en vele andere mannelijke dingen. Ik hoef alleen de vrouwen 3 kusjes te geven (gelukkig want vrouwen moeten dat ook bij elkaar doen xD)
    En die vrouwen roddelen alleen maar en als er dan iemand komt met sieraden of wat dan ook zijn ze snel al afgeleid. (ook wel erg leuk)

  3. “En… Wat voor werk doe je nu?”
    “Woon je nog thuis? (en als je dan bevestigend beantwoord omdat er geen huizen voor single starters te verkrijgen zijn “Oh. Ook gezellig hoor” (Echt niet! Ik wil huis uit!)

    En die vragen of je al een vriendje hebt.. ARG!!! 18 of 19 vind ik nog niet zo heel erg (toen wel. Toegeven) maar nu ik 24 ben, ben ik helemaal zo’n stakker.

  4. Hahaha ‘hoe gaat het met de verkering?’, dat is echt een drama inderdaad. Gelukkig heb ik nooit echt van dat soort verjaardagen.
    Vakantie is trouwens ook een geliefd onderwerp zo in juni, heb ik laatst gemerkt :p

  5. Komt me zó bekend voor. Altijd zo vreselijk irritant.. Laat me lekker met rust i.v.m. al die vragen ..

  6. Herkenbaar! Meestal hou ik gewoon mijn mond tijdens verjaardagen :P

  7. Echt dramatisch zulke verjaardagen. Gelukkig zie ik mijn familie vaak en weten we ongeveer alles van elkaar. Dat zorgt ervoor dat zulke vragen niet gesteld worden. Bij de familie van Adam is het precies andersom. Die zie ik 2x per jaar. Dan zijn kinderen, het weer en de tuin onderwerp van gesprek ;)

  8. Vreselijk altijd, dat gezeur van ‘wat ben je groot geworden’.
    Dat overkomt zelfs mij, en in 3 jaar ben ik helemaal niet gegroeid, kun je nagaan haha.

  9. Héél herkenbaar! Verjaardagen zijn voor mij vaak een pijnlijke gebeurtenis. Er wordt altijd wel iets gevraagd wat mij bijzonder raakt en wat moeilijk te beantwoorden is, en dan toch proberen de schone schijn op te houden, anders wordt het helemaal een rot-feest.

    Veel liefs en geniet van deze zondag!
    Iris Anastasia.

  10. Oh vreselijk die verplichte praatjes op verjaardagen! En altijd de standaard vraag ‘hoe gaat het op school’. Ja goed! Next subject!

  11. Haha je hebt helemaal gelijk! :P

  12. Bij mij is et altijd: ;Wat ben je groot geworden! Hoe is het op school? Hoe ish et met je gedichten?’ Ik haat dat echt, sinds ik in een bundel sta ben ik beroemd in mijn familie..

  13. Ik ken het wel, maar tegenwoordig heb ik niet meer van die verjaardagen.

  14. Gewoon blijven tot net na de taart. Niemand kan meer conversaties houden tijdens de taart, en daarna zeg je gewoon “Ja, nu moet ik toch echt aan de studie”.

  15. haha en weer: ZOOO herkenbaar!! (al ben ik wel heel groot, en die opmerking kreeg ik dus heel vaak)

    Wat voor mij de aller ergste is: Weet je al wat je later wil worden?? Studeer geneeskunde, en ik heb dus nog geen idee, en IEDEREEN vraagt het:iedereen in het ziekenhuis, thuis, en op verjaardagen :P en dat ik dan weer uit moet leggen wat ik niet wil en waarom niet enzo ;)

  16. Verschrikkelijk. Ik verschuil me achter de taart. Elke keer als iemand iets aan me vraagt, stop een groot stuk taart in mijn mond.
    “En Nicole, hoe gaat het met de verkering?”
    “Hmfmfjgmph”
    “…oh”
    Muwhahaha

  17. Ik ben volgende week jarig. En de week erop krijg ik de uitslag of ik geslaagd ben of niet.
    Ik hoorde gister dat daar ook een feestje voor gegeven moet worden.

    Fijn is dat. Ik zal er bijna tegenop zien!

  18. haha ik ken het :P… en het ergste ik hou ook niet van taart :P Ik kan heel slecht tegen slagroom dus meestal sla ik die zelfs over haha

  19. Wat een geweldig stukje heb je geschreven. Hahaha, en inderdaad. Ze vragen het elke keer weer:”Hoe is het met de jongens?” Ik heb helaas nog geen vriend en dat wel op mijn 18de. Achja…. that’s life hé! Komt ooit wel goed. Ik doe hele andere dingen op gebied van jongens en dat is alles (nou niet álles) behalve verkering. ;)

  20. Geweldig! Inderdaad, op familieweekend hoor ik het standaard van elke tante en oom: ‘Hoe is het op school?’ ‘Goed hoor.’ ‘Dit is je laatste jaar, toch? ‘Nee, hierna nog één. VWO hè.’ ‘Oh ja, jij bent slim’ *waarop ik een soort van lach* ‘Hoe staat het met de verkering’ ‘Geweldig hoor’ ‘Heb je nou al eens een vriend?’ ‘Nee, het is prima zo’ ‘Oh” en dan loopt het gesprek dood. Zucht.

  21. Hahaha heel leuk stuk. Ik heb precies dezelfde vragen, alleen als het bij school komt word ik al zenuwachtig aangezien het helaas niet zo goed gaat. Maar oh god; wat haaat ik die laatste vraag. En dan vooral als je van die ‘leuke neven’ hebt die dan zeggen: ja ik zag je nog met een jongen in het zwembad/winkelcentrum lopen.. Fijn!

  22. Hihi gelukkig ga ik nooit zo vaak naar verjaardagen ik weet ook nooit waar ik het over moet hebben en kijk een beetje om mij hen. Maar idd de taart is het beste xD!

  23. ik ken het uiteraard ook, maar ik vind het juist altijd wel erg gezellig hahhaa

  24. Ik heb een idee! Een best wel briljant plannetje al zeg ik het zelf. Maak gewoon een taart zo groot dat je jezelf erachter kunt verschuilen. Twee vliegen in een klap. Moet je er alleen wel om denken dat je je schuilplaats niet op eet. Dus je moet eigenlijk gewoon een hele grote, vieze taart maken. Of je holt de taart uit en gaat er lekker in zitten. Kun je tenminste wel zeggen dat je langs bent geweest. Alleen het aansnijden kan dan misschien wat pijnlijk worden. Veel succes!

  25. Ik geef ook liever een handje. Ben ook al gauw verlegen maar ook ik heb gauw een koortslip dus dat is niet best zeg het dan altijd wel even voordat er gekust moet worden :S

  26. Niets tegen feestjes
    Helaas is het eigen-feestje
    Altijd druk van zorgen voor
    Drankjes, taart, kaas en worst
    Helaas spreek je dan niet de gasten
    Die opeens evenoud geworden zijn als jij
    Ze spreken nu ook over chillen
    Sms en internet
    Jij weet nog van kaartjes sturen
    En koekhappen

    Hopelijk krijg je een boek kado en kun je daar af en toe in gaan lezen
    Gepermiteerde afzondering

  27. Ik vind 9 van de 10 verjaardagen aaaabsoluuuuute horror. Hahaha. Echt drama!

  28. En de cadeautjes niet te vergeten :-)

  29. Hahaha, alles is weer zo herkenbaar. ‘Wat ben je groot geworden!’ ‘Ja ehm, ik heb nog steeds dezelfde lengte als de laatste keer dat je me zag…’ of dat met die verkering! Vreselijk! Mijn oma: ‘Nou je bent nu bijna zestien, dus het lijkt me logisch dat het nu eens tijd word voor een vriendje.’ Eeh wat heb jij ooit in dat leven van je gedaan? Echt vreselijk! Haha.

  30. Waarom doet iedereen zo moeilijk over het woord ‘verkering’.
    Daar moet je op ingaan met ‘DAT IS ZO IETS VOOR 12 JARIGE IEL’ als je in de tussenfase zit.

    Net zoals je op 18 leeftijd naar je ID gevraagd wordt omdat je misschien nog 16 bent, maar bij 22 niet meer want dan is het zeker.

    Maar goed, ik vind het woordje ‘verkering’ juist super leuk. Lekker kneuterig.

    Verjaardagen zijn altijd hetzelfde, was het maar over.
    Altijd een moetje.

  31. Bij mij vragen ze ook heel vaak niet naar mn verkering maar naar mn “liefdesleven” en dan moet je zo antwoorden “welk liefdesleven?”
    Het meest irritant is trouwens dat je die vragen niet voor 1 persoon moet beantwoorden, maar voor minstens 5, zeker op de verjaardag van je opa of oma. Dan kan je echt net zo goed een bandje opnemen met “Hoi, ja ik ben de dochter van die en die en inderdaad al 20, nee de afgelopen jaren ben ik geen centimeter gegroeid dus ik ben niet echt groter geworden, ja met mijn studie gaat het prima en ik heb geen liefdesleven, toch bedankt voor het vragen.”

  32. Trackbacks

Leave a Reply to Isabelle